tag:blogger.com,1999:blog-54549022727393604032024-03-05T14:20:49.117+01:00dagboek van een onderdanigeLees mee over de ervaringen, de zoektocht in gevoelens en emoties, in de wereld van de BDSM. Niet enkel BDSM komt aan bod, ook persoonlijke nota's over mezelf.Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.comBlogger498125truetag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-59486215670465134112017-04-18T19:19:00.002+02:002017-04-18T19:19:46.101+02:0018 - een pittige kerst<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHMw_XAgak3CUaItoZDZFhWpEK9lTFQMt3xh58WRIEXIeNS6KtuCGblGst-cVo7WLzs_NEc4gtOeOGXxZ5p7EocYHPjrh_ai1hShndLdNC-fMHJ66gtf4MXVhIU-H8dYdgivWX39R5RMc/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHMw_XAgak3CUaItoZDZFhWpEK9lTFQMt3xh58WRIEXIeNS6KtuCGblGst-cVo7WLzs_NEc4gtOeOGXxZ5p7EocYHPjrh_ai1hShndLdNC-fMHJ66gtf4MXVhIU-H8dYdgivWX39R5RMc/s200/images.jpg" width="149" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Het kerst weekend.<br />
Tegen advies in, ben ik op ontslag gegaan.<br />
Bye OLV, ik ga naar huis!<br />
Donderdag en vrijdag stond ik al hevig te twijfelen om naar huis te gaan. Donderdag ben ik in gesprek gegaan met de verpleging, vrijdag kon ik in gesprek met de psychiater. Na dat gesprek besloot ik, ondanks de moeilijke strijd, verder te doen met de therapie.<br />
Ik had het moeilijk in de groep, ik leek mijn plaatsje niet te vinden, en ook niet te krijgen.<br />
Ms lag het puur aan mij, ik was me afstandelijk gaan opstellen. Ik straalde een zeker zelfvertrouwen uit, innerlijk was ik een vod. Om mijn uitstraling werd ik als hautain bestempeld. Het maakte het er voor mij niet gemakkelijk op. Ik weet dat ik uit de hoogte kan doen. Het is een zekere vorm van zelfverdediging. Ga voorbij die verdedigende muur, en je vindt een vrouw, soms een meisje, die heel onzeker is over alles en nog wat.<br />
Ik was dus van plan om het weekend de overnachting thuis te nemen, en maandag vol goede moed opnieuw er in te vliegen. Fight modus on.<br />
We kregen 2 nachten, ik had er de hoop op gesteld om heerlijk thuis knus te ontspannen.<br />
Vrijdag dus, na het gesprek, bereid ik me mentaal voor op het weekend. Ik vraag aan de bureau mijn weekendmedicatie, maar ik moet wachten tot ik vertrek.<br />
Ok...<br />
Intussen heb ik de moed samengescharreld om met de therapeute in gesprek te gaan, en alles er uit te gooien wat op mijn lever ligt. Ik wacht braafjes zittend op een stoel aan de bureau. Mijn volgverpleegster spreekt me aan, ze moet me nog iets zeggen. Nieuwsgierig ga ik luisteren.<br />
"Eigenlijk, mag je vanavond niet buiten. Je hebt geen therapie gevolgd vandaag."<br />
Nog steeds emotioneel, verlies ik mezelf voor de zoveelste keer die dag. Ik verlies de zelfcontrole. "Meen je dat?" vraag ik. Tranen stromen over mijn wangen.<br />
"Ja, je hebt geen therapie gevolgd, dat zijn de regels."<br />
Dit krijg ik op mijn boterham tussen 16 en 17 uur, terwijl mijn weekend om 17u inging.<br />
"Ok, dan vertrek ik, ik ga op ontslag." geef ik weer. Diep vanbinnen weet ik dat dit een verkeerde reden en een verkeerde keuze is. Maar ik had express die nacht opgespaard om een extra lang weekend te nemen, waar ik naar smachtte, die liet ik me niet afnemen.<br />
"Ga es noteren, waarom je hier zou willen blijven." kreeg ik opdracht. "Jamaar, ik wil hier niet blijven. (Ik vergeet helemaal de afspraken die ik moet naleven omtrent mijn kinderen.) Ik ga op ontslag." reageer ik direct.<br />
"Ik wil je nog spreken voor je vertrekt." zegt ze. "Ja, ik zie wel, ik moet bellen om mijn pa, en hij wil voor donker thuis zijn, dus ik zie wel."<br />
Ik vraag mijn medicatie, maar krijg die niet. Ik vraag de medicatie fiche, en kan er straks weer omgaan. Ik bel mijn pa, spreek af, hij vertrekt direct, ik pak mijn koffers, in zeven haasten.<br />
Er komt een mede-patiënt, "H? Ga je weg?" Zij had mij die ochtend een ferme opmerking gegeven waar ik al hard emotioneel op reageerde. Ik reageerde nogal bitsig, "ja ik vertrek."<br />
Opnieuw ga ik om de medicatie fiche. Nog steeds heb ik mijn emoties niet onder controle. Er is heel wat tegenzin in de bureau om dit mee te geven. Ik dring aan. Ik moet het mijn volgverpleegster vragen. "Nee, zij is in gesprek, mijn pa is er elk moment, en die gaat echt niet wachten, hij komt me halen, brengt me naar huis, en rijdt direct zelf weer naar huis. Ik wil die fiche nu!!" En ik krijg de fiche. Intussen is pa er, valiezen in de auto, ga ik toch nog ff naar de groep, om de therapeute in te lichten. Een groepslid vraagt of ik er wel goed aan doe. Ik geef te kennen dat ik geen commentaar wil. Ik zit nog steeds in mijn emoties. In tranen vertrek ik. Ik sta niet stil bij de mogelijke gevolgen en consequenties. Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-21523754390939662212017-04-18T18:09:00.000+02:002017-04-18T18:09:02.616+02:0018 - terug op stap<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBqcT8sITQ5T8BYSEo_Ymamiw-Emob9kBCsAYbyPjCPmEtqpsMP1otQ9LTgWVNhLzdgQw0MjtLKTB1hU6Q7i4cQMYE5CobhMA7hfVXtj1ixHQNpT8zFwt7ofuq7QhLBKDn3avFpnwp-Pw/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBqcT8sITQ5T8BYSEo_Ymamiw-Emob9kBCsAYbyPjCPmEtqpsMP1otQ9LTgWVNhLzdgQw0MjtLKTB1hU6Q7i4cQMYE5CobhMA7hfVXtj1ixHQNpT8zFwt7ofuq7QhLBKDn3avFpnwp-Pw/s200/images.jpg" width="132" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Maanden heb ik niet geschreven.<br />
Maanden had ik er geen nood aan,<br />
had ik niets te zeggen.<br />
Door iemand anders haar blog te volgen, voelde ik ook weer wat kriebels.<br />
Door haar reactie op mijn blog, kreeg ik motivatie.<br />
Dus hier ben ik dan.<br />
Hier ben ik, en ik weet niet waar starten.<br />
Over wat wil ik het hebben?<br />
Welke richting ga ik uit?<br />
Kan ik zomaar uit het niets de draad weer oppikken?<br />
Nee, ik heb te veel bij te pennen, te veel te vertellen, te veel is me overkomen...<br />
Ik ga jullie stukje bij beetje terug mee nemen in mijn wereldje.<br />
Mijn wereldje in de bdsm,<br />
mijn wereldje als vanilla.Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-50013533904648395062016-11-01T18:10:00.002+01:002016-11-01T18:10:37.611+01:001 - krachtige waarden<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw4YUrfPYQWtC6dIjfbABu64OctgwEcdVvuAq8F0pNWV7dTj2Ld3-LjTLmehjlNv5e2M8wCVzk-YRovexTYmTq99B-keb3r0UETj9_IIpfIHQnm6P6EITKDiIzfhowqrmUNWw2NQOgHq0/s1600/kracht.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw4YUrfPYQWtC6dIjfbABu64OctgwEcdVvuAq8F0pNWV7dTj2Ld3-LjTLmehjlNv5e2M8wCVzk-YRovexTYmTq99B-keb3r0UETj9_IIpfIHQnm6P6EITKDiIzfhowqrmUNWw2NQOgHq0/s320/kracht.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Maar al te vaak gaat het in de bdsm over krachtige waarden als, respect, veiligheid, vertrouwen. Er zijn er nog meer, maar voor mij zijn dit al heel belangrijke pijlers. Het niet naleven wordt hard afgestraft, zowel in een Ds relatie, als onder de bdsm'ers onder elkaar.<br /><br />
<br />
Respect hebben voor elkaar, en voor anderen. Zo ga je niet jagen op de sub van een Dom. Maar wat als die sub zelf aanleiding geeft?<br />
Veiligheid. Ten alle tijde moet de Meester voor zijn sub zorgen. Zowel mentaal als fysisch. Wat doe je als de sub dit niet serieus neemt?<br />
Vertrouwen. Zowel Dom als sub moeten elkaar vertrouwen. Wat als de sub wantrouwt?<br />
<br />
Om het persoonlijk te maken, mij overkomt het steeds weer. Heel lang dacht ik... stelde ik me er eigenlijk geen vragen bij. Ik nam het zoals het was. Ik speelde maar wat, zonder waarde te hechten aan wat wel belangrijk was, stabiliteit, vertrouwen, enz. Schuldgevoelens, wuifde ik weg. Steeds zocht ik de grenzen om er netjes over te gaan. Tot irritatie en frustratie van de persoon die me nabij was. Ik heb er enkelen gekwetst ja.<br />
<br />
Intussen weet ik, al is het helemaal geen excuus, dat het door mijn ziektebeeld veroorzaakt wordt. Ik ben borderline.<br />
Borderline krijg je, of word je, als er een psychische zwakte is, samen met situaties in de opvoeding, bv gebrek aan veiligheid. Ik hoef niet ver te zoeken wat me de ziekte gegeven heeft.<br />
Ziekte ja, een niet te genezen ziekte zelf. Ik ga nu niet gaan doemdenken, daar ben ik voorbij, maar er zijn heel wat suïciden onder deze groepering. Omdat het een problematiek is waar je constant moet tegen vechten. Wat de ene keer goed gaat, en de andere keer heel slecht.<br />
<br />
<br />
Respect, is een prachtig krachtig woord. Mijn jachtigheid echter, ontkracht het.<br />
"Hoe ver mag ik gaan, voor ook jij mij niet meer wil hebben?" Als een kind zoek ik grenzen, verwacht ik onvoorwaardelijke liefde en genegenheid. Ik verwacht als een kind, niet als een volwassene. Hier speelt mijn eigen kindertijd mij parten. Dit heeft voor mij bijgedragen tot wie of wat ik ben. Werkpunt 1.<br />
Veiligheid, is o zo belangrijk. Zowel voor de sub, als voor de Dom, als voor elk levend wezen op aarde. Ook hier ga ik te veel verwachten, ga ik me vastklampen, de persoon bijna op een voetstuk zetten. Of net helemaal andersom, angstig tot bang worden. Veiligheid, genegenheid, een belangrijk gegeven in de opvoeding, die ik deels gemist heb. Nog een stukje van de borderline puzzel. Werkpunt 2.<br />
Vertrouwen. Dat is een moeilijke. Wat is vertrouwen? Het is heel iel en breekbaar. Het is alles of niets, zwart wit. Ik ga me geven, me gooien in wat mij interesseert. Tot ik dingen opmerk, zie lees of hoor. Dan ga ik twijfelen. En nog verder ga ik gaan wantrouwen. Ms tot achterdochtig toe. Dit komt mee door trauma's uit mijn kindertijd en jeugd. Werkpunt 3.<br />
<br />
Je zal je wel afvragen waarom ik dit hier neerpen.<br />
Heel simpel, het is wie ik ben. Al mijn verleden heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben, in dit heden. Al wat komt, is mijn toekomst.<br />
Wat komt dat komt... niemand heeft een glazen bol, of weet wat de toekomst kan brengen.<br />
Klopt. Maar ik, ik heb er een handje in mee. Ik maak keuzes, intussen wel overwogen keuzes, ondersteund door therapeuten, lotgenoten, en belangrijke fb contacten. Ik maak moeilijke keuzes, de weg gewezen door de mensen om mij heen.<br />
Ik heb de keuze gemaakt tot langdurige opname. Vrijwillig doch enigszins onder druk gezet. Ik heb dit vervloekt, intussen ben ik dankbaar. Ik heb de keuze gemaakt om de linehan te volgen. Een geheel vrije keuze. Omdat die therapie mij zal helpen mijn leventje te veranderen, aan te passen, leren omgaan met obstakels. Omdat ik in die therapie, daar ben ik van overtuigd, ook handvaten zal aangereikt krijgen, die niet enkel mij, maar ook mijn kids helpen ondersteunen. Natuurlijk zal ik die handvaten op kindermaat naar hen toe brengen.<br />
<br />
Dit ziektebeeld, is een belangrijk gegeven in mijn leven. Niet om het als excuus te gaan gebruiken omdat... Nee, wel om het gevecht aan te gaan, de dagelijkse strijd met mezelf, net omdat ik vooruit wil, net omdat ik te veel ben kwijtgeraakt door mijn groeiende laksheid. Vooral om terug stabiel en sterk met beide voeten op de grond te staan, om mezelf, maar nog belangrijker, om mijn kinderen op te voeden, te zien groeien en bloeien, en te mogen begeleiden naar de sterke persoontjes die zij zijn.<br />
<br />
Dit gegeven is ook heel belangrijk naar komende relaties toe. Vriendschapsrelaties, Ds relatie, liefdesrelatie. Er zal steeds een stuk rekening moeten gehouden worden met dit alles. Mijn rugzakje zal een stuk gedeelde rugzak worden.<br />
<br />
Hiermee wil ik het belang van respect en vertrouwen en veiligheid nog maar es benadrukken. Niet voor mezelf, niet voor een potentiële Dom, wel naar iedereen toe. Elkeen heeft het nodig op zijn eigenste manier.<br />
<br />
Ik besef dat dit een gans ander beeld op mij werpt. Ik besef dat velen hier hun handen liever niet aan vuilmaken, waar ik alle begrip voor heb.<br />
Weet dat borderline niet enkel negatieve invloeden heeft, maar ook heel wat positieve invloeden, impulsiviteit (begrensd), zorgzaam, empatisch, ens. <br />
Ik weet, dat die ene, die de moeite neemt om in mij te investeren, die het geduld kan opbrengen, die bijna meestapt in de problematiek,<br />
dat die persoon het zich niet zal beklagen, zich nooit zal vervelen, en mits kleine nuances met zijn gat in de boter valt...Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-81921241902932891582016-10-13T16:34:00.000+02:002016-10-16T16:34:56.602+02:0013 - date<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUTs1tWsumWRbjOutF8JqSvjQ1lIy3Vt6T6-ytXirKh3ubURJg3UnQQdzVYtRWkOp4ziriYa4F25GQIgdGyC9O3zzjgaPfNHp6NvmMkHGIW1odPksrDUmJmJHQcT0EU77pAfvljEwMt9o/s1600/bdsm_verhalen1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUTs1tWsumWRbjOutF8JqSvjQ1lIy3Vt6T6-ytXirKh3ubURJg3UnQQdzVYtRWkOp4ziriYa4F25GQIgdGyC9O3zzjgaPfNHp6NvmMkHGIW1odPksrDUmJmJHQcT0EU77pAfvljEwMt9o/s200/bdsm_verhalen1.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>De spanning bouwt zich langzaam op. Op de middag pas is er afgesproken. Ik heb nog een halve dag, in het werkproject door te brengen...<br />
Sms: de trein heeft vertraging. Zijn vooropgemaakte puzzel valt uiteen.<br />
Nee hoor, ik wacht netjes op mijn kamer, zoals hij gepland had, en wacht op meer.<br />
Na een reis van een drietal uur, is hij aan koffie en een sigaret toe.<br />
Ik ga op het gemak richting stad.<br />
Een mms bericht komt door. Ik moet ff kijken en me oriënteren. Dat is richting minnewater. Ik stap die richting uit. De volgende mms, bevestigt waar ik heen moet.<br />
Uiteindelijk vind ik hem in "brouwerij De Halve Maan".<br />
Hypernerveus ga ik naast hem zitten. Ik kan geen woord uitbrengen terwijl hij mij reeds als spraakwaterval gehoord heeft. Ik heb enkele uren nodig. We zoeken een rustiger plaatsje op. "De stoepa." een gezellig etablissement. Daar kom ik dan gelukkig wat losser. We praten, luisteren naar elkaars mening en drinken koffie. Veel koffie!!!<br />
Met zijn vraagstellingen weet hij mij te raken. Zijn doelstellingen omtrent mij brengen me tot tranen. Dit op een eerste date!! Ik schaam me dood.<br />
De klok tikt richting 19u. Hij heeft een trein te halen. We houden nog een tussenstop in het station. Ik schraap mijn moed en lef bijeen, en gooi mijn benen op zijn benen. Na enige tijd gaat hij er op in door mijn haren te trekken. Ik voel de stroming in mijn lijf. Van kop tot teen reageer ik. O jee... Ik voel mij helemaal in sub modus.<br />
Hij merkt het.<br />
Dan is het tijd, tijd om afscheid te nemen, nog een kus, hij gaat zijn weg, ik de mijne.<br />
Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-41378248516576586252016-10-08T15:59:00.000+02:002016-10-08T15:59:01.332+02:008 - 2<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdUcXJxtO6dodTWfEUE2Vgn4mXPLNTk1YO2UeYrPvRMTk64aJL28kIfmeUCti8BqQ0i8Q9w3E1oRiK1-CeWoidBujcZ6b9qXozqOevstkOzOtXV0DEpnI2UgAEizhUKk0jYUYFcMG2xXI/s1600/th.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdUcXJxtO6dodTWfEUE2Vgn4mXPLNTk1YO2UeYrPvRMTk64aJL28kIfmeUCti8BqQ0i8Q9w3E1oRiK1-CeWoidBujcZ6b9qXozqOevstkOzOtXV0DEpnI2UgAEizhUKk0jYUYFcMG2xXI/s200/th.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>8 oktober,<br />
Vandaag verblijf ik exact 2 maand in olv in Brugge. Een psychiatrisch ziekenhuis.<br />
Gedurende die 2 maand is er heel wat gebeurd.<br />
Laat me starten met de opname. Op zich ging het goed. Ik liet me gauw zien, druk doend, lachend. Mijn vrolijke masker. Al kan dat niet blijven duren. Na een week of 2 crashte ik. Hard. Ik werd rustiger.<br />
Rond die periode kwam er een eind aan de relatie met Sir. Ik vermoedde dat hij mij beloog. Mijn vragen werden als niets afgewimpeld. Ik bleef doorvragen, tot ik een ja of nee te horen zou krijgen. Wat uitbleef. Waar ik heftig op reageerde. Een crisis ontstond, hij belde olv, en ik hoorde hem toen letterlijk zeggen, dat hij een eind aan de relatie maakt. Kwaad en colere was ik!<br />
Een week later had hij alweer een ander, samen met zijn subje s. En ook daarrond loog hij naar me. Daar heb ik hem dan wel letterlijk kunnen op betrappen.<br />
Ondanks dat, had ik toch wel moeilijk om los te laten. Ik kon geen weg met mezelf, liep heen en weer, verloor mezelf, en maakte daarbij nog es behoorlijk ernstige schade.<br />
Tijdens de 2 maand is pleegzorg voor mijn oudste opgestart. Daar had ik me al bij neergelegd. Ik was moe gevochten tegen instanties, daar win je toch niet tegen. Ze hebben me tegen de muur gedrukt, bijna met het mes op de keel. Bijna heb ik het mes zelf ter hand genomen. Tot ik mij een opmerking herinnerde.<br />
Toen mij op een woensdag, om 12u gebeld werd, dat om 14u die dag, de reeds enkele weken voorafgaande afspraak tot ontmoeting met mijn dochter niet zou doorgaan, ging ik nog maar es door het lint.<br />
Dat kan toch niet meer? Niet nu! Niet in deze omstandigheden! Ik heb al genoeg aan mijn kop.<br />
<br />
Mijn diagnose... Borderline!!<br />
Sir had me er al vaker op gewezen. Dus ik schrok hier ook niet meer van.<br />
Ik sta op wacht om de Linehan te volgen. Een therapie, ik blijf het een heropvoedingstherapie noemen. Ook dit had ik verwacht, het was me al gezegd dat het aangewezen was dit te doen.<br />
<br />
Opnieuw heb ik me stilletjes neergelegd bij feiten, waar ik momenteel niets aan kan doen.<br />
Ik kan enkel voor mezelf vechten. Per groeifase die ik doorga, krijg ik terug wat ik verloren heb, naar mijn gevoel. Mijn kids!! Dit was al langer bezig, maar als er instanties tussenkomen, dan besef je pas hoe ver en hoe verkeerd je gegaan bent. Dan lijk je pas te worden wakker geschud.<br />
<br />
Al die jaren, die ik verkeerd bezig was, zijn weg. De toekomst ligt voor me uit. Maar enkel vandaag neem ik de dag. En morgen opnieuw en zo alle dagen verder. Elke dag een kleine stap vooruit.<br />
Zo is het gelijk ik het zie. Een persoonlijkheidsstoornis is een gevecht, elke dag opnieuw. Het is niet iets dat ooit wel es weggaat of geneest. Het is iets die dagdagelijks aandacht nodig heeft. Als je een steek laat vallen, moet je een gans eind op het reeds afgelegde parcours terug, om weer vooruit te kunnen.<br />
<br />
Het is niet enkel mijn borderline die ik de aanval inzet. Het is alles dat er rond hangt. In het kielzog, mijn kinderen, die mee slachtoffer zijn.<br />
<br />
Maar, ik ben blij dat ik weet wat er aan de hand is. Ik weet exacter waar ik moet op gaan letten, wat mijn valkuilen zijn, en hoe ik mezelf het best aanpak.<br />
<br />
Ik besef, dat ik het moeilijk ga krijgen, dat niet iedereen met mij om kan, (was al zo), dat ik ms nog selectiever ga zijn in het aangaan van contacten.<br />
Ik vind ook dat ik dit niet moet ga verzwijgen, want het is nu eenmaal wie ik ben. Als ik weer iemand tegenkom, met zicht op Ds, is het belangrijk dat dit geweten is. Omdat er moet rekening bij gehouden worden.<br />
Ik ben er alvast van overtuigd, dat met heel veel wilskracht en begrip, alles op goede banen komt.<br />
<br />
Om toch ff bdsm ter sprake te brengen. Tja, dat ligt stil he. Hier en daar zijn er contacten, leuke babbels, die momenteel weer doodbloeden. Ik ga op mijn gevoel af, en intuïtief merk ik al gauw of iemand geschikt is, of mentaal sterk genoeg om met mij verder te gaan. Het is voor mij belangrijk, maar ook voor de persoon in kwestie, dat ik hem niet meesleur in mijn dolle dagen.<br />
<br />
Ik wacht af,<br />
ik neem de tijd,<br />
ik observeer,<br />
en slaag soms angstig toe.<br />
<br />
Mijn vrolijke masker beschermt, en verstopt mijn betonnen facade.Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-32578871518835825782016-08-18T16:08:00.000+02:002016-10-16T16:09:17.194+02:0018 - nog meer vragen<div style="text-align: center;">
ik heb je mijn hart</div>
<div style="text-align: center;">
mijn liefde gegeven</div>
<div style="text-align: center;">
al wat je wil</div>
<div style="text-align: center;">
de ziel van mijn leven</div>
<div style="text-align: center;">
al wat ik wil</div>
<div style="text-align: center;">
is delen met jou.</div>
<div style="text-align: center;">
Wat blijft er nu van over?</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: left;">
Een stuk tekst van song die al ff in mijn hoofd blijft spoken.</div>
<div style="text-align: left;">
Herkenning?</div>
<div style="text-align: left;">
Omdat het op mij lijkt?</div>
<div style="text-align: left;">
Verwoordt het deels wat ik voel?</div>
<div style="text-align: left;">
Moet ik mijn verlangens en verwachtingen bijschaven?</div>
Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-29082242080651768632016-08-18T16:04:00.000+02:002016-10-16T16:06:10.244+02:0018 - vraagstelling<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO6YbcDpvv_wkp6ObtLhpJvrN9Omz9wt3WQbhg9mdQ0Gziz7M7-czS6EItKOh87AvuV4-yXcDPL10p52s4uAILiP2lj9pv9UDWIHVh0W3bAOLQi1GEP5CK2CfkB2Q2eHeVtmPHR3_wMzM/s1600/index.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO6YbcDpvv_wkp6ObtLhpJvrN9Omz9wt3WQbhg9mdQ0Gziz7M7-czS6EItKOh87AvuV4-yXcDPL10p52s4uAILiP2lj9pv9UDWIHVh0W3bAOLQi1GEP5CK2CfkB2Q2eHeVtmPHR3_wMzM/s200/index.jpg" width="150" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Ja, ik voel me minderwaardig. Ja ik voel me te min.<br />
Wie ben ik?<br />
Wat ben ik?<br />
Wat is de zin van het leven?<br />
Ik laat alles gewoon zijn beloop gaan. Ik heb voor mezelf heel veel dingen opgegeven. Ik heb me bij heel veel dingen neergelegd. En tsja, nu neem ik gewooon aan wat me op een dienblaadje wordt aangereikt. Passief.<br />
Ik stel heel veel in vraag. Mezelf, het moederschap, mijn relatie.<br />
Ben ik te veeleisend?<br />
Zijn mijn verwachtingen te hoog?<br />
Het begint er op te lijken.<br />
Ik verwacht steun en mede-leven. Ik hou er van een ander zijn mening te horen, evt mijn mening bij te schaven. R reageert dat ik het zelf moet doen. Ik kan/mag niet bij hem aanklopppen voor dat. Hij wil geen drama.<br />
Ik stel mijn relatie in vraag. Het is niet de eerste keer dat twijfel bij mij toeslaag. Ik heb leiding en/of wegwijzers nodig.<br />
Verwachtingen lopen uiteen. Libido's liggen mijlenver uiteen. Of verwacht ik te veel? Zie ik de dingen verkeerd?<br />
Phone gehad met R. Ik zie hem graag. Maar ik kan niet om met enkele manieren van zijn persoon. Hij is soms zo hard. Ik wil meer zien en voelen dat hij me graag ziet. Ik wil me niet neergehaald voelen. Ik wil begrip. En opbouwende kritiek. En ik wil meer samen, ook al is hij mijn Dominant.<br />
Ik wil... ik wil... ik lijk egoistisch.<br />
Dat vermoeit me, bezorgt me stress en spanningen.<br />
Woensdagmiddag liep ook niet van een leien dakje. De kindjes zijn op bezoek gekomen. Er waren enkele moeilijke momenten, blokkades, vooral van de oudste. Beide meisjes zijn geen volgzame typetjes. Ik heb me ook daar meer en meer in berust dat ze meer bij papa verblijven.<br />
Wegvluchten is mijn manier van doen. Geen confrontatie, geen pijn willen. Ondanks dat ik keihard uitkijk naar intensere therapie, ondanks dat ik gedwee de groepstherapie mee-volg en doe wat er van me verwacht wordt. Toch neig ik te vluchten. Ik wil het op mijn tempo doen. Deels op mijn manier. Als ik er klaar voor ben. Bij voorkeur niet in momenten van zwakte, wel sterke momenten.Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-79667158248078592312016-08-15T15:43:00.000+02:002016-10-16T15:44:01.831+02:0015 - jachtig<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOvRHI-P3PAsEZB1RETAkl2mqZYtL81jdMgJwNU5Qu7CObVZ_PyPm7UXT2ugQOa_HZ3_Cd9cZ6UYtCy26hTEAIyF93xDMN_NRItXZAU99ga2gwUv1zFLFjv_VzIOlaqzLNSL4p1HFBcac/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOvRHI-P3PAsEZB1RETAkl2mqZYtL81jdMgJwNU5Qu7CObVZ_PyPm7UXT2ugQOa_HZ3_Cd9cZ6UYtCy26hTEAIyF93xDMN_NRItXZAU99ga2gwUv1zFLFjv_VzIOlaqzLNSL4p1HFBcac/s200/images.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Avond. Ik zit met een hyper nerveus opgejaagd gevoel. Het begon deze ochtend met vrolijkheid, opgewekt, druk pratend. Na de middag sloeg het om. Stress, moe, prikkelbaar, nerveus, niet tot rust komen. Ik heb enkele was gedaan, opgehangen en de strijk. Droge afwas in de kast gezet. Ik maakte me bezorgd om Vlek, die gister over haar toeren was. Ik had haar nog niet gezien, gelukkig kwam ze rond 17u miauwend en hongerig aangelopen.<br />
Tja, en R, hij merkt direct als ik me krab en wondjes openhaal. Slechte gewoonte van me. Alles moet er aan geloven, mijn billen, mijn kont, mijn hoofd.<br />
Ik ben mezelf niet, ik lijk een ander persoon, ik herken mezelf niet. Zo druk doend soms. Mijn korte-termijn geheugen lijkt niet meer te functioneren. Ik kan niet meer nadenken. En het voelt of ik per momenten wartaal uitsla. Heel beangstigend. Drukke plaatsen en stress-situaties kan ik niet bij om. Het slaat over naar mij en ik stress. Andere momenten zit ik dan weer vol wilde plannen en ga ik mijn living volledig strippen en reorganiseren. Tegen beter weten in. Doorzetting ontbreekt.Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-60058682748221969362016-08-09T15:37:00.000+02:002016-10-16T15:37:48.478+02:009 - doelen<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDHt_vrVNeuTBOu5Gqnodg9sPuwpIgRxMCvSSeG8XIDlKWBO-ICbKNLG1QT92Ps61C5wAz18AX33nGuagm0lYt6bLsjONckCv6JCLl0P9ARgpo1s62F0EWjsSkNmDiJmaIOm6w9rfj-pc/s1600/index.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="173" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDHt_vrVNeuTBOu5Gqnodg9sPuwpIgRxMCvSSeG8XIDlKWBO-ICbKNLG1QT92Ps61C5wAz18AX33nGuagm0lYt6bLsjONckCv6JCLl0P9ARgpo1s62F0EWjsSkNmDiJmaIOm6w9rfj-pc/s200/index.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Na een behoorlijk goede nachtrust, voelde ik me wat drukker. Veel babbelen, lachen, druk doen. Tot ik in gesprek ging met de hoofdverpleger. Hij stelde me vragen. Vragen waar ik niet kon op antwoorden. Vragen die echter heel wat losmaakten.<br />
Gevoelens als doelloos, nutteloos, zielig passeerde, de revue. Dingen waar ik me bij heb neergelegd en verdrongen zijn aan bod gekomen. Angst voor confrontatie doet me mij zelf afsluiten. Ik voel dat ik me nog niet open stel. Ik heb geen antwoord als me gevraagd wordt wat mijn doelstelling is. Wat wil ik bereiken? Ik heb geen dromen meer. Ik weet niet wat mijn doelstelling is als ik straks thuis ben.<br />
Dat beseffen, is zielig. De vragen vandaag hebben me een slecht gevoel gegeven. Ik wil hier niet mijn tijd verdoen. Als ik idd niet weet waar mijn doelen liggen, kan ik beter naar huis gaan. Laten bezinken lukt niet. Het maalt en blijft malen in mijn hoofd tot ik het er uit schrijf.<br />
Als ik mij een beeld vorm, van een tevreden ik, dan kijk ik vooral naar de weekends. Samen met R en de kids, gemoedelijk doorbrengen, lekker koken, het nodige huishouden, uitstapje. Gewoon rustig genieten.<br />
Als ik kijk naar de dagbesteding, weet ik dat ik een droom heb, die zo goed als onbereikbaar is. Een webwinkel, hobby gerelateerd.Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-9768752372841828792016-08-06T21:27:00.000+02:002016-08-06T21:27:03.460+02:006 - stokken en touwenFoto volgt <br />
<a name='more'></a>Maandag. Maandag voormiddag word ik verwacht. Ik ga een therapie volgen, een therapie waarvan ik verwacht achteraf thuis te komen met enkele positieve issues in mijn rugzak. Een therapie van enkele maanden... Ergens tot rond de jaarwisseling, veronderstel ik.<br />
Het zijn momenteel nog heel veel vermoedens en veronderstellingen...<br />
Volgend weekend zie ik Sir enkel zondag.<br />
Dit weekend, we zijn intussen zaterdag, zie ik hem niet. Hij is deze ochtend naar zijn vriendin vertrokken. Hij gaat er een ganse week logeren.<br />
Het is dus van vorig weekend geleden... dat ik hem zag, zijn aanrakingen voelde, en zijn straf onderging.<br />
Ik was de regeltjes wat uit het oog verloren. Ze worden amper toegepast, omdat ze niet aan bod komen. Ik mag bv zonder toestemming niet over bdsm met 3den praten. Mja, dat gebeurt dus niet (meer), en zo raakt het in het vergeet hoekje. Dacht ik. Bij mij althans, niet bij Sir.<br />
Ik was weer es aan het klagen, ik voelde weer es tekort, ik stuiterde, en ik gooide het allemaal op Sir zijn bord. Ik wil meer... Ik heb nood aan afwisseling... Jij hebt verwachtingen, maar wat met de mijne?...<br />
Sir opperde een breuk. Jamaar dat wil ik ook niet. Ik zie hem graag, en dat is voldoende om er GEEN punt achter te zetten.<br />
Hij ging ten rade bij zijn vriendin. Zij is enkel sub bij hem, terwijl ze eigenlijk Domina is. Kennelijk heeft ze zijn fantasie geprikkeld, want hij kwam bij mij met behoorlijk wat materiaal.<br />
Voorafgaand had ik de opdracht gekregen hem op te wachten, netjes en proper, met enkel een slip aan. De matras moest klaar liggen.<br />
Gehoorzaam had ik dat gedaan, in afwachting wat muziek luisterend, en in slaap gevallen. De hond begon plots opgewonden heen en weer te dartelen. Ik voelde nattigheid... "Stop hond," dacht ik. Het was Sir die zich bij mij opdrong met zijn geil.<br />
Vol enthousiasme en met veel smaak nam ik hem.<br />
Sir had zijn vecht atributen mee. Een soort stokken. Kundig bond hij me vast. Ik voelde me op het eerste treetje naar de zweeffase stappen. Toen hij electro op mijn tepels wou plaatsen, lukte het niet. Glijmiddel glijdt. Geen idee dus of het beter geleid :-)<br />
Heel comfortabel zat ik niet, en algauw verloor ik mijn evenwicht en viel vooruit. Hm, niet praktisch. Touw schoot los, ik lag niet naar de zin van Sir. Hier en daar werkte hij bij. Aangezien ik nogal een wroetelaar ben, en niet gemakkelijk stil lig, maakte ik het er dus niet makkelijker op voor hem.<br />
Wat druk op de collar, en Sir bekwam wat hij wou.<br />
Toen hij een sigaretje ging roken, wist ik me te bevrijden aan mijn armen. Ik lijk er wel een sport van te maken. Ik dacht dat Sir het ging herstellen. Toen hij dus terug kwam, werden de armen op mijn rug gebonden. Heel lang liet hij me er niet meer liggen, een hand sloeg blauw uit. Hij zag het, ik voelde niets.<br />
Ik weet, ik heb genoten, wat de bedoeling niet was, omdat het een straf was. Sir zou me later op de dag nog wel van iets voorzien. Maar aangezien tijd zo hard kan vliegen, heeft hij die kans niet meer gekregen. Er was tijd te weinig om mij nog van straf te voorzien, aangezien we de kindjes verwachtten.<br />
<br />
Intussen ben ik voorlopig vrijgesteld van de sms-opdracht. Elke werkdag om 7u 's morgens verwacht Sir een sms. Vorige week ben ik er enkele keren gefaald. Wat dus mee bijdroeg tot de straf.<br />
Het weekend hoef ik niet te sms'en. En komende week ook niet. Niet omdat hij in het buitenland zit, wel omdat ik gewoon nog niet weet hoe de dagindeling er vanaf maandag zal uitzien.<br />
Volgende zondag zullen we dit wel bespreken, en zien we wel verder.<br />
<br />
Ik hoop vooral, een diagnose te krijgen, waar ik mee aan de slag kan. Knelpunten en valkuilen wil ik vast nemen en aan werken. Ik wil me ook kunnen wapenen tegen dips en andere moeilijkheden.<br />
Van zo ik zelf meer weet, laat ik jullie mee volgen!Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-90353954867681019902016-07-30T02:19:00.001+02:002016-07-30T02:19:19.579+02:0030 - Ik slaap graag met je . txt<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv_X1oVKefnbitL8fxijWi56T2XW_tl_jUcXmn5QzMKYy1c1WroQXDUPzn4b8bZ3LAVx4LVTozPMXAnJjtuKmkb-6lss6NUTf18VbakTgWbv3Hxhn0aJoDDTCHTPKEVB3mRngyB-a3Uco/s1600/index.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="112" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv_X1oVKefnbitL8fxijWi56T2XW_tl_jUcXmn5QzMKYy1c1WroQXDUPzn4b8bZ3LAVx4LVTozPMXAnJjtuKmkb-6lss6NUTf18VbakTgWbv3Hxhn0aJoDDTCHTPKEVB3mRngyB-a3Uco/s200/index.jpg" width="200" /></a></div>
<a name='more'></a>gevonden op: <a href="https://fetlife.com/users/1582522/posts/1980210">https://fetlife.com/users/1582522/posts/1980210</a><br />
vrij vertaald, met eigen interpretatie <br /><br /> I LOVE SLEEPING WITH YOU<br /><br />I love sleeping with you. I don't mean having sex but simply sleeping with you.<br />
I love sleeping with you. I love the feel of your body next to mine. I love your warmth & strength.<br />
I love sleeping with you. I love lying in bed & talking with you to end each day. I love our exchanges of kisses & hugs & 'I love you's before we sleep.<br />
I love sleeping with you. I love to snuggle close to you. I love the feel of your arm around me as I relax & begin to slip away into sleep. I love the feeling of safety & security I have lying next to you.<br />
I love sleeping with you. I love to hear the slow steady rhythm of your breathing as you sleep. And I love knowing that you will be there when I awake.<br />
I love sleeping with you. I love waking to you binding my wrists as I move from sleep to that state of partial awareness and finally waking to your eyes looking into mine. Your face smiling over me & telling me good morning. It is a good morning because I was sleeping with you.<br />
I love sleeping with you because it keeps us bonded. It lets me know that we will be ok tomorrow because I'm sleeping with you & bonding with you tonight and again tomorrow night.<br />I love sleeping with you because you are my love, my future, my comfort & my happiness.<br />I love sleeping with you. I want to sleep with you for the rest of my life<br />
<br />
Ik hou er van met je te slapen. Niet om sex te hebben. Gewoon simpel slapen met je.<br />
Ik hou er van samen te slapen. Ik vind het heerlijk je lichaam naast het mijne te voelen. Ik hou van je warmte en je kracht.<br />
Ik hou er van met je te slapen. Ik lig graag in bed, pratend met je, de dag afsluitend. Ik hou van onze kussen en knuffels, en ik hou er van 'I love you' te horen voor we slapen.<br />
Ik hou er van samen te slapen. Ik lig graag dicht bij je te soezen. Ik hou er van je arm rond me te voelen terwijl ik rustig inslaap. Het geeft me een veilig gevoel naast je te liggen.<br />
Ik hou er van met je te slapen. Ik luister graag naar het trage en rustige ritme van je ademhaling terwijl je slaapt. Ik hou er van te weten dat je er bent als ik wakker word.<br />
Ik slaap graag met je. Ik word graag wakker naast je, bewegend, bewust wordend dat je mijn polsen vast hebt, je ogen zoekend tot ik de mijne open. Een brede glimlach vult je gezicht terwijl je me goede morgen wenst. En het is een goede morgen, omdat ik bij je sliep.<br />
Ik hou er van samen met je te slapen. Het geeft een verbondenheid. Het vertelt me dat het morgen goed zal zijn, omdat we samen slapen, in verbondenheid, elke nacht.<br />
Ik slaap graag met je, want je bent mijn lief, mijn toekomst, mijn geluk.<br />
Ik slaap graag met je. Ik wil graag de rest van mijn leven bij je slapen. <br />
<br />
.<br />
<!-- /.span-15 -->Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-30288274602768399732016-07-25T18:12:00.001+02:002016-07-25T18:12:51.363+02:0025 - mekkeren<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNeG1my21ipZU0AoA9SDyod_ZBM7zyvDdCwjisCpPoSmqAQqnwjgewiTd0I1N9qMq-ktiYVlQqHKK56oYPIqFGxo82ZUavlqaZzkOtsm4fy5B6P98eYuC-Nscbjg3xYpFroVyb4WuduJo/s1600/halstertouw.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNeG1my21ipZU0AoA9SDyod_ZBM7zyvDdCwjisCpPoSmqAQqnwjgewiTd0I1N9qMq-ktiYVlQqHKK56oYPIqFGxo82ZUavlqaZzkOtsm4fy5B6P98eYuC-Nscbjg3xYpFroVyb4WuduJo/s200/halstertouw.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Dat het leven niet altijd loopt gelijk we het willen, dat weet elk mens. Dat je soms jezelf moet weg cijferen, of je eigen wil opzij zetten, weet ook iedereen. En dat je soms moet knopen doorhakken, hoe pijnlijk ook... tja, hoef ik ook niemand meer duidelijk te maken?<br />
Ik voel mij mijn kinderen verliezen. De depressie en al hetgeen er bij kwam en nog komt kijken, heeft uiteraard gevolgen. Mijn ex wil het hoede recht over de jongste. En jongerenwelzijn kijkt over mijn schouder mee naar mijn oudste. Ik wist dat het ooit stond te gebeuren, maar nu is het effectief zover.<br />
De kinderen vertoeven al meer bij papa. Diep in mijn hart weet ik wel dat zij er goed bij varen. Wat niet wegneemt dat ik mij voel falen. Ik voel me geen complete mama. Ik mis mijlpalen in hun leven. De eerste woordjes die mijn jongste straks zal leren lezen en schrijven, dat via huiswerk herhaald wordt. Wat ik bij de oudste ook gemist heb.<br />
Vorige week, liepen de emoties bij mij dus weer hoog op. Een gesprek met ocj, weinig seksuele aandacht van mijn lief, nog minder bdsm spel met mijn Sir.<br />
Ik kloeg dan ook...<br />
"Wie ben ik nog als ik mijn kinderen niet bij me heb?"<br />
"Wat ben ik nog voor jou?"<br />
Gelukkig werd Sir niet boos, maar vol geduld en begrip, gingen we in gesprek. Ik wenen, hij troosten.<br />
Soms lijkt het of er een sleur insluipt...<br />
Toen ik vrijdag met Sir belde, ik lag te genieten van een bad, droeg hij me op, me zaterdag open en beschikbaar te kleden. "Hij heeft plannen..." joelde het door me heen.<br />
Hij wil dat ik hem verleid door mijn manier van kleden, om te krijgen waar ik naar verlang. Lang moest ik niet nadenken om me geschikt te kleden. Mijn kinky rokje, een ouder corsetje, een miniscule string... vers uit de douche, mijn ogen extra aangezet, en de speelcollar om.<br />
Hij keek, en ik voelde dat het goed was.<br />
De flogger, het zweepje... ik kreunde er op los. Sir stopte me een bal in!!! Hij heeft een gag gekocht?? Die man verrast me steeds onverwacht.<br />
Van bondage heeft ie geen verstand, maar in het verleden reed ie paard. Zijn halstertouwen gebruikt hij op mij. Ze zijn niet gebruikt geweest op een paard, gelukkig maar. De knooptechnieken die ie toen nodig had, komen hem nu van pas. Mijn handen werden aan mijn benen gebonden. Extra touw werd vastgehaakt in de collar, en ook naar mijn benen vastgelegd. Ik kon geen kant meer uit. Nog even ging Sir door... Nog even begeleidde hij me naar mijn roes.<br />
't Was geen urenlange, maar een heftige en emotionele sessie. Toen ik me neukte, werd het me ff moeilijk. Zomaar, zonder reden drupten tranen uit mijn ogen...<br />
Ik hou van die man.<br />
<br />Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-88474050828530115602016-06-26T21:54:00.001+02:002016-06-26T21:54:03.146+02:0026 - het zwarte gat<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFNpL0kyhedBQbksjQmmfmTvC4mzMKABXZi2dTTaG6WjKAHMRsBQpYxhTSqbzvTwNjHTwl6hR10GL1Eu-Qla7elF489W-ogk1ZmALT98No97g4qaFQcOHprWMqA0cvWvrkgWOm-pWqxOY/s1600/download+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="77" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFNpL0kyhedBQbksjQmmfmTvC4mzMKABXZi2dTTaG6WjKAHMRsBQpYxhTSqbzvTwNjHTwl6hR10GL1Eu-Qla7elF489W-ogk1ZmALT98No97g4qaFQcOHprWMqA0cvWvrkgWOm-pWqxOY/s200/download+%25281%2529.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Het zat er weer aan te komen. Anderen hadden al gezien wat ik negeerde. Ik voelde me afglijden in de neerwaartse spiraal richting zwart gat. Sir die enkele dingen had losgemaakt. Ik die niet alles een plaats had gegeven. Dit kon niet blijven duren. Ik leed, en trok Sir mee in mijn negativiteit.<br />
Op amper een week tijd kon ik een afspraak met de psychiater krijgen, en de dag van afspraak kon ik me laten opnemen in het ziekenhuis. Dik tegen mijn gedacht, want ik had natuurlijk de zorgen om de dagelijkse beslommeringen, maar toch goed beseffend dat het hoog tijd werd om ff te ontzorgen.<br />
Een opname... waar ik weer heel diep gegaan ben, pijnlijk diep, een diepte die ik tot nu toe nog niet gezien heb. Het was me heel moeilijk om eruit te klauteren, en enkele keren heb ik het treetje gemist, en kon ik weer van onderaan beginnen.<br />
Per momenten was er confrontatie. Confrontatie, zo groot, zo pijnlijk, dat ik me letterlijk en figuurlijk de rug naar draaide. Ik weigerde de confrontatie aan te gaan.<br />
Zwarte gedachten dreven langs, niet stilstaand bij de consequenties.<br />
Tot Sir me tot de orde riep!! Tot Sir besefte wat er mogelijk met mij aan de hand was.<br />
Hij is zich gaan inlezen, heeft studie gedaan, dit allemaal om op een correcte manier met mij om te kunnen gaan.<br />
Intussen ben ik thuis, na een opname van een maand. Ik wou de zomer thuis doorbrengen. Tijd spenderen aan de kindjes. Want die verblijven voltijds bij papa. Ook daar is nog niet alles over gezegd.<br />
Intussen wacht ik op een plaatsje in een meer gespecialiseerd centrum. Een centrum waar ik meer zal leren omgaan met mijn tekorten.<br />
En dit allemaal met de steun van mijn Sir, mijn held, mijn toeverlaat!<br />
Wat hou ik toch van die man. Wat ben ik hem dankbaar voor zijn geduld.<br />
Alles lijkt zijn plaatsje gevonden te hebben. Ikzelf ben heel wat rustiger. Sir gaat zijn gangetje, met mijn zegen.<br />
De BDSM ligt wat op de achtergrond. Tenminste, het fysieke aspect. Het mentale is des te meer op de voorgrond getreden.<br />
Sir weet wat goed is voor me, en ondanks dat ik af en toe tegensputter, volg ik toch zijn mening. Hij is nu eenmaal belezener dan ik, en heeft zijn aparte ervaringen.<br />
Ik durf nu, met de hand op het hart, zeggen dat ik mijn Sir volledig voor de 100% vertrouw!Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-63830872840994997862016-05-24T18:23:00.000+02:002016-05-24T18:23:05.884+02:0024 - onhebbelijk<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsz0Ix9mbhM2MLvkXPWy4QRKpM0ah1nCxZU1276sh4Kbjq07D4QUJ4eppV4cJvH2Tltff6gfglUFiD7FhoU0WxlcuPuLFZzst-9ng8JdATYqG5dIL0cOymtnh_eKmn6i5FapL7MVHaYAI/s1600/bitch.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsz0Ix9mbhM2MLvkXPWy4QRKpM0ah1nCxZU1276sh4Kbjq07D4QUJ4eppV4cJvH2Tltff6gfglUFiD7FhoU0WxlcuPuLFZzst-9ng8JdATYqG5dIL0cOymtnh_eKmn6i5FapL7MVHaYAI/s400/bitch.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Veeleisend, opeisend...<br />
Ik had verwachtingen het afgelopen weekend, verwachtingen die niet ingelost zijn.<br />
Donderdag had ik me heftig misdragen, en ben er voor gestraft.<br />
Ik had op een heel negatieve manier Sir zijn aandacht gevraagd, ge-eist...<br />
Het weekend wou hij het middelpunt van aandacht zijn. Of ik nu wou of niet, hij vroeg niet, hij nam.<br />
Zaterdag ochtend was hij een uur vroeger dan afgesproken bij mij aangekomen. Ik had hem later verwacht... Ik stond net op het punt in de douche te gaan. Eenmaal gedoucht, terug beneden, vond ik Sir languit op de zetel, uitgestrekt. "Hoe laat komen de kids?" vroeg hij. "Over een uurtje." antwoordde ik. "Voldoende tijd dus om mij nog een pijpbeurt te geven." commandeerde hij. Eerst bratte ik wat, speels nam ik hem in mijn mond. Hij houdt er wel van. Ik proefde zijn opwinding, hij lei zijn hand op mijn hoofd, ik kon niet meer weg, terwijl ik hem diende, neukte hij mijn mond. Tot klaarkomen toe. Ik voelde zijn lid kloppen. Ik voelde zijn lichaam schokken. Ik proefde hem, smaakte, ...<br />
Zaterdag middag, mocht ik hem bedienen van de maaltijd. Tijdens het eten, vroeg hij zout en peper, die ik vergeten op tafel te zetten had. Als een echte huismama, gaf ik het hem. Dat is waar ik van hou, lekker koken, hem verwennen, horen dat het "verdomde lekker" was.<br />
Zaterdag avond, verraste hij me terug. Hij bond mijn handen op mijn rug. Hij lei touw rond mijn hals, die met mijn handen verbonden waren, en spreidde mijn benen, om eveneens vast te leggen. Opnieuw kwam zijn lid in mijn mond, "orale verkrachting" noemde hij het. Om mij daarna vaginaal te nemen. Bij botvierde zijn lust op mij, mijn lust interesseerde hem niet.<br />
Zondag, smeekte ik bijna om bevrediging. Hij had geen zin.<br />
Ik kon mijn teleurstelling niet wegstoppen.<br />
Jaloezie kwam boven. Waarom kan hij met subje s een ganse nacht doorbrengen? Ik voel me tekort gedaan.<br />
Ik verlang, heb honger, en voel me niet gevoed.<br />
Wil ik te veel?<br />
Mogelijk, we hebben enkele zware weekenden gehad, en het is niet aan mij om Sir voor te schrijven wat en hoe hij mij moet bespelen. Ik zou het wel weten, was ik D van mezelf. Mijn fantasie slaat op hol.<br />
Gelukkig is Sir ook maar een mens.<br />
<br />
Liefde is een werkwoord, relatie is een werkwoord.<br />
Dat toont zich elk weekend opnieuw.<br />
Ik hou van zijn aandacht, ik hou van zijn zorg, bezorgdheid. Ik hou van hem.<br />
Ik wil er voor hem zijn.<br />
Het is niet het klassieke huisje tuintje boompje, veeleer een LAT relatie. Een relatie met een bijna typisch man vrouw rollenpatroon. Een rollenpatroon die zich als vanzelf voordoet, ontwikkeld heeft.<br />
Het lukt perfect om in dezelfde ruimte naast elkaar ons eigen ding te doen. Zonder dat we ons aan elkaar storen. We vinden voldoening in het samen zijn.Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-81114070138655621632016-05-24T18:00:00.002+02:002016-05-24T18:00:52.253+02:0024 - up and down<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1UxUqaSP4Kh_xQeyrGSCTDsXR0TMUXThR8yDYWpLUn10PpXkfutRG2HmlYBCkJmYc5NR1SZ-_KWmeAMH02Bf8KEUj9N26cCIV94jPxsGaF-_SHt8Afl7CK0LyDLvPG1LR17ejg9G48pI/s1600/82e74b203523eb703459117e3f3f506f.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="174" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1UxUqaSP4Kh_xQeyrGSCTDsXR0TMUXThR8yDYWpLUn10PpXkfutRG2HmlYBCkJmYc5NR1SZ-_KWmeAMH02Bf8KEUj9N26cCIV94jPxsGaF-_SHt8Afl7CK0LyDLvPG1LR17ejg9G48pI/s200/82e74b203523eb703459117e3f3f506f.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Is het de tijd van het jaar?<br />
Is het de drukte van afgelopen weken?<br />
Geen idee, maar ik loop dip.<br />
<br />
Sir moet er aan geloven. Ik stel me emotioneel afhankelijk op naar hem toe. Ik doe bezitterig.<br />
Allerlei demonen lijken me te leiden. Doe er een koppel heftigheid bij, en enkele nachten slaaptekort, en je bekomt, doerga die door het lint gaat, om dan in een dip te vallen.<br />
<br />
Het zat er aan te komen. Veel te veel stuff die ik diep weggestopt heb, negerend in de hoop dat het vanzelf oplost.<br />
Niet dus, het komt allemaal te samen en begraaft me bijna. Te zwaar voor dragen.<br />
<br />
Om het niet volledig te laten escaleren, heb ik de gezinsbegeleidster toegestaan een touwtje over te nemen. Ze heeft gehandeld, er is een afspraak gemaakt, met in het achterhoofd een mogelijke opname.<br />
Een opname, die me weer moet sterken, zodat ik de dagdagelijkse kwaaltjes van het leven met opgeheven hoofd kan dragen.<br />
<br />
Toen ik het maandag aan Sir liet weten, had ik schrik.<br />
"Psychiatrie" staat niet hoog aangeschreven. Velen kennen, erkennen het niet. Het maakt mensen bang.<br />
Groot was mijn verwondering toen hij zijn begrip en steun gaf. Hij had al gezien dat ik in een neerwaartse spiraal zat, "Goed dat je hulp zoekt voor het escaleert."<br />
<br />
Opname, het is van vorig jaar geleden, en dat is niet echt van een leien dakje gegaan. Ik heb me vreselijk gedragen. Daarvoor was het een jaar of 4 geleden meen ik. Toen ene van korte duur, ik ben naar huis gekomen, om de opvang van de kids.<br />
Nu, gesteund door mijn lief, mijn Sir, ondersteuning van de gezinszorg, zal het een langere opname duur zijn.<br />
Ondanks mijn angsten, want het is werken aan jezelf, dingen aanpakken, confrontaties, bereid ik me voor, spreek ik mezelf moed in.<br />
<br />Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-37072513827974026572016-05-20T14:23:00.000+02:002016-05-20T14:23:17.114+02:0020 - zo...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBbUls7RSWidEewOQsHZzTJyojt3nKGSNua05spSEr7K1i5FnNBADgA9Oww2wib_TyxxN400HsGjjWEGiZFZXstQ5m0PwvSjKaXSEXq6UTG8sA_tWKK3a8mkIbcj2ZrODheHt-A-wnXLk/s1600/mamapl_1453900954_750xn.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBbUls7RSWidEewOQsHZzTJyojt3nKGSNua05spSEr7K1i5FnNBADgA9Oww2wib_TyxxN400HsGjjWEGiZFZXstQ5m0PwvSjKaXSEXq6UTG8sA_tWKK3a8mkIbcj2ZrODheHt-A-wnXLk/s400/mamapl_1453900954_750xn.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Up and down,<br />
links en rechts,<br />
heen en weer...<br />
Ik lijk wel op een roller coaster te zitten.<br />
Een stap verder in de relatie,<br />
een gans andere dimensie,<br />
opnieuw een zoeken...<br />
<br />
Mijn Dom, Sir... Er is wederzijdse liefde, die we elkaar tonen, en uiten...<br />
Intussen, 3 maandjes samen, heeft hij mij als zijn trainee gevorderd. Dat de voorbije periode niet altijd even soepel verlopen is, is niet meer dan normaal. Meer nog, we zijn voorbij het voorzichtige aftasten, en tonen meer en meer wie we zijn. Scherpe kantjes komen aan de oppervlakte.<br />
<br />
Zo had Sir, enkele weken terug, naar mijn mening te hard uitgevlogen tegen mijn oudste. Hij is zich van geen kwaad bewust. Ik reageerde nogal fel. Gelukkig hebben we het kunnen uitpraten en plaatsen.<br />
Zo hebben we vorig weekend een workshop gegeven, waar een Domina aanwezig was. Hypernerveus liep ik. Ik heb nu eenmaal geen goede herinneringen aan iemand er bij, en dat laat zich nog steeds voelen.<br />
Zo hebben we ook samen gedanst, op de trouw van mijn zus. Gedanst!!! Mijn Sir kan dansen. Heerlijk om in zijn armen te mogen zweven. Al toon ik ook daar niet echt het volgbare subje te zijn.<br />
En zo ben ik gister weer es over de rooie gegaan.<br />
<br />
Sir heeft nog een subje. Sir gaat graag door, hij heeft het nodig, om keihard te meppen. Ik ben echter niet zo maso ingesteld. Dus laat ik hem toe af en toe met subje s af te spreken. Houden van is immers loslaten?<br />
Ik heb het er kei moeilijk mee. Angsten spoken door mijn hoofd. Wat als zij beter blijkt dan ik ben? Sir stelt me steeds opnieuw gerust. Dat ik op de eerste plaats sta. Dat zijn hart bij mij ligt. Steeds opnieuw tracht ik mezelf te overtuigen dat ik me er bij moet neerleggen, toelaten, vertrouwen...<br />
Negatieve herinneringen nemen nog te veel de bovenhand.<br />
<br />
Ik ga met mezelf het gevecht aan, elke dag opnieuw, soms om de kleinste dingen.<br />
Zo heeft Sir ook mijn opdracht verzwaard. Tot nu toe moest ik enkel elke werkdag om 7u een sms sturen. Sinds maandag moet ik elke werkdag, niet enkel om 7u berichten, ook om 8u moet ik berichten, en opstaan, uit bed komen. En net dat valt zwaar.<br />
Gister ben ik gefaald in mijn opdracht. Plus dat ik wist dat Sir naar sub s ging.<br />
Te veel negativiteit kwam bij me binnen.<br />
<br />
Wat tref ik het toch met een man met zoveel geduld en begrip.<br />
Gister had ik hem alle redenen gegeven om te breken met me. Toch deed hij het niet.<br />
Vandaag voel ik me nog geen 100%. Daarvoor ben ik gister te diep in de neerwaartse spiraal gegaan. Mijn klim naar boven wordt niet bepaald vergemakkelijkt door andere omstandigheden.<br />
<br />
Ik verlang,<br />
ik verlang naar mijn Sir.<br />
Ik verlang om door hem es goed aangepakt te worden, hard en streng.<br />
<br />
Tot nu toe houdt hij zich nog steeds in voor me. Gelukkig kan hij zich uitleven bij subje s, wie ik best wel dankbaar ben.Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-53364360135223060742016-04-28T16:49:00.001+02:002016-04-28T16:49:50.100+02:0028 - aandacht via fb<div class="_1dwg">
<div class="_5pbx userContent" data-ft="{"tn":"K"}" id="js_oo">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia_GgDPsyzFt_LBkbx8i_iqY3QY2uHiZBNvPUe8OeNHM1LIlySIFTQKhzTIHOenaMBLfxD3KW0e2LbAkr9w7v667LJVnkMujJ33V5uK1gfkrGaKiIhYWuVgD1vzzJeMm21EPlyVIMxHu4/s1600/download.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia_GgDPsyzFt_LBkbx8i_iqY3QY2uHiZBNvPUe8OeNHM1LIlySIFTQKhzTIHOenaMBLfxD3KW0e2LbAkr9w7v667LJVnkMujJ33V5uK1gfkrGaKiIhYWuVgD1vzzJeMm21EPlyVIMxHu4/s200/download.png" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>"Pf, hij heeft me in negeer modus gezet." bericht ik op fb. Wat heb ik er allemaal losgemaakt?<br />
"Pf" klinkt mij vrij oneerbiedig... of heb jij de vrijheid de straffen
van je Sir in twijfel te trekken? Hij zal er best een goeie reden voor
hebben..." reageert een meester. Ik slik opstandig mijn woorden "fuck you" in. <span data-ft="{"tn":"K"}">"</span>Pf als verzuchting, omdat ik dat niet zo leuk vind, Nee, ik trek Sir zijn straf niet in twijfel, hij heeft idd reden." reageer ik eerlijk. <br />
Ik zie hoe Sir reactie's like't. Ik slik nog meer opstandigheid in.<br />
<br />
<div aria-label="Reactie" class="UFIRow UFIComment _4oep" data-ft="{"tn":"R9"}" role="article">
<div class="clearfix" direction="left" spacing="medium">
<div class="">
<div class="UFIImageBlockContent _42ef clearfix" direction="right">
<div class="">
<div class="UFICommentContentBlock">
<div class="UFICommentContent">
<span data-ft="{"tn":"K"}">Iemand denkt hier misbruik te kunnen maken: "Je bent nochthans een heeeeeel mooooooie vrouw". Braafjes reageer ik: "M</span><span data-ft="{"tn":"K"}">erci, maar dat helpt me niet vrees ik. Hij biedt zijn hulp aan: "J</span>e kan prive sturen wat je zoekt en wie weet kan ik je helpen." Sir moeit: "Don't push it man.... Ze is niet beschikbaar, duidelijk?" Ik voel een opflakkering, Sir laat niet los. Hij volhardt. Ik reageer nog: "Euhm, dat mijn Sir mij negeert betekent niet dat ik het elders ga zoeken!"</div>
<div class="UFICommentContent">
<br /></div>
<div class="UFICommentContent">
Ik heb een brat-vriendje, en maak er gretig gebruik van. We spannen samen. "Whei gaan we samen bratten?" "Is er nog plaats naast jou op het strafbankje ?" krijg ik terug. "<span data-ft="{"tn":"K"}">Hehe, ik ben mijn straf nu aan het uitzitten... mja, als ik de hond in zijn mand zet, heb je plaats." lach ik. </span></div>
<div class="UFICommentContent">
<br /></div>
<div class="UFICommentContent">
Er komt een opmerking, rellen. Wat is rellen? Is dit rellen? Wordt er gestraft om te straffen?</div>
<div class="UFICommentContent">
"<span data-ft="{"tn":"K"}">Een
straf is een straf he hilde, die dient om een sub terecht te wijzen en
om haar terug in het gareel te laten lopen he, en als een sub begint te
rellen kan meestal alleen een strengere straf daarbij die sub terug op
het rechte pad helpen he." verduidelijkt iemand. "</span>Allee, dus een sub mag niet rellen? Trouwens, wat is rellen?" vraag ik me af. "<span data-ft="{"tn":"K"}">Tja sorry, ik ben niet zo het volgzame subje... Ik ben geen ja-knikker..." vervolg ik. "</span><span data-ft="{"tn":"K"}">Dat was een serieuze vraag. Wat is rellen? Ik veronderstel dat elk persoon er een andere mening over heeft?" ga ik door. "N</span>ou dit is wel rellen.Dus dan is het aan de Mr/Mrs hoe en welke maatregelen erop volgen." krijg ik antwoord. "Mijn mening geven? Dat is rellen?" ben ik verwonderd. "M<span data-ft="{"tn":"K"}">ening geven niet maar wel op deze manier hier op de groep( mening geven kan altijd, op het moment dat daar ruimte voor is)." gaat het verder. "</span><span data-ft="{"tn":"K"}">En hoe weet ik dan wanneer daar ruimte voor is? *snapt het niet helemaal*" vraag ik. "</span>Op
het moment dat mijn sub een probleem heeft of een menig wilt geven ,
dan is daar ruimte voor buiten het spel/sessie.Tijdens het spel/sessie
mening geven is niet gewenst." krijg ik. "<span data-ft="{"tn":"K"}">Mo ik ben nu niet in sessie he." reageer ik. "J</span>e zit nu in de negeer modus( dus in het spel)." wordt me duidelijk gemaakt. "Wel in straftijd vermits de negatie ...... dragen in stilte is dan de boodschap!" lees ik nog een mening. Ik ben weer verwonderd. Ik leer bij. "I<span data-ft="{"tn":"K"}">k ben, ondanks enige ervaringen, nog onwetend..." geef ik toe. "E</span>lke dag, elke sessie, elke (ont)spanning zijn leermomenten" wordt me meegegeven. "Idd, thx voor de bijdrage..." meen ik. "G<span data-ft="{"tn":"K"}">een dank, nog veel leermomenten toegewenst."</span></div>
<div class="UFICommentContent">
<span data-ft="{"tn":"K"}"><br /></span></div>
<div class="UFICommentContent">
<span data-ft="{"tn":"K"}">"</span><span data-ft="{"tn":"K"}">107 reacties omdat er iemand op negeermodus staat pffff waar moet dat naar toe.." lees ik plots. Opnieuw slik ik. "Als Sir mij negeert, haal ik elders mijn aandacht." denk ik bij mezelf. </span></div>
<div class="UFICommentContent">
<br /></div>
<div class="UFICommentContent">
<span data-ft="{"tn":"K"}">"Ik ga maar braafjes mijn negeermodus uitzitten... hier niet meer reageren, en verder doen waar ik mee bezig ben... <span class="emoticon_text">" sluit ik af. </span></span></div>
<div class="UFICommentContent">
<br /></div>
<div class="UFICommentContent">
"Hihi, binnenpretje.." </div>
<div class="UFICommentContent">
Haalt Sir hier een les uit? Dat hij mij negeert, betekent niet dat de rest van de wereld mij negeert. Dan komt de brat in mij boven. Wat mij niet verboden is mag ik... en doe ik...</div>
<div class="UFICommentContent">
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-65572855670056711352016-04-28T12:28:00.001+02:002016-04-28T12:28:29.172+02:0028 - genegeerd<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigNM3JWSvGBxK095mL302yrNss9QQfF7Rox3MYFsF4RJY5gwFI8B_l6j6afXGqQuedjinW_wf3Fnq-DzB6Zenxy2w-38rOhTDj2xlaPrYORkI3QGF6rzHfAPnueosxn-RytlW26j01JQE/s1600/slide_1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigNM3JWSvGBxK095mL302yrNss9QQfF7Rox3MYFsF4RJY5gwFI8B_l6j6afXGqQuedjinW_wf3Fnq-DzB6Zenxy2w-38rOhTDj2xlaPrYORkI3QGF6rzHfAPnueosxn-RytlW26j01JQE/s200/slide_1.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Deze ochtend had ik een afspraak met de gyneacoloog. Redelijk vroeg, om 8u. De ganse week al zie ik er tegenop. Gister kruip ik moe in bed, vannacht lig ik wakker, deze ochtend voel ik me helemaal niet lekker, hoofdpijn, buikpijn, misselijk. Ik besluit de afspraak te laten varen. Een geluk bij een ongeluk die ik wel met beide handen aangrijp. Slecht karakter he.<br />
<br />
De sms die ik uitzonderlijk voor 7u moest sturen, is niet vertrokken. 'Overslapen' gebruik ik het excuus. "Straf..." is zijn enige reactie. De laatste straf sessie had hij mij al gezegd dat de volgende straf er uit zou bestaan me te negeren. Lap he, 't is van dat. Hij negeert me. Hij reageert niet op sms, hij reageert niet via facebook. Hij volgt wel mijn uitingen daar, like't anderen hun reactie op mijn post, maar ik krijg niets. O wat wil ik hier graag tegen in gaan. Ik wil hem uitdagen, grenzen aftasten. Maar ik doe het niet. Ik doe het niet omdat ik wel es voorbij mijn eigen grenzen zou gaan, ik zou te ver gaan, en ik zou toch maar verliezen. Ik zou het zo ver drijven, dat ik mijn lief zou verliezen. En dat is het niet waard. Trouwens, hij zou er toch niet in meegaan. Hij is daarin heel wat consequenter dan ik ben.<br />
Ken je Dom. Dom kent zijn sub. Wat een samenspel he :-)<br />
<br />
Net las ik nog in de blog van poppemieke. Die heeft het ook wel getroffen he. Al is zij iets sterker dan ik als het over het dagdagelijkse leven gaat. Zij is het huisvrouwtje, de babygirl, de sterke sub van haar Dom. En ze geniet van haar leventje!!!<br />
Kon ik het maar. Kon ik mezelf maar zo ver brengen, om mijn huisje op en top tot in de perfectie te hebben. Had ik maar wat meer kracht om mezelf een schop onder mijn kont te geven als het nodig is.<br />
Niet dat ik niets doe, ik ben al heel wat gegroeid sinds enkele jaren.<br />
Na de crash vorig jaar, heb ik enkel maar gevochten, en vecht ik nu nog om plooien glad te strijken.<br />
Er is gelukkig al heel wat positief veranderd.<br />
<br />
Ik merk bij mezelf, wat ik ook doe, ik doe het met Sir in mijn achterhoofd.<br />
Hij houdt van rust, verwacht een opgeruimd en net huis, hij wil een trotse sub, die zich vrouwelijk kleedt. En daar tracht ik in mee te gaan.<br />
Hij hoeft me er niet steeds om te complimenteren, soms voel ik zo aan dat hij tevreden is. Als ik twijfel, dan vraag ik er om. Hem tevreden stellen doet mij goed.<br />
<br />
Er is geen wekelijkse sessie, geen wekelijks bdsm spel.<br />
De machtsverhouding Dom sub, loopt wel constant als een rode draad mee in elke stap we zetten. Of we nu samen zijn of niet. Soms subtiel, soms duidelijk zichtbaar. Nooit anderen choquerend.Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-23956759509138876692016-04-26T15:06:00.002+02:002016-04-26T15:06:27.349+02:0026 - Hij ontnam me de adem, letterlijk en figuurlijk.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOob8UHwUf9gJPliNINAbFOII0hCAquj-1K1vFqww29AHl6v2X1hwiSBYa5pLyHSFZFzFiZFiFF9aASDZTO31YCovPwrwBBPrHZ9x1w_tJ-7HkaT5rgUwMrSKSqsNV71144cLS-Oo3QMk/s1600/tumblr_nw8ydj8b3q1uy0274o1_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOob8UHwUf9gJPliNINAbFOII0hCAquj-1K1vFqww29AHl6v2X1hwiSBYa5pLyHSFZFzFiZFiFF9aASDZTO31YCovPwrwBBPrHZ9x1w_tJ-7HkaT5rgUwMrSKSqsNV71144cLS-Oo3QMk/s200/tumblr_nw8ydj8b3q1uy0274o1_1280.jpg" width="153" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>12 februari...<br />
doelstellingen, verwachtingen,<br />
zoveel te schrijven,<br />
<br />
Woorden overvallen elkaar om op de eerste plaats te komen. Ik krijg mijn gedachten niet geordend.<br />
Er is niets gebeurd, en toch is er heel veel gaande. Zoveel belangrijke dingen die ik wil neerpennen.<br />
Waar in godsnaam begin ik.<br />
<br />
Ik wil schrijven over het voorbije weekend,<br />
losse gedachten die spoken, wil ik neerpennen,<br />
en intussen was ik benieuwd hoe lang, hoe kort we nog maar samen zijn...<br />
<br />
12 februari, hebben we elkaar ontmoet. Opnieuw ontmoet. Zo pril is het nog. Een tiental weken. Maar zo sterk is het al, we voelen elkaar wel aan, begrijpen elkaar, vertrouwen elkaar. Meer nog, hij voelt zich bij mij thuiskomen. Als dat geen mooi compliment is.<br />
Intussen zijn we van 'under consideration' geëvolueerd naar 'trainee'. Zo tussen de soep en de patatten is dat beslist. Apetrots ben ik. Superfier.<br />
<br />
Doelstellingen en verwachtingen. Onbewust, ongewild, ga je ze creeëren. I'm quilty.<br />
Ik weet perfect waar ik heen wil. En zoals het nu is, wil ik dit met Sir. Al is hij nog niet zo ver als ik ben. Heel vlug ben ik gegroeid, me gaan geven, vol vertrouwen vooruitziend, de toekomst tegemoet. Openlijk praten we er over. Samen wonen... ooit, beiden hebben we nog net iets te veel nood aan eigen ruimte. Hij meer dan ik. BDSM huwelijk... mogelijk. Over minstens 5 jaar.<br />
Ik wil mezelf niet vergaloperen, maar ik hou me toch vast aan mijn dromen.<br />
<br />
Zolang het goed voelt,<br />
nemen we elkaar vast, dicht bijeen, knuffelen we,<br />
laten we elkaar los, elk zijn ruimte, is er afstand.<br />
Elk heeft zijn 'beperkte' vrijheid. Hij meer dan ik.<br />
Zo deel ik hem met nog een subje. Enkel ik heb zijn liefde.<br />
Hij deelt mij niet. Ik ben van hem.<br />
En nee, raar maar waar, het stoort me niet.<br />
Ik heb er geen probleem mee hem te delen. Hij zou er allicht wel probleem mee hebben mij te delen. Meer nog, ik voorspel dat dan de relatie weleens zou kunnen mislopen.<br />
<br />
Zaterdag avond, na zijn verplichtingen is hij bij mij 'thuis'gekomen. We zijn graag samen.<br />
Ik zat achter de naaimachine, kleedjes te maken voor mijn dochters. Ik leek weer een operatie uit te voeren op de overlock. Met pincet, vol concentratie, Sir negerend, wou ik de draden op zijn plaats hebben.<br />
Sir vroeg aandacht. Een lekker warme kus in mijn hals. Mijn tepels masserend. Ik reageerde amper. Tja, als Sir niet krijgt wat hij vraagt, dan neemt hij het gewoon...<br />
<br />
"Ben ik maso?" vroeg ik hem. "Niet echt he. Soft he." beantwoord ik zelf mijn vraag. "Toch wel." beaamt hij, "iets meer dan soft. Ik moet niet bij iedereen doen wat ik met jou doe." Dit na een borstmishandeling :-)<br />
Hij trok aan mijn tepels, kneedde mijn borsten, en duwde daarna mijn tepels helemaal naar binnen. Pijnlijk. Lekker. Mijn lichaam reageerde met orgasmes, om daarna in space te gaan.<br />
Kennelijk ben ik behoorlijk diep gegaan, ik ben gestopt met ademen.<br />
Toch was ik me alles bewust, alleen kon ik niet reageren.<br />
Ik voelde zijn vinger op mijn lippen. Ik voelde hoe hij mijn polsslag nam.<br />
Terug op de aarde, vroeg ik uitleg.<br />
"Je was gestopt met ademen."<br />
Ongeloof bij mij. Een glimlach, want ik vond het wel grappig.<br />
"Zo diep ben ik nog nooit geweest." Ik voelde wel verschil. Ik voelde in mijn hoofd dat ik goed weg was.<br />
Daar geniet Sir van. Hij geniet om mij hulpeloos te zien, om dan te zorgen en te beschermen.<br />
<br />
Weet je, ik denk heel vaak terug aan poppemieke. Een subje die ik es ontmoet heb, en die in Ds-liefdes relatie is. Ik volg haar blog. Ik lees haar passie en toewijding. Ik las zonder het helemaal te begrijpen. Ik voelde wel enigszins verlangen.<br />
Tijdens de ontmoeting ook, ik zag en oordeelde.<br />
Nu, nu begrijp ik haar. Nu begrijp ik wat ze wil, wat ze nodig heeft, wat haar aantrekt in het babygirl zijn.<br />
<br />
Ik merk bij mezelf, het lijkt of ik nu pas leef. Het lijkt of ik nu pas krijg waar ik al jaren naar snak. Ik voel me veilig en geborgen als Sir bij me is. Zijn troost vorige week, de manier waarop, had ik nog nooit ervaren. Zelfs als kind niet. Terwijl het o zo belangrijk is.<br />
Dingen die je niet kent, kan je moeilijk zelf doorgeven.<br />
Dingen die ik nu mag leren en ontvangen, neem ik mee, of probeer het toch, in de opvoeding van mijn kids.<br />
"Stap voor stap." wordt me meermaals gezegd, tot vervelens toe. Het is op mij bedoeld, maar ook daar maak ik gretig gebruik van naar mijn kids toe.<br />
<br />
Dat elke relatie anders is, hoef ik niet meer te herhalen.<br />
Sir voegt de daden bij het woord.<br />
Zijn opdracht, hoe klein die ook is, is voor mij een wereld van verschil. Hoe gemakkelijk de opdracht ook lijkt, mij kost het heel veel moeite om hieraan te voldoen.<br />
Zijn opdracht, die hij mij bewust gegeven heeft, is bedoeld, om mij structuur bij te brengen.<br />
Zijn opdracht, werpt nu reeds kleine vruchten af.<br />
<br />
Ik weet zijn verlangen, ik weet zijn verwachtingen, en ik tracht er aan te voldoen.<br />
Dit geheel vrijwillig, uit liefde.Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-86796192971792710392016-04-19T17:11:00.001+02:002016-04-19T17:11:51.710+02:0019 - angsten<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzucBGl415pzgaUcHf4RZ9wIky5MDhUkWU_gTeF6hLNIBa43-nAf6ioNfyFVvHWrTZKVcTz-3BrTiv5bM0F9WMO_dalHwtfv3v3E-lzJsR0XOEknQXt5xhAzhUnT16iVE7CFS0AJtQDFA/s1600/hsfile_217698.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="131" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzucBGl415pzgaUcHf4RZ9wIky5MDhUkWU_gTeF6hLNIBa43-nAf6ioNfyFVvHWrTZKVcTz-3BrTiv5bM0F9WMO_dalHwtfv3v3E-lzJsR0XOEknQXt5xhAzhUnT16iVE7CFS0AJtQDFA/s200/hsfile_217698.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Zoveel angsten...<br />
Door het schrijven van een andere post, stuitte ik op 'verlatingsangst'.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS-b9Skccgg_9DTASsXaKZnM63pQH1kNB8i7w26v-eR3hkBQwsUIBKVPOf0lLbyLe7Gl-EgIqzjVb2uZZ6Who8B0tE90DmlJycmD-BHEme-drSqBYenu_Eud4e3hWeiixrkHjKvVFZ5yg/s1600/Itslikeonceyouvebeenhurt.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS-b9Skccgg_9DTASsXaKZnM63pQH1kNB8i7w26v-eR3hkBQwsUIBKVPOf0lLbyLe7Gl-EgIqzjVb2uZZ6Who8B0tE90DmlJycmD-BHEme-drSqBYenu_Eud4e3hWeiixrkHjKvVFZ5yg/s200/Itslikeonceyouvebeenhurt.jpg" width="200" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Angst om opnieuw gekwetst te worden. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Q96LRjJ1ZAWiQ0IjW1aYj25AYlXKtKaN0GWRp_Nn_PS2cokJN42osHrfzIMF3mAdbFLnAg4U4seEhxrRG41HPr7yaj7ScT_-g8fnf_jm5PByagdcGcGXrotnxy2QsGQ6J69xdKolQN8/s1600/i-will-win.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Q96LRjJ1ZAWiQ0IjW1aYj25AYlXKtKaN0GWRp_Nn_PS2cokJN42osHrfzIMF3mAdbFLnAg4U4seEhxrRG41HPr7yaj7ScT_-g8fnf_jm5PByagdcGcGXrotnxy2QsGQ6J69xdKolQN8/s200/i-will-win.jpeg" width="200" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Maar een mens moet de moed hervinden, het vertrouwen houden, en of opnieuw beginnen of verder gaan.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKTNLsc5r_tJxYMZTNiF9BeEi7R1VCRYfVnN4hCiAQWw2ASwcgQdf0woutChmL83DhGssw0E9fL1yvTypiRpW8NlxsdDA5dI_p-Ol8QovKLNEr6r0jL6UEOkUIEG2XrV8xUS7RBFBDUXU/s1600/5989f06d181d32f72e843d72d2e393ae.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="147" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKTNLsc5r_tJxYMZTNiF9BeEi7R1VCRYfVnN4hCiAQWw2ASwcgQdf0woutChmL83DhGssw0E9fL1yvTypiRpW8NlxsdDA5dI_p-Ol8QovKLNEr6r0jL6UEOkUIEG2XrV8xUS7RBFBDUXU/s200/5989f06d181d32f72e843d72d2e393ae.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
Gelukkig heelt tijd wonden.<br />
Gelukkig kan ik terecht bij hem, die mij begrijpt, die mij tijd geeft, die luistert.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2TeRjl9lnekJgwNYO1qX0IpTh7bqDUPSXJhAVy6F9qI2xsTCmlOB9l3N7KV0hwMFta5aTrZ726lUaLXY3zvkpOG0J4TA5FREtFrUXX81az26q1Qdl-A8cRqd_5g4TJ5Wk0bpC4q4wWQw/s1600/05e1414a86f4039e91bb4e641a85481f.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2TeRjl9lnekJgwNYO1qX0IpTh7bqDUPSXJhAVy6F9qI2xsTCmlOB9l3N7KV0hwMFta5aTrZ726lUaLXY3zvkpOG0J4TA5FREtFrUXX81az26q1Qdl-A8cRqd_5g4TJ5Wk0bpC4q4wWQw/s320/05e1414a86f4039e91bb4e641a85481f.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Behoeft dit nog enige uitleg?</div>
<br />Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-41965556693659146762016-04-19T16:59:00.001+02:002016-04-19T16:59:47.843+02:0019 - gecrasht<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3vebw1jdo3SBtDVAy-s-IH65Oxf-YhWtkRab5FZTRkfJKsO9VXTvMJVZ_93lCwp0vvAmhIsHzBb57W12ZO_Um32_DlnuhXfWsq15iuFkuZo-NjSIjYRuIYrqEuK42waNNmkm-ehRNeGw/s1600/kind-van-tranen.large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="188" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3vebw1jdo3SBtDVAy-s-IH65Oxf-YhWtkRab5FZTRkfJKsO9VXTvMJVZ_93lCwp0vvAmhIsHzBb57W12ZO_Um32_DlnuhXfWsq15iuFkuZo-NjSIjYRuIYrqEuK42waNNmkm-ehRNeGw/s200/kind-van-tranen.large.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Het liep al weer aan te komen. Ik voelde me wat dippen. Gaat dit richting depressie? Ik weiger toe te geven. Ik ambeteer er Sir mee, loop ambetant, tracht mijn dag te structureren.<br />
<br />
De signalen die ik uitzend worden opgevangen. Diegene die me niet kennen, doorprikken mijn masker niet.<br />
<br />
Maandag, opnieuw platte gsm-batterij. Ja, Sir gaat me weer straffen komend weekend. Intussen afgelopen weekend. Een ganse week onderdruk ik mijn teleurstelling om mijn falen.<br />
In het achterhoofd die beruchte datum in april, dag op dag een jaar geleden... Probeer ik eveneens te negeren.<br />
Mijn vader, die denkt dat de wereld rond hem draait, die bij mij zijn beklag om vanalles en nog wat komt doen, tracht ik mijn woorden in te slikken.<br />
Vrijdag, Sir die me straft, iets te hard, doet me crashen.<br />
<br />
Vrijdag, had Sir me reeds ge-sms't. "Leg de matras maar klaar, over max 2 uur ben ik er." Van zo de kleinste naar papa was, deed ik wat me opgelegd werd, zette ik muziek op, en trachtte me te ontspannen. Liggend op mijn buik op de matras. Ik zal wat ingedommeld zijn. "Is dat je plaats?" hoor ik. Euhm... "Vooruit, waar is je plaats?" Tegen de muur, handen omhoog. Ik kreeg geen kus, geen gedag... Enkel maar harde bevelen. Ze sneden als messen door mijn ziel. Sir nam zijn riem dubbel, en mepte keihard in mijn zij. "Dat doet pijn!" riep ik uit. Ik ging wat opzij, maar herstelde me en nam de gevraagde positie terug in. De riem striemde. Drie slagen, amper drie slagen, heeft hij mij gegeven. Amper drie slagen heb ik toegestaan. Ik draaide me om, mijn gezicht naar hem, intussen drupten de tranen over mijn wangen naar beneden. Een kwaadheid overviel me. "Terug op je plaats!" kreeg ik opnieuw het bevel. "Nee!!" Ietwat angstig stapte ik achteruit. Wat gaat Sir doen? Gaat hij me dwingen? Een zekere schrik overviel me. Als hij me nu nog een tik verkoopt, ga ik in verdediging.<br />
Maar ik ben gecrasht. Hij nam me in zijn armen, tranen met tuiten heb ik geweend. Met diepe snikken vergezeld. Ik kon mijn Sir niet aankijken. Bang om te tonen wat ik angstvallig verborgen hou. Hij trekt me mee op de matras, en poogt me te troosten. Als een baby lag ik in zijn armen. Veilig en geborgen. Maar het kalmeerde me maar eventjes. Ik herviel, tranen, snikken, bijna tot hyperventileren toe.<br />
<br />
Wat me vorig jaar overkomen is, gleed als een film voor mijn ogen.<br />
Gaat dit me opnieuw overkomen?<br />
Ga ik als een wegwerp sub opzij geplaatst worden omdat ik iets niet kan? Omdat ik faal?<br />
Zal ik kunnen voldoen aan Sir zijn eisen?<br />
Al die vragen, onzekerheden, angsten, twijfels, al die tijd opgekropt, en proberen weg te lachen, kwamen nu in een keer boven, overspoelden me als een tsunami.<br />
<br />
Gelukkig zijn er heel wat wezenlijke verschillen.<br />
Het mag geweten zijn dat Sir en ik samen zijn.<br />
Hij profileert zich als plus-papa.<br />
En er wordt kennis gemaakt met mijn kant van de familie.<br />
Ook op fb steken we niet weg dat we geliefden zijn.<br />
<br />
"Blind getrouwd", spookt er wel es door mijn hoofd. Net om alles die ik hierboven neer schreef. We voelen elkaar aan. We laten elkaar vrij, mits enige beperkingen. We erkennen elkaar als D en s. Het klikt gewoon. Heel wat verloopt als vanzelfsprekend. Dingen gebeuren zonder overleg, we vullen elkaar aan, of nemen over waar het misloopt.<br />
<br />
Zaterdag was ik behoorlijk in de weer geweest. Komt daarbij nog de periode van de maand. 's Avonds voelde ik duizelingen. Na het avondeten, na de tafel opgeruimd te hebben, ben ik me wat gaan liggen in de zetel. De kindjes konden tv kijken. Ik moet ingedommeld zijn, toen ik een uurtje later wakker werd, had Sir de jongste naar bed gebracht. Ik heb de oudste naar boven gedaan, en rond 21.30u ben ik weer in slaap gevallen. Doodmoe...<br />
<br />
Zondag, toen ik stresste, terwijl de meisjes in de badkamer zaten, heeft Sir ook hier overgenomen. De tijd liep maar door, en ik kwam niet vooruit. Na de middag zouden we bij mijn zus langsgaan ter kennismaking.<br />
<br />
Toen Sir en ik besloten Ds aan te gaan, had geen van beide een verliefd gevoel. We zouden wel zien waar we uitkwamen. Na een drietal weken, hebben we ff een relatie-dip gehad. De woorden werden bericht, of we het niet beter vriendschappelijk zouden houden? Om te vermijden elkaar pijn te doen. Ik wou toen nog niet opgeven. En nu ben ik er alleen maar blij om. Ok, het is nog heel pril. Maar na die dip is het enkel maar positief gegaan. We geven ons meer bloot. We laten gevoelens toe. "Ik zie je graag." wordt gemeend aan elkaar gezegd. Dat ene kleine kriebelend ontluikend vlindertje is een grote fladderende mooie vlinder geworden.<br />
We hebben elkaar niet enkel in Ds gevonden, maar ook relationeel.<br />
<br />
We trachtten beiden te voldoen aan elkaar. En lukt het niet, vinden we steeds wel een oplossing. Beiden hebben geduld naar elkaar, tot de tijd rijp is om grenzen te overbruggen, ongekende factoren aan te leren, in vol vertrouwen in elkaar.<br />
<br />Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-30759111080219185432016-04-12T20:25:00.000+02:002016-04-12T20:25:24.667+02:0012 - een i-weekend<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3UQgvK9-L880UYpjZPwWTZDvaaDuP488jc8YE6xp6OB9glyqN574I8rYZSpA7TeZMSknkXjYkch0SN0y_31qea5WE5_VyWSfrJ4fnIKXARgjfhoP8Z5G6bpq2U6ghvDjM2qPUWAITKbo/s1600/i.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3UQgvK9-L880UYpjZPwWTZDvaaDuP488jc8YE6xp6OB9glyqN574I8rYZSpA7TeZMSknkXjYkch0SN0y_31qea5WE5_VyWSfrJ4fnIKXARgjfhoP8Z5G6bpq2U6ghvDjM2qPUWAITKbo/s200/i.jpg" width="163" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Het afgelopen weekend was er ene om u tegen te zeggen. Een heel intens weekend, zondag werd ik overvallen door vermoeidheid.<br />
<br />
Zaterdag middag.<br />
Ik was er wel behoorlijk gerust in. Maandag was de batterij van de gsm op, dus kon ik de dagelijks gevraagde sms niet sturen. Enkele uren later pas deed ik dit. Sir verwittigde me dat hij dit niet zomaar zou laten passeren. "Ja ja." dacht ik. Veel bla bla, zoals vorige keer toen hij mij ging straffen. Ik maakte me dus geen zorgen. Het zou wel meevallen, en in mijn voordeel uitdraaien.<br />
Per sms had hij mij ook al laten weten dat hij inkopen had gedaan. Meer wou hij niet kwijt, al had ik mijn vermoeden. Trachtend mijn nieuwsgierigheid te bedwingen deed ik enkele gokpogingen, Sir maakte het me wat moeilijker door tips te geven die op alles en op niets konden slaan.<br />
Zaterdag middag zag ik de inkopen. Een flogger, en touw. Plus had Sir pdf boeken met prachtige shibari technieken. Hij zou op mij experimenteren, om het zichzelf zo aan te leren.<br />
De flogger werd algauw ingewijd.<br />
Mijn straf. Sir zette me tegen de muur, handen omhoog, en flogde mijn rug en kont, behoorlijk hard. Venijnige slagen, waar ik af en toe op reageerde, me wegtrok, mijn handen die naar beneden kwamen, in een poging me te beschermen, af en toe wat wankelend, maar Sir trok hem er niets van aan. Met harde hand, plaatste hij mij waar en hoe hij het wou. Toen hij naar zijn zin mij voldoende slaag had gegeven, commandeerde hij mij in de sub-houding. "Sub-houding? Hoe doe je dat?" "Op je knieën op de grond, kont omhoog, armen plat vooruit, hoofd naar beneden." kreeg ik te horen. "Meen je dat? Dat is koud se." sprak ik tegen. Hij dulde geen tegenspraak. Hij eiste, en kreeg. Eenmaal in sub-houding, nam hij mij gewoon. Hij neukte me als een gebruiksobject. Van zo ik wat wou rechtkomen of enkele op mijn onderarmen wou steunen, kreeg ik klinkende kletsen op mijn bil. Pijn of niet, het interesseerde hem niet. Mij kwam het niet eens in mijn hoofd het stop woord te roepen. Na mijn straf nam Sir me in zijn armen. Hij had mij tijdens de straf uitgelegd waarom ik dit moest ondergaan, en wat hij verwachtte. Of ik aan zijn verwachtingen ging voldoen. Het was geen vraag, het was een eis.<br />
Eens in zijn armen, braken bij mij de emoties los. Tranen... Ik had best wel wat pijn op mijn schouder. Ik voelde ook zijn teleurstelling. Ik voelde me vernederd...<br />
En toch... toch heb ik genoten van het straf moment. Ik heb een andere Sir leren kennen. Sir die zijn gevoelens bedwong, en deed wat ie moest doen. Een harde dominante Sir. Hij mag zich nog zo profileren.<br />
<br />
We hadden nog enkele uren, voor de meisjes zouden thuis komen. Het was behoorlijk goed weer. Ik stelde voor om op het vliegveld iets te gaan drinken. Sir is een heuse vliegfanaat. Zo gezegd zo gedaan. Daar aangekomen, moesten we ons laten fouilleren.<br />
We plaatsten ons met zicht op het vliegveld. Sir was heus in zijn sas, en vertelde en legde me haarfijn uit hoe alles in zijn werk gaat. Tijdens ons 2e drankje, horen we plots, "iedereen naar buiten". Een militair kwam de cafetaria ontruimen. De ganse vlieghaven werd ontruimd. Bomalarm. In amper 10 minuten stond iedereen buiten. Er was nietske paniek te merken. Ik verwittigde mijn ex alvast, dat ik mogelijk niet op tijd thuis zou zijn om de kids op te vangen.<br />
Gelukkig bleek het bom alarm vals te zijn, en konden we na een klein uur vertrekken.<br />
<br />
Zaterdag avond, heeft Sir dan naalden geplaatst. Naaldenspel? Acupunctuur... Geen idee. Hij heeft kopspelden onderaan mijn rug geplaatst, op drukpunten net onder het vel, op de zenuwen. Ik voelde maar 1 van de 4. Dit had ik veel pijnlijker verwacht. Op een of ander manier heeft hij die naalden bespeeld, de energiebanen in mijn lichaam bespeeld, en mij zo enkele orgasmes bezorgd. Orgasmes, enkele en alleen door het bespelen van de naalden. Ik wist niet wat ik voelde. Maar dat het lekker was!!! Tantra-seks...<br />
<br />
Sir is van alle markten thuis. Hij heeft een verpleegopleiding gehad, hij kent massage technieken, heeft weet van oosterse gevechtkunst, en dit alles neemt hij mee in ons spel.<br />
<br />
Zondag heb ik Sir ge-introduceerd, in de familie. Vrijdag was mijn grootmoeder jarig geweest, en ik wou zondag langs gaan. Na gevraagd te hebben aan bomma en Sir uiteraard. Zondag was een gezellige namiddag.<br />
<br />
Zondag avond voelde ik me dus behoorlijk moe. Sir wou nog een lekker pijpbeurtje. Ik voelde me te moe, had geen zin, en zei het hem. Hij begreep het. "Neem een neuk-beurtje." stelde ik voor. "Moet ik dan al het werk doen?" vroeg hij. Ook hij voelde de vermoeidheid.<br />
"Ik wil anaal proberen." gaf ik aan. Zaterdag had ik al met mijn kont liggen draaien, het hem woordeloos aangeboden, maar hij is er niet op ingegaan. "Ben je zeker?" vroeg hij, wetende dat dit een harde grens is. "Ja, met de zekerheid dat je respect hebt als ik vraag te stoppen." Het is geruststellend dit achter de hand te hebben.<br />
Sir nam het glijmiddel, ik lei me op mijn buik. Heel zacht, heel voorzichtig, me geruststellend, me ontspannend, is hij bij mij binnengegleden. Enkel het binnenkomen was gevoelig. Eens hij in me was, bewoog hij amper. Tot ik voldoende ontspannen was. Intussen bespeelde hij mij vaginaal. Hot en geil, werd ik. Mijn geilheid duwde mijn kont omhoog, om hem helemaal binnen te nemen. Mijn geilheid stak hem aan. Rustig aan bewoog hij zich in mij. Tot sneller, en harder, tot zijn orgasme.<br />
<br />
Met vol vertrouwen heb ik mij meer gegeven. Naalden en anaal, waren keiharde grenzen. De manier echter dat Sir dit geeft, geeft mij vertrouwen, en zin in meer. En tja, het naaldenspel, is dan ms anders dan ik al gezien heb op foto's en zo. Zijn naaldenspel, bespeelt me, geeft lichamelijke impulsen. Het gaat niet om pijn, het gaat om genot.<br />
<br />
Intussen is onze relatie wat geëvolueerd. Er zijn gevoelens gegroeid. Een zekere liefde is ontloken. Af en toe fladdert een vlindertje kriebelend in mijn buik. Meermaals al is mij de adem ontnomen door zijn blik, zijn reactie.<br />
<br />
Sir, dank je wel. Dank je wel, voor het geduld, en het vertrouwen.<br />
<br />
De I van intens, intiem, integer, indrukwekkend ...Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-26281700059023043522016-04-04T14:37:00.000+02:002016-04-04T14:37:02.744+02:004 - foert<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibj7RSOg71JRXLuavcIIQ2rZB_O7RwWgaRAVHQwCjmfci0eckWJj11X2_rQW7dRCwlF_dD_Fn5bVrxnM7lbcizfQKYi4enzd_XOYsVJq6kLJqqjVq8G0flc2eqQsMZt4h6-yMDHvySsxw/s1600/FOERT.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibj7RSOg71JRXLuavcIIQ2rZB_O7RwWgaRAVHQwCjmfci0eckWJj11X2_rQW7dRCwlF_dD_Fn5bVrxnM7lbcizfQKYi4enzd_XOYsVJq6kLJqqjVq8G0flc2eqQsMZt4h6-yMDHvySsxw/s200/FOERT.jpg" width="200" /></a></div>
<a name='more'></a>Pf wat een weekend alweer. Zaterdag middag tot zondag late namiddag. Het was een kort weekend dit maal.<div>
Ik lijk wel een gekleurd wezentje. Blauwe plekken op mijn borsten... een pijnlijke hals van een beet. </div>
<div>
Zaterdag, terwijl Sir tv keek, gaf hij me af en toe wat spank met de stok. Niet heel soft, af en toe verdomd nijpende slagen. Die nijpende reageerde ik wel fel op. De rest... ik viel eigenlijk gewoon in slaap. Ik liet de spanning van mijn lijf afglijden, ik gaf gewoon lekker toe, en viel er bij in slaap. Sir vond het mega, "ik heb nog nooit iemand in slaap weten vallen, onder een spanking." Hm, zou er toch wat maso in me zitten?</div>
<div>
Zaterdag heeft hij mij een bekentenis gedaan.</div>
<div>
Dinsdag avond had hij afgesproken met iemand, die hij kennelijk enkele jaren niet meer had terug gezien. En hij heeft met haar gespeeld!</div>
<div>
Ik wist ff niet hoe reageren. Ik voelde me verward.</div>
<div>
Al die emoties die door me heen raasden. Op een gegeven moment, voelde ik dat ik mijn tranen amper kon bedwingen. Ik vluchte naar boven, het excuus dat ik was moest uithalen. In de badkamer wou ik tijd nemen, om ff diep in en uit te ademen. Sir kwam me achterna, ik ben vergeten wat hij me zei, iets in de trant van geen zelfmedelijden, enz. Ik vroeg hem mij ff tijd te geven, en die kreeg ik na zijn zegje. </div>
<div>
Ik nam gebruik van mijn tijd, wierp hem van boven naar beneden een boze blik toe, deed mijn ding met de wasmachine, en verscheen met een warme lach beneden. </div>
<div>
Hij was eerlijk... Hij kon evengoed zwijgen. </div>
<div>
We hebben dus maar weer gepraat... </div>
<div>
"Ik wil nr 1 blijven. Ik besef dat je bij mij niet zo ver kan gaan als je wil. Ik kan er wel mee om dat je dan afspreekt met S. Maar ik wil niet dat je het weekend wegblijft om bij haar te zijn." Daar kan hij mee om. Aangezien S switch is, is er toekomstig spel mogelijk. Zij heeft wel ervaring met bondage... Gek maar waar, ik kijk daar wel naar uit.</div>
<div>
Zolang Sir eerlijk blijft tegen mij... zolang er blijft wat er nu is, kan ik er wel mee om. Ik had dit overigens al verwacht. Enige tijd terug had hij mij een voorstel gedaan. Hij was toen nog samen met een ex-vriendin van hem, in vanilla relatie. Hij wou toen een pure Ds relatie met mij. Dat heb ik geweigerd. </div>
<div>
In mijn achterhoofd wist ik dus dat hij vroeg of laat dit zou doen.</div>
<div>
Of ik mij bedrogen voel? Niet echt eigenlijk. </div>
<div>
Ik heb er geen slecht gevoel bij. Hij is immers elk weekend bij mij, we ondernemen vanalles en nog wat. Tijdens de week gaan we elk onze gang, mits beperkingen uiteraard.</div>
<div>
Of ik iets in die trant ga doen? Nee, ik heb er de behoefte niet toe. </div>
<div>
Natuurlijk zit ik met vragen... Vragen die ik nog op Sir ga afvuren. Vragen en antwoorden die ik dan mogelijk in tekst ga gieten, en hier publiceren. </div>
<div>
Ik zal eerst es zien hoe het verder evolueert.</div>
Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-88161570271943444342016-04-01T13:59:00.001+02:002016-04-01T13:59:51.255+02:001 - anders<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaozgPPAo6KoitsYTfxzhe4sKgyRlQvF2Wjhp113LSmEvqsnWYTwCOn_NRUZszMU6DweRjfZyzcXONM_r6EZ63l1-vK57vZbQUEdYkxvLWx9BW5ckH9FpiJe6Hzw4v2QoI79uVkEkWGUg/s1600/ecbc81e5e2e3ab1ff7ae1b58735fe124_medium.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaozgPPAo6KoitsYTfxzhe4sKgyRlQvF2Wjhp113LSmEvqsnWYTwCOn_NRUZszMU6DweRjfZyzcXONM_r6EZ63l1-vK57vZbQUEdYkxvLWx9BW5ckH9FpiJe6Hzw4v2QoI79uVkEkWGUg/s200/ecbc81e5e2e3ab1ff7ae1b58735fe124_medium.jpg" width="200" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Hoe anders kunnen dingen lopen. Anders dan verwacht. Anders dan een verleden, anders dan een toekomst.<br />
Als ik achterom kijk, zie ik mooie momenten, pijnlijke momenten. Maar nooit idem zelfde momenten.<br />
Als ik vooruit kijk, stel ik verwachtingen, hoopvol, positief.<br />
Als ik gewoon rond me kijk, is alles anders.<br />
Niets van wat ik verwacht, wordt me gegeven. Integendeel.<br />
En net die onverwachte momenten, koester ik, omdat het de mooiste zijn.<br />
<br />
Mijn Sir...<br />
We zijn ruim een maand 'samen'. Ik herinner me dat hij me vroeg, wat ik wou beleven. "Bondage, spanking, nederigheid, ..." Eerlijk, er is nog niet heel veel van in huis gekomen. Met bondage heeft hij, of geen voeling, of geen interesse. Spanking, is denk ik zijn favoriet, hij heeft er een aardig handje van weg. Intussen heeft hij ook het wurgspel en de knife play geproefd, en dat is hem best wel goed bevallen.<br />
Ik... Ondanks dat ik af en toe meer of anders verlang, leg ik me er bij neer. Dat is niet zo moeilijk, ik voel me er best wel goed bij.<br />
<br />
Onze D/s relatie...<br />
hoe vaak heb ik mij al niet afgevraagd op wat die gebaseerd is.<br />
De seksuele lusten, zijn heel wat minder dan ik vermoedde. De spanking is hard, maar niet zo frequent als ik soms zou willen. Het algemene spel is miniem. De rode BDSM draad flappert rustig mee.<br />
Relationeel, hebben we beiden nogal uitgesproken meningen op bepaalde onderwerpen. Meningen die lijnrecht tegenover elkaar staan.<br />
Emotioneel, is er een zekere binding. Elk heeft ervaringen uit het verleden, die we elkaar delen, om op die manier begrip op te brengen voor elkaar.<br />
We maken gretig gebruik van elkaars sterkte, en vangen elkaars zwakte op.<br />
<br />
Hoe ik mij hierbij voel?<br />
Goed. Kort en krachtig. Goed.<br />
<br />
Samen apart. Ik kan het niet anders omschrijven. Van zo Sir mijn huisje heeft verlaten, ben ik tevreden, tevreden over de voorbije tijd die we samen doorgebracht hebben. Tevreden, omdat ik mijn eigen ruimte terug voor mezelf heb. Wetende dat ik hem sebiet zal missen. Intussen al een sms sturend. Of een telefoontje zijn richting uit. Uitkijkend naar het volgend moment dat we samen gaan doorbrengen.<br />
<br />
Vorige vrijdag... hij voelde nood aan sadisme. Ik hield mijn hart vast. O, ik zou afzien. Ik had een verrassing voorzien. Maar ik borg het op, het paste niet in zijn stemming. Ok, ff aanpassen. Ik verwende mezelf met een badje. In het achterhoofd, mij herinnerend waar Sir warm van komt, had ik mijn kinky kleedje uit de kast gehaald. Een lijntje rond mijn ogen. Ik was net klaar toen Sir, net aangekomen, de badkamer inkwam. Zijn blik... zijn reactie... Ik groeide.<br />
Sir reageerde stapelverliefd, leek het. "Je bent mooi!!" "Je ogen komen prachtig uit, ze zijn al mooi, nu nog mooier." Tja, welke vrouw reageert daar dan niet op.<br />
Mijn lieve Sir, deed megalief. Waar was zijn sadistisch kantje?<br />
Van bdsm is die avond helemaal niets in huis gekomen. Als een verliefd tienerkoppeltje hebben we elkaars lichaam verkend, elkaar verwend, geknuffeld, gecocoond. Geen storende tv, enkel een passend muziekje. Geen storend ongezellig electisch licht, maar een living vol kaarsjes. Geen kou, wel een aangename warmte die de kachel gaf. Samen op de matras, ineengestrengeld, onder de warme deken.<br />
<br />
Heerlijk onverwacht<br />
de mooiste momenten.<br />
<br />
Waar ik tot pakweg een jaar terug nood voelde, hongerig snakte naar 'meer',<br />
voel ik me nu rustig, geborgen, tevreden, met 'minder'.<br />
Ms, omdat het echt is?<br />
Ms omdat het gemeend is?<br />
Of ms, omdat er ware gevoelens zijn?Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5454902272739360403.post-58876069698428197302016-03-25T16:30:00.000+01:002016-03-25T16:30:42.026+01:0025 - uitdaging<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1gH8DjwTyarGg0Zlot7-SEOgrg1Aa4R_k5aSGZ7YeBMoCmBsSrzX-DGnyFfVO0vMAS_K02SDKnbsB-89E-jIe8NX5rJfCaTuO4x7mF3Bq-YdnXKFF3lTsGdPXm0sYbZLi0E8pS9umPvg/s1600/IMG_00372-337x554.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1gH8DjwTyarGg0Zlot7-SEOgrg1Aa4R_k5aSGZ7YeBMoCmBsSrzX-DGnyFfVO0vMAS_K02SDKnbsB-89E-jIe8NX5rJfCaTuO4x7mF3Bq-YdnXKFF3lTsGdPXm0sYbZLi0E8pS9umPvg/s200/IMG_00372-337x554.jpg" width="121" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a>Ik daag hem uit.<br />
Gister voelde ik me dip, de gebeurtenissen van afgelopen dinsdag die wat na-galmden, de commentaren op fb.<br />
Vandaag echter, ben ik een brok energie. Het laat zich voelen, ik ga mijn huis met zeep en vod te lijf.<br />
Ik ga ook Sir te lijf. Woordelijk dan.<br />
Ik daag hem uit.<br />
"Ga je de brat uithangen in de groep?" verschijnt op mijn pv scherm. Tja, ik ben mezelf, met af en toe een grote mond. "...je bent speels...." merkt hij op. "Ja en?" zet ik weer mijn grote mond op. "Ik ben in een sadistische bui vandaag....." wordt ik verwittigd. Dat houdt me echter niet tegen.<br />
"Ik ga vanavond je grens zoeken. En overschreiden." herhaalt hij. "Lange ij schat. Wat zijt ge van plan dan?" verbeter ik hem. "Euhm.... Dacht het niet." merkt hij op. "Overschrijden toch?" weet ik. "Yup..... My fault. Overschrijden, dus...." krijg ik gelijk. "Don't push it....." word ik weer verwittigd. Hoezo? "Die 'kweet het' hoefde nie." geeft hij nog.<br />
En we zijn vertrokken he... Heen en weer, een kat en muis spelletje, uitdagen, plagen, sarren.<br />
<br />
"En wa wil je 'meer'? Want daar hadden we het over." herhaalt hij. "Goch... ik kan hier heus geen hele lijst opstellen se, ik ga da nie doen... maar ik denk, via mijn fet, of hier, de foto's die ik like, je daar wel iets kan uithalen, je weet al dat ik kick op bondage, immobilisatie..." Ik ga het hem heus niet met de soeplepel ingeven.<br />
"Dus.... Vannacht en morgen de dag..... Jij gaat wa meemaken." opnieuw een verwittiging... "Ik ben in een speciale bui, da heb ik je reeds gezegd." vervolgt hij. "Speciale bui? Ik ben benieuwd" reageer ik. Ik moet op het puntje van mijn tong te bijten, anders gooide ik er "veel bla bla" uit.<br />
<br />
O o o<br />
Ik ga wat meemaken vanavond. Want niet enkel pv, ook op fb hebben we gepost, en heen en weer naar elkaar gegooid.<br />
De ganse dag door, richten we onze pijlen op elkaar, tussen in is hij aan het werken, ik aan het huishouden.<br />
Enkele uren later, "Ga je bratten? Onthou mijn stemming. Ze is nog steeds niet veranderd. Oh ja. Ik ben in de stemming om te nemen wat ik wil en de grenzen op te zoeken. Ik zie nie af. Ik ga vanavond jou doen afzien. Weer een nieuwe belevenis." lees ik verder in onze conversatie.<br />
<br />
De spanning stijgt. Al tracht ik dit te negeren. Ik heb nog enkele mezelf vooropgestelde to-do puntjes. Gelukkig heb ik eveneens nog wat tijd om dit af te vinken.<br />
<span class="_5yl5"><span class="emoticon emoticon_tongue" title=":-P"></span></span><span class="_5yl5"><span class="emoticon emoticon_wink" title=";-)"></span></span>Bariya Yenehttp://www.blogger.com/profile/01372117508390357552noreply@blogger.com0