26 - verkeerd

Het kan verkeren. Het kan misgaan. Hier heb ik de touwtjes in handen.
Ik kan niet voldoen aan Meester. Ik kan niet geven wat Hij verlangt. Ik kan niet beantwoorden aan Zijn vraag. Dat kan ik enkel concluderen uit wat ik NIET doe.
Dat doet pijn. Ik stel Hem teleur, ben boos op mezelf. Straffen als negeren, uitstapjes die gecanceld worden, stapelen zich op. En ik heb het allemaal in de hand.
Wat in mijn 37 jarig leventje opgebouwd is, kan ik niet zomaar afbreken. Durf ik niet afbreken. Ik durf de stap niet zetten naar het onbekende, het onzekere. Ik heb angst, angst om te mislukken. Angst om te verliezen. Angst om weer financieel te lijden. Dingen die jaren ver achter me liggen, wil ik niet opnieuw door ploeteren. Ik heb kindjes, ik moet hen er voor behoeden. Ik moet mijn zekerheid in handen houden.
Alhoewel... Wat is zekerheid de dag van vandaag?

Ik heb Meester bericht. "Zoek je een sub die je wel kan voldoen."
Tranen in mijn ogen, pijn tot in het diepste van mijn ziel.

Tja... dan grijp ik toch maar naar het alombekende... opgeven...

Ik wil niemand meer teleurstellen. Dat heb ik mijn Meester net iets te veel aangedaan.