Foto volgt
Maandag. Maandag voormiddag word ik verwacht. Ik ga een therapie volgen, een therapie waarvan ik verwacht achteraf thuis te komen met enkele positieve issues in mijn rugzak. Een therapie van enkele maanden... Ergens tot rond de jaarwisseling, veronderstel ik.
Het zijn momenteel nog heel veel vermoedens en veronderstellingen...
Volgend weekend zie ik Sir enkel zondag.
Dit weekend, we zijn intussen zaterdag, zie ik hem niet. Hij is deze ochtend naar zijn vriendin vertrokken. Hij gaat er een ganse week logeren.
Het is dus van vorig weekend geleden... dat ik hem zag, zijn aanrakingen voelde, en zijn straf onderging.
Ik was de regeltjes wat uit het oog verloren. Ze worden amper toegepast, omdat ze niet aan bod komen. Ik mag bv zonder toestemming niet over bdsm met 3den praten. Mja, dat gebeurt dus niet (meer), en zo raakt het in het vergeet hoekje. Dacht ik. Bij mij althans, niet bij Sir.
Ik was weer es aan het klagen, ik voelde weer es tekort, ik stuiterde, en ik gooide het allemaal op Sir zijn bord. Ik wil meer... Ik heb nood aan afwisseling... Jij hebt verwachtingen, maar wat met de mijne?...
Sir opperde een breuk. Jamaar dat wil ik ook niet. Ik zie hem graag, en dat is voldoende om er GEEN punt achter te zetten.
Hij ging ten rade bij zijn vriendin. Zij is enkel sub bij hem, terwijl ze eigenlijk Domina is. Kennelijk heeft ze zijn fantasie geprikkeld, want hij kwam bij mij met behoorlijk wat materiaal.
Voorafgaand had ik de opdracht gekregen hem op te wachten, netjes en proper, met enkel een slip aan. De matras moest klaar liggen.
Gehoorzaam had ik dat gedaan, in afwachting wat muziek luisterend, en in slaap gevallen. De hond begon plots opgewonden heen en weer te dartelen. Ik voelde nattigheid... "Stop hond," dacht ik. Het was Sir die zich bij mij opdrong met zijn geil.
Vol enthousiasme en met veel smaak nam ik hem.
Sir had zijn vecht atributen mee. Een soort stokken. Kundig bond hij me vast. Ik voelde me op het eerste treetje naar de zweeffase stappen. Toen hij electro op mijn tepels wou plaatsen, lukte het niet. Glijmiddel glijdt. Geen idee dus of het beter geleid :-)
Heel comfortabel zat ik niet, en algauw verloor ik mijn evenwicht en viel vooruit. Hm, niet praktisch. Touw schoot los, ik lag niet naar de zin van Sir. Hier en daar werkte hij bij. Aangezien ik nogal een wroetelaar ben, en niet gemakkelijk stil lig, maakte ik het er dus niet makkelijker op voor hem.
Wat druk op de collar, en Sir bekwam wat hij wou.
Toen hij een sigaretje ging roken, wist ik me te bevrijden aan mijn armen. Ik lijk er wel een sport van te maken. Ik dacht dat Sir het ging herstellen. Toen hij dus terug kwam, werden de armen op mijn rug gebonden. Heel lang liet hij me er niet meer liggen, een hand sloeg blauw uit. Hij zag het, ik voelde niets.
Ik weet, ik heb genoten, wat de bedoeling niet was, omdat het een straf was. Sir zou me later op de dag nog wel van iets voorzien. Maar aangezien tijd zo hard kan vliegen, heeft hij die kans niet meer gekregen. Er was tijd te weinig om mij nog van straf te voorzien, aangezien we de kindjes verwachtten.
Intussen ben ik voorlopig vrijgesteld van de sms-opdracht. Elke werkdag om 7u 's morgens verwacht Sir een sms. Vorige week ben ik er enkele keren gefaald. Wat dus mee bijdroeg tot de straf.
Het weekend hoef ik niet te sms'en. En komende week ook niet. Niet omdat hij in het buitenland zit, wel omdat ik gewoon nog niet weet hoe de dagindeling er vanaf maandag zal uitzien.
Volgende zondag zullen we dit wel bespreken, en zien we wel verder.
Ik hoop vooral, een diagnose te krijgen, waar ik mee aan de slag kan. Knelpunten en valkuilen wil ik vast nemen en aan werken. Ik wil me ook kunnen wapenen tegen dips en andere moeilijkheden.
Van zo ik zelf meer weet, laat ik jullie mee volgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten