31 - vijftig tinten...


...doet weer een heleboel stof opwaaien. De film is er. Maar het is nog wachten op de première. De trailer heb ik al gezien. Och, wat verlang ik om de film helemaal te zien, lekker romantisch wegzakken in de zetel, met het dekentje.Want zo komt de trailer over. En hoewel ik beter weet, kan romantiseren en fantaseren wel es.
Er is enige opschudding rond de film. "Te gewaagd." Hallo, we leven in 2014. "Te ongecensureerd." Tjah... Dat is de wereld van BDSM. 
Als je net als ik de trilogie gelezen hebt, dan denken vanilla's: och, wat romantisch. Wij bdsm'ers weten beter: hoe geromantiseerd.
En toch... Het doet mij dromen.
Het moet heerlijk zijn een liefdesverhouding met je Dom te mogen hebben.
Warmte, passie en liefde mogen voelen, krijgen, geven. Samen naar ongekende hoogten groeien. Gewoon ALLES kunnen en mogen delen met elkaar. Geen schrik hoeven te hebben als ik es iets te veel wil gaan steunen op 'mijn' Dom.
Het is een droom, een fantasie, om verliefd te worden op 'mijn' Dom. Want ja, verliefd worden, overvalt je allereerst. Eenmaal die gevoelens weg ebben rest er het houden van. Of niets. Daarna is het opletten geblazen dat de sleur er niet in komt.
Hoeveel koppels zie je niet uiteen gaan, omdat men elkaar niets meer te zeggen heeft? Omdat men elkaar niet meer kan boeien?

Vijftig tinten.
Passie warmte tederheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten