18 - bekoeld

Ik hak knopen door.
De bijl snijdt er messcherp doorheen.
Op fetlife heb ik mij off gemeld.
Een persoon heb ik laten weten dat ik niet verder wil/kan.
De speelavond woensdag heb ik gecanceld.
Op vragen om af te spreken weiger ik.

Het heeft immers geen zin meer, als ik mezelf niet volledig kan en wil geven.
Het heeft geen zin zolang ik me er zelf niet meer volledig voor open stel.
Het heeft al helemaal geen zin als ik me op punten baseer, die op zich geen basis zijn.

Confrontatie en conversatie ga ik uit de weg.
Ik focus op andere dingen, totaal niet gelinkt met BDSM.

Ms ben ik een naïef meisje, ms ben ik te romantisch, maar ik blijf erbij dat ik wil verliefd worden, vooraleer ik mij volledig kan geven. Wederzijdse gevoelens, warmte, passie, respect, laat dat mijn vanilla-basis zijn. Om daar de rode draad van bdsm doorheen te weven.
Zonder geforceerd gedoe.
Zonder verplichtingen.
Vooral spontaniteit, vooral elkaar ontmoeten als elk van onze weg de ander zijn weg kruist.

Ik heb mijn ruimte nodig. Mijn ruimte voor vrije tijd, hobby's. Mijn ruimte kan gerust ingepast worden in een ander zijn ruimte, maar ik heb nood aan eigen ruimte.
Ik heb mijn zelfstandigheid nodig. Mijn zelfstandigheid in mijn leven, mijn kids, mijn zijn. Mijn zelfstandigheid kan ik delen. Maar laat mij mijzelf zijn.

Ik vraag niet meer om beloftes, zelf doe ik geen beloftes meer. Beloftes vragen vertrouwen, vertrouwen is te fragiel om zomaar bij te spelen.

Ik ben niet meer toe aan een relatie, noch los, noch lat, noch vast.
Er is te veel heen en weer geloop geweest het afgelopen jaar.
Niet dat ik er spijt van heb. Ik heb heel wat mooie momenten beleefd, en ik ben ervan overtuigd dat die momenten nog komen.
Maar momenteel heb ik er mijn buik van vol. Ik heb er genoeg van om af te spreken, te daten, te forceren, te piekeren.
Ik hou het op vriendschappelijke contacten, onder voorbehoud, en enkel nog als ik mij er 100 % goed bij voel. Wat ook al niet vanzelfsprekend is.

De grootste drang is bekoeld.