Hij trekt me aan.
Zijn ogen spreken. Ze lachen als hij lacht. Ze kijken donker als hij domineert. Maar hij is een wannabee.
Hij is jonger. Wat in godsnaam trekt hem aan in mij? Hij wil mij. Hij wil meegaan in mijn verhaal.
Ik twijfel. Ik kan het niet geloven. Hij is zeer lust gericht. Het maakt me bang. Bang dat we niet voorbij de oppervlakte gaan. "Je geeft me geen kans." is hij teleurgesteld. Klopt. Ik geef het geen kans. Ik wil me niet laten gaan, om dan gekwetst te worden.
Ik wil niet verliefd worden. Terwijl ik vandaag besefte dat ik wel op weg ben.
Hij klinkt zo sexy aan de telefoon. Hij is sexy als hij kwaad is. Hij durft. Hij durft initiatief nemen. Hij durft me in het gezicht slaan.
Hij wil mijn verlangen inwilligen.
Maar hoe in godsnaam maak ik het hem duidelijk? Waar begin ik zonder hem te overvallen?
Ik weet dat ik mij heb laten inwijden door een ervaren persoon. Al was het niet de weg die ik nu ingeslagen ben.
Ach, ik slaap er es een nachtje over, ik bespreek het met hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten