23 - een barst in de fundering

Ik heb het weer gekunnen. Brokken maken voor alles goed en wel begint.
Ik doe gewoon mijn eigen zin.
Gister avond, nog bericht naar D.
Deze ochtend heel vroeg, mijn wantrouwen wat ge-uit. "Ik heb het er moeilijk mee, dat je enkel tijdens de kantoor uren bereikbaar bent. Eigenlijk kan je me gewoon wijsmaken wat je wilt. Niet?"
Achterdocht voedt wantrouwen.
"Kijk, dit is een duidelijk gebrek aan vertrouwen. Ik heb een geregeld leven waar ik nog niet van af wijk. Spijtig dat ik dit op je verjaardag zeggen moet. Maar ik kap er mee. Kan niet om met jouw ongeduld en gebrek aan discipline. Ik wil je niet meer horen of lezen." verschijnt tegen de middag op mijn gsm.
Fuck!!!
Deze komt keihard binnen. Ik probeer te bellen. Geen reactie.
Ik zit net in de auto, met mijn ex en kids. Zaterdag is er zwem- en dansles, en moeten we beiden paraat staan om de kindjes te laten deelnemen.
En dan belt mijn zus nog...
Ff hard zijn. Maar toch kan ik mijn tranen niet bedwingen. De kindjes vragen uitleg, ex vraagt uitleg. Ik geef een algemene uitleg naar waarheid.
D heeft gelijk. Ik ben ongeduldig.
"Ik wist het. Ik wist dat dit ging gebeuren. Spijtig dat je mij niet begrijp. Ik ben zo eerlijk mogelijk gebleven." stuur ik terug. Ik wist het? Nee, het was mijn angst. Spijtig dat je mij niet begrijpt? Nee, ik ga me niet in zelfmedelijden wentelen!!
Beseffend dat ik fout ben, bericht ik, "Mijn excuses. Voor mijn ongeduld, voor mijn gebrek aan discipline. Kan ik een 2e kans aub?" Aan D om dit al dan niet te beslissen. Aan mij om mij er bij neer te leggen.
Als ik fout ben, moet ik dat toegeven, en kan ik dat wel toegeven.
De gevolgen zijn moeilijker dragen, maar ook dat leer ik wel.
De intense gesprekken van voorbije week, laten me niet onberoerd.
"Misschien." krijg ik onverwacht reactie.
Een hoorbare verlichtende zucht ontsnapt mij. "Dank u wel Meneer!" uit ik. "Mag ik je ff bellen?"

Ik voel me op mijn plaats gezet. Dit puberke is stil. Ditmaal waag ik het niet hem te bellen. Mij afvragend of dinsdag nu al dan niet doorgaat, waag ik het niet het hem te vragen.
Gaat het door, dan ga ik heel tevreden zijn. Gaat het niet door, ga ik gaan vrijwilligerswerken.

Ik ga de barst in de fundering trachten te herstellen.
Ik laat het delegeren aan hem.