3 - voornemens?

Het is een heel eind geleden dat ik wat op de blog plaatste.
Waarom?
Mijn muze die in verlof is? Ikzelf die wat in winterslaap ben gegaan? Of niets die de moeite waard is om te melden?
Klinkt gek, maar ik ben er niet uit, welke uit bovenstaande drie ik moet kiezen.

Ja, de muze is in verlof. Het schrijven is wat uit mijn vingers geglipt.
Ja, ik ben in een winterslaap gegaan lijkt het. Weken zonder enige energie, wisselen zich af met energieke weken, waar ik bergen verzet.
Ja, er is niets meldenswaardig.

Of toch?
De knappe Italiaan heb ik laten staan waar hij is. Een wannabee, niet wetend wat bdsm inhoudt, niet geïnteresseerd hoe ik de life-style zie. Een persoon, die enkel zijn pik achterna loopt als het hem uitkomt. Hoe graag ik ook seks heb, op die manier hoeft het niet voor mij.

Intussentijd was ik aan de praat geraakt met J. Heen en weer gechat, over vogels en papegaaien. Het hoeft niet steeds over koetjes en kalfjes te gaan toch?
Intuïtief voelde ik dat ik dit contact niet los mocht laten. Impulsief gaf ik mijn gsm nr door. (Waar hij geen gebruik van maakte.)
Een afspraakje volgde. Een babbel, een koffie.

We spreken nog steeds af. Volgens dat het hem en mij past. Ongeveer wekelijks. Hij heeft mij 'under consideration'.
Waar het heen leidt? God weet het...

Hoe ik me voel? Rustig, enigszins verward.

Bai heeft me zo diep gekwetst, het heeft littekens nagelaten. Iets waar ik me over verwonder. Hoe diep heeft hij me geraakt dat ik geen vertrouwen meer heb in mannen. Mooie woorden, komen bij mij binnen als schoonpraterij. Interesse komt over als, die ga ik es binnen doen.
Ik zoek achter alles iets. Ik voel me minderwaardig. Ik lijk me te zien als een gebruiksvoorwerp.
Hoezeer ik ook probeer er iets van te maken, ik kan het niet.

Met J is het eerlijk gezegd niet anders. Ik durf mij niet openstellen. Hij bespeelt mijn lichaam, maar ik laat niet toe dat het dieper gaat. De bijna dagelijkse chat conversatie gaat vlot, al voel ik dat ik afstandelijk blijf. De ontmoetingen verlopen stroef, afwachtend. Steeds hou ik me klaar om te vluchten.
Ik probeer te genieten, ik kan soezen, maar de diepte van de lekkere roes blijft weg.

Ik verlang... naar de warme gevoelens van liefde,
ik kijk uit... naar het spel,
ik wil...

Ik weet dat het heel veel tijd zal vragen, of het met J zal zijn, daar twijfel ik aan. Laat ons zeggen, dat hij mij tracht het geloof terug te geven. En het vertrouwen. Want die man heeft geduld! En veel.

Ik wil me heel graag weer sub voelen van. De sub die haar Meester aanbiddend aankijkt. De sub die automatisch, zonder dat het hoeft voorgezegd te worden, op haar knieën gaat. De sub die voelt, waar woorden onnodig zijn. De sub die haar Meester behaagt en pleziert.

Ik wil heel graag weer gekoesterd worden. Warme veilige armen die me troostend wiegen. Zachte lippen die mijn lichaam beroeren. Wetende dat ik geliefd ben. Genieten van het behagen en plezieren.