26 - 180°


Hij!! Hij waar ik vorige week een wantrouwen voelde. Hij die de date afzei. Hij die zich minder per sms liet horen. Hij die ziek was... Ik heb me mispakt! Ik had geen gelijk met mijn wantrouwen. Ik moet geduld leren hebben. Ik mag niet iedereen over dezelfde kam scheren.
Er bleef intussen dagelijks contact tussen PM en ik, sms vooral. Enkele dagen bleven de gesprekken weg, maar ook de telefoongesprekken werden hervat. De afspraak voor maandag blijft. Meer nog, we hebben vandaag (zondag) afgesproken. En ms elkaar gevonden.
Zijn mooie bruine ogen, deden me wegkijken uit onderdanigheid, zijn lach deed mij smelten, zijn duim hief mijn hoofd op om te kussen. Ik heb me laten veroveren door hem. Een droomscenario die waarheid werd.
Waarna, hoe kan het anders, er uitbreiding kwam. In zijn 'speelruimte'...
Hij heeft me in de touwen gehangen, klemmetjes op mijn borsten, en poepeklets. Echt kletsen op mijn billen ;-p En ik genoot!! Ik genoot heel erg en heb me helemaal laten gaan, ik denk dat ik in een soort space beland ben. Ik was helemaal weg, kon amper reageren, niet alles drong door, ik stond te beven op mijn benen, mijn ganse lichaam bezweet... Dit heb ik nog niet zo diep meegemaakt. Ik hing en liet me hangen.
Ik vroeg om me los te maken, ik voelde me te diep weggaan en PM had die ervaring kennelijk nog niet om te zien of te herkennen.
Opdracht dus voor PM, lol slavin heeft opdracht voor Meester: info opzoeken rond space.
Ik voelde ff een gevoel van schaamte over me heen komen. Alsof dat ik opgaf. Gelijk ik mijn lichaam niet onder controle heb.
Beetje bij beetje kwam ik terug, maar van zo PM mijn tepels bespeelde voelde ik me teruggaan. Heerlijk weg. Gedrogeerd door het bdsm. :-D
Heel veel en uitgebreid konden we niet verder gaan, ik moest op tijd terug zijn om mijn meisjes op te vangen.
Natuurlijk kon ik het niet laten nog wat deugnieterij uit te halen, beetje uitdagen, plagen. Verdorie, het leverde me dan nog straf op. Over de knie. Klets pats op mijn billen. Hij had een ei'tje in me achtergelaten, en ik had dat er uit gehaald. Hm, niet goed dus. Ei'tje terug er in... Lol, ik was niet meer voldoende vochtig, PM heeft me dan maar nat gelikt, heerlijk!!
PM wist me heerlijk te bespelen, poepeklets afgewisseld met strelen over mijn billen, kussen, tongkussen, in de touwen hangen, keten rond me, ei'tje in me (al een chance dat de batterijen niet werken) en geniepige klemmetjes op mijn tepels.
Mijn droomscenario had een heerlijk vervolg.... Mijn ultieme droom komt ms toch realiteit. Tijd zal dit uitwijzen.
Hier zit ik nu met een ei'tje in... gevoelige tepels... terug in deze wereld :-)
Ik hoop dat dit geen vervolg is op mijn andere wirwar van zoeken, ik hoop dat dit verder uitgroeit tot een ware D/s relatie.
Hij heeft mij alvast overtuigd. Ik hem? Geen idee, ik heb me heerlijk laten meeslepen. Ik wil hem mijn lichaam en geest geven. Ik wil gerust zijn slavinnetje worden. Zijn manier van doen, is mij op het lijf geschreven. Letterlijk en figuurlijk.
Dit is wat ik wil, dit is waar ik voor ga...
Mijn vorige blog-bericht staat hier recht tegenover. 2 uitersten. Mijn impulsiviteit leid mij. Als ik zelf mijn dagboek herlees, o, wat er dan allemaal door mijn hoofd gaat. Als ik mijn dagboek herlees, uit het oog van een ander, dan kan ik er geen positief woord op reageren. Onstabiel... Naïef ms...
Ik kan me dus wel voorstellen wat jullie lezers hier allemaal van vinden.
Er zijn dus 2 mogelijkheden:
Ik schoon mijn dagboek op en gebaar van niets...
Ik laat het dagboek voor wat het is, open en eerlijk...
Ik verkies optie 2. Eerlijkheid duurt het langst. De persoon die al dan niet met mij afspreekt, met mij verder wil, hoeft geen oude koeien uit de gracht te halen, en hoeft achteraf niet door te steken dat ik dingen verzwijg.
Dus denk er het jouwe van, ik leef het mijne. Uiteraard zijn reactie's welkom!!

2 opmerkingen:

  1. Natuurlijk 2! Anders is het toch geen dagboek meer?
    Maar pas op he, want je zit weer op je arabiertje. Klein en onschuldig ogend in de wei, maar o zo snel in galop en niet meer bij te houden...
    Als je denkt in het zadel te kunnen blijven zitten, zou ik zeggen: gaan! Maar denk er aan dat als het te hobbelig wordt, dat je bij het minste wipje uit je zadel er volledig af zal vallen, en met een vaart tegen de keien zal landen.
    Het is je van harte gegund, maar blijf niet versnellen waar je al aan het struikelen bent.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. mijn geweten :-)
      Thx voor je opmerking. Thx voor je bezorgdheid.
      Ik denk dat ik op dit Arabiertje het juiste zadel gelegd heb, en dat dit zadel voldoende aangespannen is. Ik denk dat ik goed zit in mijn zadel, ontspannen, oplettend, de teugels in mijn handen, voeten in de beugels. Ik denk dat ik de hobbels aankan en in mijn zadel blijf.
      Versnellen? Hm, eerder opnieuw beginnen...

      Verwijderen