De ganse dag al heb ik 2 kleine brat meisjes in huis. Voor de kleinste dingen wordt er gediscussieerd. De meisjes willen niet douchen, niet dit en niet dat. "Mag ik op de computer?" komt de vraag. "Nee, eerst douchen." reageer ik. Geen avance... Ze gaan tot het uiterste. Gelukkig groei ik nog steeds als mama, herinner ik me hoe Meester op mij reageert als ik de brat uithang, en imiteer Meester naar mijn kids.
Tja de meisjes hebben het van geen vreemde, het brat gedrag. Als ik de kids bratje spelen, denk ik toch wel aan Meester. Ocharme ik maak het Hem soms echt wel heel moeilijk!
Het gedrag begint op mij te werken. Tegen 16u moet ik klaar zijn, Meester haalt me op om naar de beurs in Antwerpen te gaan. Ik geraak maar niet in de douche. Als de badkamer vrij is, is het 14u. Tussen nu en 16u verwacht ik nog iemand. Lap, kan ik nog niet in de douche. Gelukkig komt de persoon behoorlijk vroeg met zijn levering, en na nog een babbeltje rep ik me naar boven. Intussen zijn de kindjes gekalmeerd.
Om mijn zenuwen helemaal op de proef te stellen, verwittigt mijn ex me dat hij in retard is. Het zal 17u zijn als hij de kindjes ophaalt. Verdorie, ik verwittig Meester. Voor hem is het prima.
17u, ex komt om kindjes, Meester komt binnen, ik kus de meisjes een prettig weekend, kus Meester gedag. Wat doe ik aan? Mijn coco lamar corset is een naadje los. Dan maar mijn ander corset, die ik al jaren in de kast heb liggen.
Er is file richting Antwerpen. W/we praten de file vol. W/we hebben het over Zijn en mijn doelen, streven, mogelijkheden... De file gaat in een gezapig tempo, en W/we komen aan de expo.
Mijn corset, die ik op het zicht gekocht heb, springt ganse tijd open. Mijn bijpassende rok, zakt van mijn kont af. Gelukkig draag ik mijn cape erover, en kan ik me daar onder verschuilen. Al begint het me te irriteren. Grappend zeg ik het Meester, "Als er iets van onder de cape valt, zijn het mijn kleren die afvallen."
Bij deze de hint, koop nooit iets zonder passen! :-D
Binnen in de ruimte houd ik mijn cape aan. W/we passeren een standje, en er springt me een pracht kleedje in het oog. Meester Zijn oog valt er ook op. Hij aarzelt niet, en laat mij ene passen. Ik heb direct de goede maat, en met Meester Zijn hulp, valt het perfect. Ok, kopen. Dag corset. Het jurkje blijft aan, corset en rok belanden in een zakje. "Ms komt de stof nog van pas." reageert Meester. Idd, Hij heeft gelijk.
Al iets meer op mijn gemak vervolgen W/we O/onze weg. W/we komen bij een eetgelegenheid, en leggen O/onze maag het zwijgen op. Er zit een groepje jong-bdsm'ers, die ik herken van fetlife.
Voldaan gaan W/we gedag zeggen bij Mr Taurus. Mijn Meester haalt er een bestelling op, en als een kind laat Hij zich weer gaan. Zweepjes worden op mijn kont getest. Twee zweepjes gaan mee naar huis.
Aan een ander standje steekt een vrouw mij een visitekaartje in de hand, met een handdruk. Een vibratie raakt mijn hand. Een toestel die op de vinger vibreert... Ze prijst het O/ons aan. Ze paait O/ons, en al gauw schaterlachen W/we allemaal. Meester test het ding op mijn lijf. Ik mag ook. Tja, daag me uit, en ik ga mee. Mijn handen glijden op Zijn broek, onder Zijn broek... Meester ziet wel dat ik Zijn grenzen ga overgaan, en dwingt me op de knieën, te midden op het gangpad.
De vrouw wil natuurlijk verkopen, maar, het is O/ons ding niet. Voor O/ons biedt dit geen meerwaarde, het is te soft :-) . De vrouw snapt het wel.
W/we bedanken haar voor het aangename gesprek, en gaan verder.
Tussendoor blijven W/we steeds wat hangen bij Mr Taurus zijn stand. Wat een lekkere dingen liggen er.
W/we kijken toe naar de workshops. Een koppel, die op de meeste beurzen aanwezig is, doet een sessie. Zij kan veel aan. Ik bewonder haar wel. Hij weet perfect op haar in te spelen. Ze gaan tot zij in space is. Mensen kijken toe. Ik hoor hen reageren, en moet op mijn tong bijten om geen commentaar te geven. Voor vanilla mensen ziet het er gevaarlijk uit. Ze begrijpen het concept niet. Ze begrijpen het gevoel niet. Als zij in space gaat, stappen de vanilla mensen weg. De show is gedaan.
Terwijl net dat het mooiste is aan het ganse gebeuren. Subje die voldaan Meester zijn sterke armen en warmte opzoekt. Meester die subje koestert. Een ouder koppel die stond toe te kijken op de sessie, is wel blijven staan, om toe te kijken naar dit innig moment.
Mij doet het toch steeds iets, toekijken op de koesterende momenten na de sessies.
Thx om dit te delen Meester en subje.
Tegen sluittijd nemen W/we afscheid. Marc komt er even bij, W/we nemen de kans om gedag te zeggen. Meester wil mij in de kooi zien. De vogelkooi... Marc twijfelt niet, en ik ga er in.
Ik zit in de kooi, en die wordt opgetakeld. Leuk...
De beurs gaat zijn deuren sluiten, tijd om huiswaarts te gaan.
Wat een aangename avond was, eindigt in mineur.
Aangekomen aan de auto, krijg ik onder mijn voeten van Meester. Mijn handtas staat op zijn stoel, mijn portemonnee open en bloot er naast. "Ze konden het raam ingeslagen hebben." Ik kijk en besef niets. "Heb jij mijn handtas al vooraan gezet?" vraag ik. Ik open de deur aan de passagiers kant en zie glas liggen. Ik besef nog steeds niets, ik zie geen gebroken ruit.
Tot... "Maar er is een ruit ingeslagen!" merk ik op.
Het kleine zijruitje is ingeslagen, mijn kant ligt bezaaid met glas.
In deels paniek, deels verbazing onderzoek ik mijn handtas. Het geld is er uit. Er zat maar 5 euro in. Alle papieren zijn er nog, paspoort, auto papieren, enz... Mijn gsm... is weg. Inhoud van de handtas ligt overal, Meester Zijn kleren liggen uitgezaaid, Zijn boekentas is bestudeerd,...
Mijn schuld. Had ik mijn handtas maar niet op maar naast de achterbank moeten zetten. Als ik als sub gekleed loop, heb ik mijn handtas nooit mee. Meester heeft alles bij, wat ik wel en niet nodig heb. De tas geeft enkel maar last. Nu dus ook. De tas is de oorzaak van de auto-inbraak.
Meester belt mijn gsm. Euh... Ik hoor die rinkelen... Oef, opluchting alom. Ik heb er over gekeken. Toch blijf ik me ambetant voelen. Het raam is er niet mee hersteld. Carglass reageert niet, er zit niets anders op dan huiswaarts te gaan.
Kapot raam, regen, in Antwerpen. Je kan je wel voorstellen hoe zowel Meester als ik O/ons voelden.
"Trek je plan." is gelukkig een sterkte. Een gevuld vuilzakje wordt voorlopig in het gat geduwd. Het eerste tankstation houdt Meester halt, en gaat om afdekking en tape. Het houdt niet lang, regen en wind zijn sterker.
Het vuilniszakje wordt weer in het gat geduwd. Ik moet het steeds vasthouden. Wat ik al gauw moe wordt. Tape!! Ik tape het vast. Ik wil het ganse stuk aftapen, maar Meester wil het niet. Hij heeft nog tape nodig om straks langs buiten af te dichten.
De moeheid alweer, het gebeurde, en nu Zijn opmerking, ze irriteren me.
Even schiet ik in paniek. De autostrade lichten flakkeren op in de zijspiegel, en het lijkt of er een vlam opspringt. Mijn paniek reactie maakt Meester boos. Zijn boosheid vloeit over op mij. Ik duik in mijn cape, draai me om, sluit mijn ogen, en zeg niets meer.
Enkele hazeslaapjes later, komen we bij mij thuis aan. Meester zet me uit, Hij wil naar huis. Hij heeft het gehad. Ik ben moe, wil nog een kus en een knuffel. Hij laat duidelijk merken dat Hij mij dat moment kwijt wil. Ik voel het zo aan. Hij heeft het gewoon gehad.
Een gezellige avond die door een klojo van een inbreker, door mijn toedoen, in mineur is beëindigd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten