17 - onbegrip

Dat mijn manier van zijn niet altijd begrepen wordt, dat had ik al door. Dat mijn zienswijze en mijn denken niet altijd streamen met een ander, ook dat hoef je me niet meer te vertellen. Dat mijn beleving van mijn seksualiteit niet strookt aan het klassieke, weet ik intussen ook al.
Maar dat mijn openheid en eerlijkheid tegen mij gebruikt worden, daar loop ik de muren van op. Het maakt me woedend, ziedend! Ik voel me in me gat gebeten, en al zeker wanneer opnieuw mijn kids er in betrokken worden.

Ik hoef niet begrepen te worden, maar ga dan niet verder op me in.
Je hoeft mijn zienswijze en mijn denken niet te volgen, maar laat mij mijn weg volgen.
Je hoeft mijn beleving van seksualiteit niet te aanvaarden, maar gun het me.
Je hoeft al helemaal niet mijn openheid en eerlijkheid te aanhoren. Maar misbruik dit niet.
En bovenal! Laat mijn kids hierbuiten!

Ik ga door het lint als je hen raakt.
En dit is nu voor de 2e maal op rij gebeurt. Twee maal op 2 dagen, dat iemand mijn kids er bij betrekt, terwijl zij er helemaal niets mee te maken hebben. Hen wordt geen schade berokkend. Ze worden allerminst verwaarloosd.
Ik ben nog steeds de tijgerin die voor hen vecht, hen behoedt tegen grote misstappen, maar hen wel hun weg laat zoeken, daar waar ze er nood aan hebben.

Dit gesprek is via mail gelopen,

R: "Hey Sus, nog wakker?"
d: "Ja, maar ik was nie meer online."
R: "Hoe ist meju?"
d: "Goed se, en jij?"
R: "Bij mij ook wel goe. Ge hebt uw meester gevonden?"
d: "Ja! Idd... en 't gaat goed."
R: "Da vind ik fijn om te horen! Al moet ik zeggen.... Mis onze enige nacht wel. Da was super."
d: "Ik denk er ook nog wel es aan wi."
R: "Hoezo? Was het toch enigszins wat je wou?"
d: "Deels he"
R: "Deels? Wat wel, wa nie?"
d: "Goh, het spel zelf was wel lekker he..."
R: "In mijn ogen was da heel lekker. Maar idd.... Was veel te braaf."
d: "Och maar mijn Meester is nu ook nog braaf se... Te braaf per momenten"
R: "Dus eigenlijk... Mis je mijn potentieel om veel harder te zijn tegenover jou? Mag ik eerlijk zijn? Ik denk da ik je veel voldoening zou kunnen geven. Ik wil je elektrisch behandelen en ik wil je nemen als een gebruiksvoorwerp. En ik weet dat je da leuk vindt.... En je 'meester' is niet wat jij zoekt....
d: "R, Hij en ik groeien nog. Ik heb alle vertrouwen in Hem."
R: "Ik groei ook... De dag dat ik U terugzie, is de dag dat iki u onderwerp en de ervaring van uw leven geef...."
d: "Euhm... ik ben gecollard he"
R: "Eerst zien of ge die écht verdient en aanvaardt. Ik heb geduld. Zonder grof te willen zijn... Ne collar werkt in twee richtingen... Hij mag en jij aanvaardt... Dit wil ik zien werken."
d: "Dan zal je lang mogen geduld hebben, ik ben niet van plan mijn collar af te geven, maar het werkt, het werkt voor O/ons"
R: "Ik ben nie van plan om je te zien gebruikt worden. Dus.... Ik ben er, ver op de achtergrond. Effe terug op ons.... Wa sprak je aan? En wa is nu beter?"
d: "Hij gebruikt mij niet. ik kan niet vergelijken..."
R: "Ik zou je wel gebruiken. Sexueel toch. Verder zou je mijn partner zijn."
d: "ge hebt mijn blog gelezen?"
R: "Niet onlangs."
d: "hm.."hij oordeelt, spreekt me aan, spelt me de les, en heeft niet eens de moeite genomen mijn blog te lezen?
R: "Ben je alleen thuis, nu?"
d: "Waarom?"
R: "Ja of nee?"
d: "Ja ik ben alleen thuis, waarom?"
R: "Zin in een verzetje op afstand, waar niemend iets van weet?"
d: "Nee"
R: "Ok.... Dan nie."
d: "R, nogmaals, ik draag de blauwe collar, en ik hecht daar heel veel belang aan"
R: "Geen probleem. Al wil ik je wel toegeven da je me in maart een geweldig fijne nacht hebt gegeven. Ben ik dankbaar voor. Maar ik weet da je nu eigenlijk geleid wordt in de niet zo juiste richting. Maar het is jouw keuze."
d: "Wat is daar volgens jou niet juist aan dan?"
R: "Een aantal vragen: Voel jij je goed? Voel je je gesterkt in de toekomst met je kinderen? Denk je dat jij en je partner samen een toekomst hebben?"
d: "Ik voel me goed als Zijn sub! Je hebt wel mijn blog gelezen onlangs, want ik heb het er over gehad, en nu ben je er op aan het inspelen"
R: "Heb het écht nie gelezen, maar ga het nu wel doen..."
d: "kijk, ik geloof wel in mijn Meester! 'k vind het heel spijtig dat jij er niet in gelooft, en k vind het van weinig respect getuigen dat je probeert af te breken. Verder wil ik ook nog zeggen, dat mijn Meester, mijn steun en toeverlaat, van alles op de hoogte is, ook van dit gesprek!"
R: "H.... Mijn idee is nooit veranderd. Je mag op sexueel gebied willen gedomineerd worden. Da vind ik nie erg. En jouw meester mag perfect mijn idee kennen. Ik heb maar één bezorgdheid. Jouw en de kinders welzijn. Kies éérst voor jullie welzijn en welgevoelen. BDSM is in de eerste plaats RESPECT; Toch?"
d: "Mo, ik en mijn kids voelen ons goed!"
R: "Dan ben ik blij in jouw plaats. Maar.... Wordt je beter met de tijd? Wordt er voor jou gezorgd?"
d: "Dat zal de tijd uitmaken toch? Ik heb geen glazen bol."
R: "Da weet je nu al.... Gene glazen bol nodig."
d: "Ik voel me goed in deze D/s. Hij zorgt voor me, waar het nodig is."
R: "Da vind ik oke. Hoop enkel da het écht zo is."
d: "Wat zit ik mij (O/ons) hier eigenlijk te verdedigen tegen je... Je bent me kwaad aant maken"
R: "Weet ik. Doe ik steeds als ik je kritisch aanpak."
d: "??" steeds? kritisch? Dit is de eerste keer dat hij mij afbreekt, O/ons afbreekt. Dit noem ik niet meer kritisch, en al helemaal niet "steeds"!
R: "Ik kijk naar een paar dingen. Wil je dit echt. Wil je dit echt voor je kinderen. Dat is reden om jezelf te ondervragen... Dat maakt je kwaad."
d: "Je gunt het me niet?"
R: "Toch wel. Maar... Gun jij jezelf wat je nu meemaakt?"
d: "Ja amai nie, natuurlijk wel, anders had ik er al een punt achter gezet"
R: "Dan.... Gun ik je dit. Wat ik denk is niet relevant. Al wil ik wel iets zeggen tussen jou en mij, waar je meester niks zaken mee heeft..."
d: "Ik vind het spijtig, dat ik me moet verdedigen,"
R: "Geen verdediging nodig. Keuzes maak je zelf."
d: "Ja, en ik wil respect voor die keuzes, en die voel ik nu niet van je, echt spijtig, heb ik je dan zo verkeerd ingeschat?"
R: "Nee, je hebt me niet verkerd ingeschat. Ik respecteer jou, meer dan je wel nu kan inschatten. Wat ik wel bedenk nu is dat een D/s verder gaat dan jij en een D...."
d: "Natuurlijk gaat dat verder, maar W/wij nemen O/onze tijd om te groeien, om het kans te geven.
Wat heb je trouwens nog te zeggen dat Meester niet mag weten?"
R: "Weet je... Vraag aan je meester wat zijn plannen zijn met jou en de kinderen en de toekomst. Da mag hij perfect weten...."
d: "Maar da antwoord heb ik al, pure zuivere D/s, vriendschap, diepe vriendschap"
R: "? Dus? geen liefdesrelatie"
d: "Wat dus? O, en Hij wil en is meer dan een naam voor mijn kids"
R: "Dus.... Geen toekomst, he sjoe..."
d: "R, we zijn nog maar 3 maanden ver... moet ik mij toch nie gaan overhaasten, dan mislukt het zeker. Wat geen toekomst? Maar jawel... een D/s toekomst, natuurlijk hoop ik meer... maar dat ziet hij niet zitten... daar is hij heel open over"
R: "Kijk, H.... D/s is nie enkel U en hem..... Da is een relatie!"
d: "Een relatie zoals je die zelf inkleurt. Jij hebt nu toch ook geen bdsm? Hoe is jullie toekomst dan?"
R: "Heb het nie over mij. Heb het over U. Bdsm of nie.... Het gaat over liefde, respect en vertrouwen, he?"
d: "A ja maar ja, 't is vergelijkbaar toch? Soms moet een mens offers maken... er is respect en vertrouwen, en een zekere liefde..."
R: "Ja, as waar. Maar welke offers? Ben je bereid om een object te zijn, terwijl je kinders eigenlijk een vader zoeken?"
d: "Betrek er mijn kinderen nie in, zij hebben een vader, ik ben geen object, ik discussieer er nie verder over"
R: "Oeps.... Gevoelige snaar... Sorry."
d: "Ja sorry, te laat!"
R: "H'ke.... Sorry. Wou je wa laten voelen en het lukte. Denk er gewoon over na, wil je?"
d: "o ja, da ik je block!!!"
R: "Zou spijtig zijn."
En ik heb hem geblokt!

Ik had dan ook nog een gesprek met de gezinsbegeleidster waar mijn oudste dochter in de leefgroep verblijft. Ook hier voelde ik me gepakt.
De begeleidster heeft geen flauw vermoeden wat bdsm inhoudt, en is ws haar eigen verhaal er rond gaan maken. Ja, ik ben er heel open over geweest, omdat, hoe ik me voel, uit ik. En mijn kids voelen dit aan. Kinderen zijn de barometer van hun ouders. Als ik me niet goed in mijn vel voel, heeft dat invloed naar buiten toe. Als ik me goed voel, merk je dit ook heel goed aan me. Ik ben open tegen mijn kinderen wat mezelf aangaat, al geef ik uitleg aangepast aan hun leefwereld.
Mijn dochters hebben me al betrapt met fetlife, ja ik geef het toe, ik moet meer en meer op mijn tellen gaan passen. Als ik in de douche sta, en ze komen binnen, zien ze mijn blote lijf, en als ik marks heb, zien ze dit ook! Nee, ik stop niets weg. Ik doe niemand verkeerd!
Enkele weken terug, heb ik mijn dochters (8 en 5 jaar) bij mij genomen en ben in gesprek gegaan.
"Jullie hebben al es foto's gezien he van mij? Wat heb je juist gezien op die foto's?"
Eerst was de oudste wat beschaamd.
"Zeg maar, ik ga niet boos zijn."
"Euhm, mama met de ketting."
"Idd, en wat nog?"
"Mama in haar blootje met een andere ketting."
"Ach, maar dat was geen ketting... dat was touw. Mama vind het leuk om touw rond haar lichaam te hebben."
"Waarom?"
Tja, leg dat es uit... "Waarom eet jij graag appelmoes?"
"Omdat ik dat lekker vind."
"Ewel, mama vind touw lekker. En S, is iemand die mama daar mee helpt."
Zo heeft S zijn plaatsje gekregen, is er een kleine opening naar de kids toe, en moeten/gaan ze niet raar opkijken als ze nog es een 'gekke' foto te zien krijgen.

De gezinsbegeleidster vroeg me dus of ik nog in relatie was. "Ja hoor, al is het geen klassieke relatie." En daar is het mee begonnen. Dat ik vorig jaar ook in de bdsm wereld vertoefde, dat ik me toen ook niet goed voelde, dat de kindjes daar op reageren, enz... Deed mijn ex er nog een schepje bovenop, dat de kids foto's zien.
Ja, de confrontatie kwam toch wel hard aan. Vooral de manier waarop ze me er mee confronteerden!
De persoon waar ik vorig jaar bdsm mee beleefde, is een persoon die volgens mij, met zichzelf in de knoop zit. Het was ook een heel andere relatie dan die ik nu heb.
De D/s die ik nu beleef met Meester BaasAnIets, is integer, vol vertrouwen, respect, en groeiend. W/we beleven meer dan enkel D/s, W/we gaan iets eten, gaan op stap, of er zijn gewoon gezellige vanilla-momenten.
Het is een relatie-vorm waar ik me goed in voel, waar ik me gedragen en gesteund voel. Ik denk te mogen zeggen, dat W/we beiden weten wat W/we aan elkaar hebben, wat W/we van elkaar mogen verwachten.

Natuurlijk kom ik weer uit een mindere periode. Maar dat is al jaren aan de gang. Oktober en november zijn nu eenmaal donkerdere maanden die hun invloed op mij uitoefenen.
Als ik me dan nog es aangevallen voel, op geen begrip kan rekenen, moet smeken om mij er even door te helpen. Als ik dan op mijn eigen energie moet teren, dan ga ik idd in het rood.
Mijn draagkracht is niet zo groot als de doorsnee persoon. Begrijpe wie begrijpe kan.
Geloof me als ik zeg, dat ik het liever anders had, maar het is nu zo, ik heb me er bij neergelegd, en neem de dag gelijk hij komt.
S heeft er begrip voor, denk ik, hij kan er mee om, voel ik.
Die mindere periodes hebben dus helemaal niets met mijn seksualiteit te maken.

Al neem ik me voor om te trachten ietwat discreter te zijn.
Op de vraag of ik in relatie ben, zal ik antwoorden, "Ja, maar niet in de klassieke vorm van relatie." Voor de rest heeft iedereen er het raden naar. S heeft er geen nood of behoefte aan om buiten mij en mijn kids anderen rond mij te leren kennen. Het is aan mij om mij er bij neer te leggen (liever niet), maar vooral om Zijn keus te respecteren. Net zoals Hij bij mij doet.
Als ik voel dat er onbegrip is van buitenstaanders (zoals de gezinsbegeleidster), zal ik er gewoon niets meer over zeggen, niet meer op ingaan.

Mijn relatie-vorm, mijn beleving van seksualiteit, is mijn keuze! Niemand heeft zich daar ongevraagd mee te moeien. En al zeker niet vingerwijzend.
Raad is steeds welkom, maar niet om mij de les te spellen!