29 - doorgaan!

Maandag, de laatste maandag van de maand, de vaste datum in Valentino voor de bdsm avond. W/we gaan uiteraard. W/we willen er wat onze vaste stek van maken.
Veel volk verwacht ik niet. Net tussen kerst en nieuw, tijdens de feestperiode. De meesten zullen hun buik wel vol hebben, wat tijd voor henzelf willen, en ms wel een lege portemonnee hebben.
Op fetlife zie ik dat de mensen van vorige maand er gaan zijn.
Meester neemt Zijn werkstuk mee.
Tot O/onze grote verbazing is de ganse voorziene kamer ingericht! Er is een bok bijgekomen, een andreas kruis, en een kooi. Super! Ik kom overenthousiast. Nog de schandpaal van Meester er bij, en het is helemaal af.
De sfeer zit al weer helemaal goed, er is een 'nieuw' koppel, die ik onmiddellijk warm aanspreek, de ontmoeting met de mensen van vorige maand verloopt enthousiast, en er komen 'oude' bekenden binnen, die ik bijna onstuimig om de hals vlieg.

Meester maakt foto's om de pagina van Valentino te updaten. Ik test alvast de kooi uit. Donker en koud...
Er wordt heel wat afgepraat, gelachen, dit keer doe ook ik volop mee. Ik laat me horen, laat me zien.
Meester neemt me al gauw mee, richting kruis, en maakt me vast. Handen wijd omhoog, benen gespreid. Hij bewerkt mijn rug en kont. Mijn handen beginnen alweer te slapen. Ik vraag om los te maken.Of toch, om mijn armen te mogen zakken. Meester verandert het touw van positie, mijn polsriemen vast aan het touw, en ik heb beperkte bewegingsvrijheid. Ik kan weer ondergaan.
Uiteraard testen W/we ook Meester zijn knutselwerk uit. De paal. Met mijn rug tegen de paal, word ik ingebonden. Vorige keer had ik de opmerking gemaakt dat ik meer dan alleen een kont heb, dit keer geeft Meester mijn borsten de nodige aandacht. Auwch...
Intussen hebben W/we toeschouwers. Deels beschaamd, omdat ik halfnaakt zit, omdat ik aan mijn borsten veel gevoeliger ben, deels trots en stoer, omdat ik wel graag toon wat ik krijg, en mag hebben. En vooral trots op mijn Meester. Trots omdat Hij durft.
Ik val algauw in roes. Er hangt touw om mijn hals, mijn trigger. In mijn roes, voel ik enige onrust. Ik trek en sleur weer aan mijn touw. Van ver hoor ik stemmen binnendringen. "Dit zou toch niet mogen." Op wat slaat dat? "Kalmeer!" hoor ik Meester mij streng toespreken. Ik open even mijn ogen, en van tussen mijn oogleden kijk ik Hem aan, om weer te gaan roezen. Ik flok me neer waar ik zit. Ik ga niet diep, en kom al gauw weer bij. Meester weet me intussen perfect op de grens te brengen, een wakende roes, zeg maar. Lekker.
Mevrouwtje nooit genoeg wil de bok ook nog uittesten. De bok staat op de dansvloer, naast de bar. Ik vlei me gemakkelijk op de bok, en laat Meester begaan.
Hij gaat, en Hij gaat goed. Hij gaat door. Ik luister naar de muziek, en sta per momenten mijn kont te shaken. Tot hilariteit van de aanwezigen. Sommige klappen komen verdomd venijnig aan. Anderen strelen bijna teder mijn kont.
"Kan je nog dansen?" hoor ik vragen. "Natuurlijk!" en ik huppel heen en weer voor zover het mogelijk is. Pats, opnieuw krijg ik een resem over mijn achterwerk heen.
Geen idee waar ik de kracht haal, maar ik vang ze op, ik wiebel op de muziek, en ik hef de bok op. Ik weiger toe te geven, blijf incasseren. Het doet me wel iets met de omstaanders.
Ik geniet volop van de harde spanking.
En dan, opnieuw, ben ik gaan zweven. Ik kruip in het hoekje. Deken op me. Ik geniet, voel mijn kont pijnlijk aan, hoor Meesteres Manita in gesprek met mijn Meester.
Opnieuw kom ik rap bij. Mijn ogen stralen, en ik sta gauw rechtop. Auwch mijn kont. Dit komt blauw...