Beide meisjes zijn het 2e trimester alweer gestart. Tijd vliegt toch snel he. Daarom dat ik er dan ook volop van geniet. Elke dag brengt iets positiefs.
Vandaag ben ik alvast in voorbereiding van mijn 'goede voornemens' om de nodige boodschappen gegaan, een winkelkar vol fruit en groente. Vandaag portioneer ik, morgen start ik het weight watchers programma. Doel, minimum 10 kg kwijtraken dit jaar.
Ook naar het huishouden toe, heb ik heel wat plannen. Zoveel mogelijk zelf in handen terug nemen, om tegen de zomer, afscheid te nemen van de gezinszorg. Ze heeft me ondersteund in een moeilijke periode. Ik voel me nu echter sterk genoeg om dit af te ronden.
Ik zit vol heerlijke plannen!
Nee, voorgaande heeft niets met bdsm te maken, dat weet ik. Maar naast het bdsm heb ik nog vanalles om handen. Wat ik hiermee deels wil aantonen. Ik ondervind ook dat het niet meer allemaal bdsm is wat door mijn hoofd spookt. Het evenwicht is hersteld.
Idem DI. Het lukt mij perfect het initiatief aan hem te laten. Ook hij spookt geen godganse dag meer door mijn hoofd. Ook hier heb ik mijn evenwicht gevonden.
2014 lijkt dus goed te zijn gestart.
Ik heb de trilogie '50 tinten' liggen. En gelezen! De boeken lezen vlot, maar het is nogal geromantiseerd. Vooral als je dan 'Het verhaal van O' leest. Het leest moeizamer, maar het omschrijft veel meer wat bdsm inhoudt. Het is ruwer omschreven.
DI heeft '50 tinten grijs' mee. Kennelijk boeit het hem wel, want hij heeft al goed doorgelezen.
Zomaar, uit het niets kwam hij met de vraag waarom ik mij tot hem aangetrokken voelde. Dat is een moeilijk te beantwoorden vraag. Ik kaatste hem de bal terug, "Tracht jij maar es te formuleren waarom jij je niet aangetrokken voelt tot mij." intussen het antwoord ontwijkend. Ok, ja, DI is veeleisend en geniet van zijn vrijheid. Ja, wie niet. Op mijn manier ben ik ook veeleisend. Ik geniet ook van mijn momenten alleen. Ik geniet opnieuw van mijn momenten alleen. Een maand terug had ik er wat last van, last van de eenzaamheid. Ms met de kerstdagen die zo opgeklopt worden? Of is het omdat ik de meisjes 2 weken thuis had, dat ik opnieuw de rust en het alleen zijn kan apprecïeren? Want eerlijk waar, het was druk en hectisch.
DI heeft ook een zoon. Maar daar ligt de situatie helemaal anders. Er is een heus ouder-gevecht aan de gang. Hoe het zal aflopen? Geen flauw idee. Feit is, gelijk wie zich bindt aan DI, die persoon moet er het zoontje bijnemen.
Soms... Vaak vraag ik me af wat ik in godsnaam zit te dromen dat iemand op mij verliefd zou worden. Ik ben dan wel een open, crazy-minded persoon, maar ik zie er niet aantrekkelijk uit. Is dat niet het eerste wat iemand ziet? Vanop enkele meter, zonder elkaar te kennen, zie je hoe iemand er uit ziet. De eerste beoordeling. Hoeveel mensen kijken veel verder, als het uiterlijk al niet meezit?
Brengt mij terug op de vraag die DI mij stelde: "Waarom voelde je je aangetrokken tot mij."
Ik kijk 3 maand terug. Het contact via skype, gaf mij de indruk, een nogal koel afstandelijk persoon te treffen. Korte antwoorden. Commanderend per momenten. Lust gericht. Ik had hem nog niet ontmoet. Toen stuurde hij een foto. "Wauw, wat een knapperd!" reageerde ik spontaan. Onbewust streelde ik zijn ego. De eerste ontmoeting, het trio. Idd, een afstandelijk persoontje. Toch meegaand, want hij haalde mij op en bracht me thuis.
Het trio-moment, ik zag zijn sportieve lichaam. Ik proefde hoe lekker hij smaakte. Ik voelde zijn onderhuidse warmte en passie. Ik voelde hem vooral naar mij toe komen.
Naarmate DI en ik verder afspraken leerde ik hem beter kennen.
Tjah, ik ben behoorlijk snel verliefd geworden, omdat ik opkeek naar hem. Omdat hij mij uiterlijk heel goed meeviel. Omdat hij zijn kwetsbaarheid beetje bij beetje blootgaf. Omdat hij mij seksueel wist te behagen en te voldoen, te bevredigen. (Ik hem ws ook :-p ) Ik voelde bij hem veel meer dan hij toeliet, warmte, passie, tederheid.
Hij liet mij openingen, hij grensde geen relatie af, dus liet ik toe mijn vlinders te ontwikkelen.
Al gauw voelde ik hoe mijn hart en geest helemaal van hem werden. Hij wist me te bespelen, letterlijk en figuurlijk. Ik liet het graag toe. En nog.
Ik blijf in hem mijn Dom zien. Ik blijf hem nog iets te soft vinden. Maar dat komt omdat ik andere verwachtingen koester, omdat ik andere scenario's voor ogen heb.
Heel bewust nu, laat ik DI zelf ontdekken, zijn weg zoeken. Voorkauwen helpt niet. Het moet spontaan gebeuren. Spontaniteit geeft eerlijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten