13 - ik wil niet meer...

zweven halfweg de sessie. Want dan houdt het op. Meester stopt. En ik ben weg... Gister speelde de vermoeidheid wel mee. Het was middernacht toen W/we speelden.
Vooraf, hebben W/we nog een kleinigheidje gegeten,
en daarvoor zijn W/we naar Valentino's geweest.

Meester en ik hebben heerlijke wilde plannen. Waar ik nog niet te veel over wil gaan vertellen. Kwestie van mijn lezers nieuwsgierig te houden :-p
Gister hebben W/we dit besproken in Valentino.
Achteraf had ik natuurlijk al weer mijn mening. Ik deelde mijn mening met Meester. Hij begreep wel wat ik wou zeggen. In alle geval, W/we weten wat W/we willen, waar W/we heen willen, en hoe W/we het willen.

Na Valentino zijn W/we iets gaan eten. Ik had gister amper gegeten, en was behoorlijk hongerig. Ik voelde mijn energie-peil wegzakken. "Suiker, bouwstoffen..." schreeuwde mijn lichaam. "Een frietje?" opperde Meester. Hm, had ik geen zin in. "Chinees?" vroeg ik. W/we zochten een chinees die nog open was, intussen was het 22u30. Maar ook chinezen hebben een sluitingsuur... en ik bleef hongerig...
In Oostende stad wist Meester nog iets. Ok, daarheen dus. Op weg naar het etablissement, passeerden W/we een andere eetgelegenheid en zijn daar binnen gegaan.
Ik was nogal opzichtig en kinky gekleed. Gelukkig had ik mijn lange mantel aan, die dat allemaal mooi wegstak. De speelcollar heeft Meester me afgedaan. Anders waren alle blikken naar O/ons gericht denk ik. Niet dat ik daar om geef, maar het paste niet in de gelegenheid.
W/we gaven O/onze bestelling door, en in afwachting werden zoutkoekjes bij de frisdrank gezet. Meester voerde me er enkele. Flirterig nam ik ze aan. Af en toe wegkijkend onder Zijn blik.
O/onze bestelling werd geserveerd. Meester was eerder klaar dan ik, en ik bood hem been aan. "Been?" vroeg Hij. Ik had ribbetjes besteld, en als we dat thuis eten, noemen de kindjes dat been. Ze vechten om een been... De rest van mijn ribbetje hebben W/we samen verorberd.

Vlug nog even bij mij thuis passeren om de hond uit te laten. En dan nam Meester mij mee.
In Zijn appartement kijk ik graag van uit het raam. Vooral als het donker is. Het geeft een heel ander uitzicht. "Mag ik mijn laarzen uitdoen?" vroeg ik Hem. Domme vraag, natuurlijk mocht dat.
Meester komt bij me staan, "Ik wil je vastbinden. ik wil je zien smeken." merkt Hij op. "Ja, graag." erkent mijn lichaam. Meester kust me, omhelst me, kleedt me uit. Hij brengt mijn handen voor me, opeen, heel braaf en rustig laat ik het Hem toe, mijn ogen in Zijn ogen borend. Subtiel beweeg ik mijn handen. "Je zal me geen twee keer liggen hebben." merkt Meester op. Dit keer maakt Hij me vast dat ik me zelf niet kan los maken.
"Hier wachten!" beveelt Meester kort, terwijl Hij naar boven gaat. Als bij toverslag sta ik stokstil, en volg enkel met mijn ogen, een en al subbigheid. "Wat is dat nu weer?" vraag ik me af. Meester gooit het rode touw naar beneden. "Argh gij rotzakske..., dit was met voorbedachte rade!" verwijt ik Meester lachend. "Altijd voorbereid!" geeft Meester toe. Het rode touw komt rond de lus die aan mijn polsen bengelt. Daarna wordt het rode touw opgetrokken, zodat ik helemaal gestrekt kom te staan in het trapgat. Het touw wordt vastgemaakt.
De resterende touw aan mijn polsen wordt langs mijn arm naar beneden geweven en rond mijn borsten vastgeknoopt. Er komt touw rond mijn kuiten, waartussen de spreidstang wordt geschoven.
De zweep streelt en kletst over mijn billen, mijn zij, mijn clit. Meester masseert, kneedt, knijpt mijn borsten en tepels. Tanden komen in mijn kont. Vermoeidheid sleurt aan me. Roes overvalt me, weeral. Ik hang in de touwen, en snijd zo het bloed naar mijn handen af. Slapende handen, die pijnlijk komen aan te voelen. "Meester, mijn handen doen pijn." geef ik aan. Hij maakt me los, en draagt me naar de zetel. Waar Hij Zijn spel vervolgt.
Vermoeidheid ebt deels weg, en ik voel me opstandig komen. Ik grijp de spreidstang en sar Meester. Natuurlijk neemt Hij dit af.
Hij wil dat ik Hem pijp. Ik weiger radicaal. "Niets van, ik geen orgasme, ik pijp niet!" reageer ik stout. Ik dacht te weigeren. Meester wringt me in positie, en dwingt me Zijn wil op. Ik werk nog wat tegen, maar geef Hem dan toch toe. Ik vroeg in eerdere posts harder, intenser. Ik krijg wat ik vraag...

We gaan naar boven. Naar bed. Meester neemt wat zich toekomt. In een keer glijdt Hij helemaal in me.
"Ik heb dorst." geef ik achteraf aan. "Beneden staat water, in de koelkast, op kamertemperatuur, en glazen in de kast." reageert Meester. "Bedien je me niet?" vraag ik. "Ik weet de weg niet." probeer ik. "Ik ben bang in het donker." is mijn laatste poging. Niets helpt. Plots schiet het me te binnen dat het speelgoed nog beneden ligt. Ik spring uit bed "ik ga wel" ga drinken, en kom terug met de zweep. Ik geef Meester er van langs. Tenminste, poging tot. Opnieuw neemt Hij het me af. "Je weet toch wat een brat is?" terg ik. "Je weet toch wat een brat doet?" pest ik verder. In een onbewaakt ogenblik grits ik de zweep opnieuw uit Zijn handen. Dit had Hij niet verwacht. "Haha, ik ben rapper!!" treiter ik. Maar Meester is sterker.

W/we brengen S/samen de nacht door. Twee aparte matrassen Z/zijn niet echt gezellig, en ik kan me niet tegen Meester aan flokken. Elk op Z/zijn kant dus.
Na een korte maar behoorlijke nacht (slaap) wekt de wekker Meester. Ik blijf liggen... Ik hoor alles, maar geraak niet echt wakker. Veel te korte nacht.
Toch opstaand, en eenmaal wakker, start de dag... en gaan W/we elk onze dag tegemoet.