22 - Hasselt


Van vrijdag middag tot zaterdag midnight.

Fjew, ik zal er mij es bij zetten, enkele uren terugkeren in het verleden, en jullie schrijven wat ik gezien, gevoeld en beleefd heb.

Vrijdag middag nadat W/we samen de restjes verorberd hebben, vertrokken W/we richting Hasselt met een tussenstop in Leuven. B/beiden in retard, Hij werd vastgehouden op Zijn werk, ik kreeg enkele onverwachte phone'tjes, dus later dan gepland kwamen W/we aan in Hasselt. W/we hadden afgesproken met l, en lieten haar noodgedwongen wachten.
L, een vrolijke twintiger, met een open blik op de wereld, nam O/ons mee naar een Thaïs restaurant, waar ze met nog enkele vrienden van haar had afgesproken.
Het voelde mij wat stroef lopen bij aanvang. W/we kenden elkaar niet. Ik voelde mij enigszins in mijn schulp kruipen, en was dan uiteraard behoorlijk stil, en liet het allemaal aan Meester over.

Na het eten, stapten W/we richting munch. Heel veel aanwezigen waren er niet. Maar gezelligheid en leute maak je zelf, al is dat met 2, al is dat met 20 personen. Ook hier voelde ik mij niet direct los komen, en gaf dit Meester aan. Hij amuseerde Zich wel, dus bleven W/we.
Aanvankelijk zat iedereen op het terras. Enkelen kregen koud, en verhuisden naar boven. De rest van de groep volgde al gauw. Meester vond opnieuw aansluiting in gesprek, hier en daar babbelde ik er mijn mening door. Maar ik was toch redelijk stil. Soit, al bij al was het wel aangenaam.
Ik heb vooral heel veel indrukken opgedaan.
Ik heb jonge mensen ontmoet, die heel goed weten wat het leven inhoudt, die weten wat ze willen, met realistische doelen. Ik heb jonge mensen ontmoet, die mogelijk heel beschermd opgevoed zijn, die er nog wat op los dromen. Ik heb geluisterd naar personen met levenservaring, die elk hun visie hadden op bepaalde onderwerpen.
Dan trek ik de lijn door naar mezelf. Naast de ene persoon voel ik mij zo klein, en groen. Naast een andere persoon, ga ik dan denken, "je bent nog jong, je moet nog zoveel leren."
Interessant...

Aangezien donderdag op vrijdag een korte nacht was, begon ik vrijdag avond de vermoeidheid te voelen. Na het laatste glas, stapten W/we terug naar het hotel. Onderweg pratend, O/onze indrukken delend.
Moe als ik was, had ik nood aan Meester. Ik had me al op Hem verheugd. De brat in mij gaf dit Hem duidelijk aan. Plagend vroeg ik mijn portie.
Rekening houdend met vlug slapende handen, bond Meester dit keer mijn handen vooraan vast. Mijn kuiten kwamen naast elkaar vast te liggen, en ook mijn knieën kwamen vast. Touw om mijn voorhoofd, op mijn ogen. Meester was zo lief om een kussentje onder mijn hoofd te leggen, en zo maakte Hij mij slaapklaar. Mijn enige bewegingsvrijheid was heen en weer rollen. Ik genoot van Zijn aanwezigheid, en kon zo wel inslapen.
Natuurlijk ging het spel verder dan dit. Per momenten ging het er heftig aan toe. Roezen ging niet. Wel voelde ik mij af en toe bijna agressief reageren. Achteraf hoorde ik dat enkele snikken mij ontsnapten. Ik viel uit de lucht toen ik dit aanhoorde. Was ik dan mezelf dan toch niet meer helemaal bewust van alles?
Ik had die avond behoorlijk veel gedronken, en onderbrak het spel. Ik moest nodig naar het kleinste kamertje, en kon dit niet meer uitstellen.
Benen los, en trek je plan...
Met op mijn borsten gebonden handen kon ik het toilet bezoeken. Deur openen ging best. De toiletdeksel omhoog duwen, lukte met mijn voet. Na mijn ding te doen, had ik wel een praktisch probleem. Mij wat afvegen. Na heel wat gezaag en geklaag van mij heeft Meester mij dan uiteindelijk toch losgemaakt, en ben ik mij maar helemaal gaan spoelen in de douche.

Een gat in de nacht, vleiden we O/ons tegen elkaar om te slapen.

Zaterdag na het ontbijt zijn W/we Hasselt ingetrokken. Al hadden W/we te weinig tijd om het stadje echt te verkennen. De kerstmarkt was een heel gezellig ding. Ik heb botten gevonden in de winkelstraat, de mijne waren aan vernieuwing toe. Daarna zijn W/we een koffie huisje binnengestapt om ons tegoed te doen aan een lekkere warme tas zwart vocht.

W/we sluiten Hasselt af met een bezoekje aan de erotica-beurs. Er is een bdsm arena, waar ik hoop enkele bekenden tegen het lijf te lopen.
Ik voel me algauw als een kind losgelaten in een speelgoedwinkel. Zoveel te zien. Zoveel te beleven.
Na de binnenkomst en enkele standjes stappen we door "the black wall". W/we zijn vrij om er een boodschap te schrijven. Meester twijfelt. Ik niet. Ik vraag een stift en schrijf er onze namen. "BaasAnIets & doerga" vereeuwigen the famous wall. W/we vervolgen O/onze weg, en komen bij schoenen. Allee ja, schoenen. High heels. Er zitten kortingen op, die de prijs meer dan acceptabel maken, en W/we snuffelen rond. Meester ziet al gauw een paar botten waar Hij weg van is. "Passen!" Natuurlijk zijn ze te groot. Spijtig. Stapje verder... W/we houden halt bij het standje "fifty shades of Grey". De atributen die in het boek beschreven worden liggen er uitgestald op tafel. De das doet me direct terugdenken aan erotische scenes uit het boek. Meester koopt de das.
W/we komen aan in de voor O/ons meest interessante plaats. The bdsm area.
Eerst een toilet stop, en daar zie ik iemand die ik in Dendermonde ook heb gezien. Spontaan zeg ik haar gedag.
W/we stappen verder rond. Opnieuw ontmoeten we bondage-jane.
Of ik het zie zitten om gebondeerd te worden? Ik kijk Meester aan en stel Hem stilzwijgend de vraag. Het mag. Met of zonder kleren? Bovenkledij uit, onderkledij blijft aan.
Er volgt een bondage sessie om u tegen te zeggen. Anderhalf uur hang en sta ik op diverse manieren in de touwen. Meester is maar al te trots op mij.
Ik sta er letterlijk en figuurlijk open en bloot. Mensen passeren en kijken toe. Voor enkelen is dit shockerend, anderen vinden het wel geil. Mensen staan stil en geven commentaar, of stellen vragen. Er worden foto's gemaakt. Het kan me allemaal niet schelen.
Er worden contacten gelegd met oa een fotograaf, en een ouder koppel. Contacten die ms een vervolg krijgen.

Na anderhalf uur is het genoeg. Zelf ben ik alle besef van tijd kwijt, begin ik te klagen, slapende hand, ongemakkelijk staan, geen evenwicht. Ik sta ofwel onevenwichtig op mijn hakken, of ik hang ongemakkelijk met touw op mijn ribben. Beiden irriteren. Meester geeft aan dat het genoeg is en begint me los te
maken. Ik voel intussen hoe mijn benen shaken, en merk dat ik voldoende heb.
We blijven wat hangen in de area, en zien enkele momenten op het podium. Acts kan ik het niet noemen, de dingen die er gebeurden waren echt. Subs die heuse pijn hadden en ondergingen. Dom's die helemaal in hun rol opgingen. Ik heb heel mooie connecties gezien.
Zo was er Mr Taurus, een Dom collega van hem, en 4 subs die steunend op een kooi een spanking kregen. Prachtig om te zien. De connectie die ik zag, de Dom's die enkele oog hadden voor hun subs en elkaar. De sub's die leden, geen show gaven. Ze trilden op hun benen, hadden tranen in de ogen. Wat een niveau! Echt wel, ik heb mijn ogen uitgekeken. Hier kan ik niet aan tippen. Niet dat ik dit wil. Niet wat pijn betreft dan :-)
Aan een ander standje koopt Meester een ring voor suspension! De mensen hebben ook enkele atributen om de polsen vast te zetten. Ik ben nogal een moeilijk mens. Bondage kom ik uit. Als die te strak gespannen staat, krijg ik slapende handen. Meester denkt iets gevonden te hebben waar ik me niet uit kan wringen. De polsen worden over elkaar gekruist, en met een (ik weet de naam niet meer) vast gemaakt. Het duurt geen kwartier voor ik me er uit wring. De persoon van het standje doet een soort handboeien rond me. Ook hier wring ik me uit. Ik voel enige trots over me, Meester giert het uit van het lachen, en ik laat de vrouw met verbazing achter.
W/we gaan iets drinken, en zien een stripact. Recht tegenover het hoofdpodium staat iemand die tattoo's airbrushed. Ik hoef niet lang na te denken en laat ene plaatsen.
Nog even door de bdsm area. Mijn voeten voelen pijnlijk aan, mijn energie raakt op, ik krijg honger. Intussen is het iets van 19u en is het van het ontbijt geleden dat ik heb gegeten. Gelukkig had ik een banaan meegenomen die ik kon eten. Maar dat is niet voldoende. Meester koopt een suikerwafel, en cola. Het neemt de honger weg, maar de pijnlijke voeten, en de vermoeidheid die om de hoek loert neemt toe. We gaan huiswaarts.
Het volk begint toe te stromen, en er komen al gauw enkele meters afstand tussen Meester en ik. "Leg me aan de leiband! Ik raak je kwijt!" roep ik Hem lachend toe. Na enkele meters richting uitgang, maakt Meester rechtsomkeer, terug area. Hij haalt er een collar en leiband. En maakt me er effectief mee vast!
Ik word heen en weer gesleurd tussen een voldaan gevoel en enige gene.

Huiswaarts in de auto, praten we na. B/beiden hebben W/we opnieuw heel wat indrukken opgedaan. Ik heb meer van Meester mogen ontdekken.
Ik wist al dat ik Hem mag vertrouwen, nu weet ik dat helemaal met alle zekerheid!

Mijn Meester, een Meester naar mijn hart, een Meester naar mijn wens.
Ik ben een superdankbare sub, een supergelukkige sub!

Mijn Meester, mijn rotzakske :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten