Ik doe het immers ook. Al ben ik er wel eerlijk in, en ga ik geen (mis)gebruik maken.
Ik zeg te graag waar het op staat. En kennelijk kan niet iedereen dit aanvaarden.
Zegt dit iets over mij? Of zegt dit iets over de persoon in kwestie?
Feit is, dat ik niet zo oneindig hopeloos ben om van mijn standpunt af te wijken?
Feit is, zoveel als er aangedrongen en gepusht wordt, zoveel sluit ik me af!
Niet iedereen respecteert mijn beslissingen, mijn inzicht, mijn gevoel. Dat is heel spijtig voor hen, want mij raken ze er door kwijt.
Meer nog, er wordt mij een vraag gesteld, er wordt een eerlijk antwoord verwacht, als dit er komt, word ik om het antwoord verweten!
Mensen aub, mag ik? Mag ik zelf mijn weg zoeken?
Ik ga op mijn gevoel af! Dat heeft mij nog nooit bedrogen. Dat is iets gans anders dan een eerste indruk.
Ik wil niet met iemand anders vergeleken worden!! Ik ben ik.
Dat iemand anders zijn eisen niet instelt, ok, maar dat mag niet naar mij doorgetrokken worden, laat mij zelf beslissen, zoeken, wat ik wil, wat haalbaar is en wat niet. Niemand, maar dan ook niemand heeft mij de les te spellen!
Raad wel, die is altijd welkom. Maar niet op een manier als, ik zal het hier es zeggen he...
Laat mij zelfbewust zijn! Laat mij nadenken over het hoe en wat en waarom.
Laat mij mijn fouten maken, ik leer er uit!
Maar aub, ga me niet gaan verwijten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten