23 - zonnestraaltje

Hij heeft me gebeld! Ietwat onder druk van mij, deels met 'l' als tussenpersoon. Ik heb immers zijn nr uit de gsm gehaald, dus ik moest wel inventief zijn.
Ik had helemaal niet verwacht hem te horen. Zeker niet nadat de situatie geëscaleerd is. Mijn hartje sloeg dan ook een slagje over.
We hebben gebabbeld. In alle rust. Samen dingen uitgelegd.
Al mijn 'ik wil...' worden 'ik ga!...'
Die 5 dagen heb ik amper gegeten en dat is zichtbaar op de weegschaal. Waar het wijzertje steeds op de grens van 80 balanceerde, lees ik nu een 77. En dit 's avonds. Een punt om te vervolgen dus.
Hij belt me zondag terug, heeft hij gezegd.
Ik wil... Ik ga! het ganse weekend benutten om mijn huisje schoon te maken.
Morgen, zaterdag en zondag.
Ik heb het bont gemaakt. Dingen stuk gemaakt.
Ik heb niet in alles te kiezen, weet ik. Maar ipv mij naar daar te pushen, laat ik nu gewoon los, bewijs ik mezelf, en laat alles op me af komen. Alles op zijn tijd!
Ik besef dat ik goud in mijn handen had. Ik besef wat ik kwijt ben.
Ik ga! alles doen dat in mijn macht ligt om dit alles terug in handen te krijgen.
Meester die mijn meester niet meer is, ik hou van die man.
Meester die mijn meester niet meer is, ik vecht hem terug naar mij.