Pf, ik voel me niet lekker, zowel geestelijk als lichamelijk. Ik loop wat misselijk, het irriteert me, het bepaalt een stuk mijn zijn. Dus mijn geest heeft er mee last van. Ik had zo hard uitgekeken naar vanavond. Alhoewel, naar wat, er stond nog niets vast. Ik heb gewoon heel veel zin in Meneer. Ik heb nood aan spanking, om daarna getroost te worden. Ik wil gewoon bij Hem zijn. Hem voelen in en rond me. Zijn lichaam, zijn handen, zijn geest.
Ik kan met mezelf geen blijf. Al die emoties, al die gevoelens. Ik kan er geen naam op plakken. Dit heb ik nog nooit gevoeld. Wat is dit dat ik voel? Is dit verliefd zijn? Of gaat dit zoveel dieper? Is het enkel verlangen naar seksuele lust en spel? Of naar Hem helemaal?
Ik blijf met het gevoel zitten op te botsen tegen iets onoverwinnelijk. Ik weet niet waartegen ik moet vechten, wie of wat 'concurrentie' is. Ik kan me niet meten, ik kan niet opbieden.
Ik weet zelfs niet of ik dit volhoud tot de finish. Hoe vaak denk ik niet om er de brui aan te geven, de handdoek in de ring te gooien. Al die onbeantwoorde gevoelens, heel veel onbeantwoorde verlangens. Zo goed, warm en teder het de ene dag gaat, zo slecht, koel en afstandelijk kan het de dag er op aan toe gaan.
Het lukt mij niet mijn ongedurigheid in toom te houden.
Ik wil zoveel meer dan enkel bdsm. Wetende dat Hij dit niet wil, mij dit niet wil en kan bieden. Als ik Hem dan confronteer dat ik mij wil verder openstellen, date enz, dan vindt Hij dat niet leuk. Daar zit ik dan, tussen twee vuren. Mijn openheid en eerlijkheid gebiedt me het Hem te zeggen, Hem op de hoogte te houden.
"Geef me tijd." vraagt Hij me. "Ik kom losser."
Is volledig waar!
Mijn emoties en gevoelens nemen zoals zo vaak de overhand. Niet wetende wat ik moet denken, wat ik mag verwachten, niet wetende hoeveel tijd Hij nodig heeft, hoeveel tijd ik kan geven voor mijn geduld weer es opraakt.
Al die nieuwe dingen, al die aanpassingen.
Ik hou niet van NEE, ik ben ook niet bepaald gewend zo vaak NEE te krijgen. Meestal krijg ik alles rap gedaan. Nu ben ik er echt wel voor aant vechten om te krijgen wat ik wil. Niet eens wetend of dit resultaat geeft. Krijg ik wat ik wil? Krijg ik helemaal wat ik wil?
Ik ben nogal van het oordeel, als je een persoon ziet, leert kennen, weet je al gauw of je er interesse in hebt of niet, en of je die persoon verder wil leren kennen. Ikzelf voel al gauw aan, dit is een persoon waar ik al dan niet mee verder wil. Kennelijk ervaart niet iedereen dit. Spreek me aub tegen als dit niet correct is. Vanuit die overtuiging ga ik dan ook handelen, en verwachtingen stellen. Ook naar de andere partij.
Intussen ben ik in gesprek op skype. Wat ik al zolang voel, wordt mij eindelijk toegegeven. Mijn gevoel laat me nooit in de steek. Hoe pijnlijk het soms ook is. Nu ik die zekerheid heb, kan ik er naar handelen. Handelen zonder angst er onvoldoende tijd te hebben ingestoken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten