De weg kwijt. Mijn richting zoekend. Zoekend naar zekerheden, enige houvast. Mezelf afvragend waar ik misloop, anderen om hulp en meningen vragen, uiteenlopende antwoorden en richtingen, maken mij alleen maar verwarder.
Je eigen koers varen, je leven niet door anderen laten bepalen.
Mezelf tijd geven, alles op een rijtje zetten, ventileren, alles van me af schudden, horizon verbreden.
Verveeld omdat ik te open ben.
Verlangen om de woorden: "Je bent mijn sletje, je bent mijn teefje" te horen te krijgen.
Groeien.
Gemis.
Verlangen.
Mogelijkheden en keuzes, kiezen is verliezen. Niet verliezen, dus niet kiezen. Zo lang mogelijk alle opties open laten. Met mogelijkheid alles kwijt te raken.
Meerdere opties creëren, een vangnet opstellen.
Mezelf verwennen.
Geen beloftes doen die niet vervuld kunnen worden.
Doen wat goed is.
Tranen van verdriet, tranen van het lachen.
Telefoneren, sms'en, skypen, mailen...
Een zeker gemis trachten te compenseren.
Een doodlopend pad?
Twijfelen en denken.
Wisselend wantrouwen.
Kunnen: ja. Willen: geen idee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten