3 - tijger

Is dit geen prachtbeest? Het lange, gespierde lichaam straalt heel wat  kracht en schoonheid uit. Zoals alle katachtigen kan een tijger hele hoge snelheden halen, die ze echter maar kort volhouden.
Hoe kom ik er nu bij om een tijger in mijn blog te beschrijven?
Ik was oorspronkelijk van plan, en was dat ook aan het doen, een andere tekst te schrijven. Maar 1 druk op de verkeerde knop heeft dat gewist. Ik zocht en vond een andere invalshoek.
Jawel, de tijger.
Ik durf mezelf al es vergelijken met een kat, wat karakter betreft. Onafhankelijk en vrij. Daarnet was ik mij aan het vergelijken met een tijger.
Als een tijger vecht ik voor mijn kids. Ik zorg voor hen. Ik zou mijn leven geven. Gevaren ga ik niet uit de weg. Als een tijger kan ik ook voor andere dingen vechten.

Als een tijger heb ik gevochten, mijn klauwen uitgeslaan, van mij afgebeten. De snelheid echter heeft deze tijger de das omgedaan. De snelheid kon niet op tegen het vasthouden. De tijger moest loslaten. Nu ligt de tijger beduusd alleen in de schaduw haar wonden te likken. Diepe wonden die zij tijdens de snelheid opgedaan heeft. De prooi (om in tijger-taal te blijven) is gegaan. De tijger heeft de moed en kracht niet om hem achterna te gaan. De prooi echter, blijft in het gezichtsveld. De tijger houdt het in het oog. Afwachtend. Zich afvragend wat te doen. Heeft ze de moed en de kracht om opnieuw ervoor te gaan? Ondanks het gevecht, ondanks de wonden die er geslagen zijn.
Heel in de verte hoort ze iets. Ze snuift... De prooi krijgt gezelschap van soortgenoten. De tijger heeft tijd om meer kracht op te doen. Maar ook de tijger krijgt gezelschap van soortgenoten.
Als de tijger geen beslissing neemt, kunnen anderen dit wel es doen voor haar. Wat zal deze tijger doen?
Ze blijft liggen, neemt de tijd om de situatie in zich op te nemen, likt ogenschijnlijk haar wonden. Ze wacht af. Ze is niet van plan de eerste stap te zetten. Niet meer. Als zij de eerste stap zet, en het loopt verkeerd af, zou het wel es definitief kunnen aflopen. De wonde zal dieper en verder openrijten.
Andere prooien komen binnen het gezichtsveld. De tijger echter, geleerd, keert zich af. Ze laat de prooien voor wat ze zijn. Zo groot is haar honger niet. Ze zoekt het gezelschap van soortgenoten, en trekt zich in alle rust terug, wachtend op het juiste moment, wachten op wat komt.