16 - rust?

Ik heb voor mezelf enkele dingen voorgenomen.
Hulpmiddeltjes worden ingeschakeld. Een poging om Meester niet zelf te contacteren, lukt behoorlijk. En alsof het zo moet zijn, heeft Meester Zijn gsm het begeven. Ik kan Hem wel bereiken op Zijn werk-gsm. Hij heeft mij het nummer gegeven. Heel bewust noteer ik het nr niet.

Gister heb ik Meester de blogpost doorgestuurd. Vandaag heeft Hij Zijn zegen gegeven om te publiceren, met als commentaar: "...al vind ik hem wel kort in vergelijking met vorige teksten."

Ik wil rust voor mezelf. Ik wil de dag doorbrengen zonder dat ik Hem om de haverklap lastig val.

De posts stuur ik door. En that's it. 

Nee, er zit geen haar in de boter. Maar ik moet voor mezelf alles plaatsen. Mijn gedrag is allesbehalve. En dit kan en mag niet. Straks komt er door mijn gedrag een haar in de boter. Terwijl het niet nodig is.

Niet enkel ik voel het aanwezige verlangen. Ook Meester kampt er mee.

De onvervulde verlangens zijn zoals je weet wederzijds. Maar ik hou niet van halve sessies, we wachten dus totdat we ongestoord en zonder tijdsdruk hiervan kunnen genieten.

Tot nu toe hebben we elkaar lichamelijk leren kennen. Gevreeën, met een kinky trekje. Maar van echte BDSM is er nog geen sprake geweest. De omstandigheden laten het gewoon niet toe. 

Het voelt heel dubbel. 

Ik verlang, heel sterk. 

Maar net dat verlangen, die omstandigheden, zorgen ervoor dat W/we elkaar leren kennen op een heel ander manier. 

Die tijd geeft enige veiligheid. Wat voor mij wel belangrijk is. 

Het zal straks niet enkel een spel zijn. Het zal een heuse overgave worden van mij. 

Momenteel wordt de basis gelegd. Een sterke fundamentele basis. 

Een basis waarin mijn vertrouwen groeit. Emotioneel dan. Dankzij het ontdekken van E/elkaar. 

Ik voel hoe ik mij meer en meer aan Meester geef, aan Hem toevertrouw. 

Ik voel dat het goed zit, en ik laat het toe. Ik kaats het niet meer af. De diepgewortelde angsten verliezen grip. 

Mijn testen moet stoppen. Meester ziet mij als Zijn sub.