21 - werkpuntjes

Wie heeft geen werkpuntjes? Wie is de perfectie zelve? Ik niet dus... En ms maar goed, want het zou een saaie bedoening worden se.
Maandag avond is Meester nog langsgeweest. Ik had wat printwerk gevraagd, en Hij heeft het langsgebracht. Hij is enkele dagen naar het buitenland voor Zijn werk, en Hij wou het mij dus bezorgen voor Hij vertrok. Lief he van Hem!
Lachend had ik Hem er wat op genomen, "Zo moet sletje dat dus doen, als ze Meester wil zien. Printjes doorsturen?" "Niet profiteren he sletje." kreeg ik mijn antwoord.
Ik merk bij mezelf dat ik mezelf toe sta warme gevoelens te koesteren. Ik stel me open naar Hem toe, verlang Hem te zien, te lezen, te horen.
Ik voel me naar Hem toe groeien... Beetje bij beetje kruipt Hij in mijn huid.
De manier waarop O/onze D/s tot nu toe loopt, had ik helemaal niet verwacht, en nog minder durven dromen. Af en toe vervagen de grenzen bij mij.
Er komt véél meer dan enkel BDSM in O/onze omgang.
Met uitzondering van die ene opbouwende sessie, hebben W/we gevreeën, lekkere kinky sex. W/we knuffelen, kussen, praten, en zijn gewoon S/samen.
Een voor mij onbekende situatie, waar ik zelf nog mijn weg in zoek, en tracht evenwicht in te vinden.
Vooral naar Hem toe, zoek ik evenwicht. Ik weet dat ik me vlug aanhankelijk ga opstellen, en ga bouwen, en dat is ook nu het geval. Dan is het voor mij heel moeilijk om Hem niet te overstelpen met sms'en enz.
Gistermiddag had ik preischotel gemaakt. Het leuke en gemakkelijke er aan is dat dit dan in porties in de diepvries kan. Ik had dus heel bewust een grote portie klaargemaakt.
"Prei-schotel vanavond." sms'te ik Meester. Gaat de liefde van de man niet door de maag? Hij kon dus gerust hier een portie komen eten. Op die manier trachtte ik ook mijn intentie naar Hem te uiten. Een soort wederzijds gegeven. Ik had me al bedacht, ik heb dan wel Z/mijn blauwe collar gekregen, maar het lijkt of Hij nog niets heeft terug gekregen van mij.
Meester drinkt graag een tas koffie. Aangezien hij pas na 22u zou passeren, vroeg ik me af of ik nog verse koffie zou zetten. "Wil Meester straks koffie?" vroeg ik Hem voor de zekerheid. Onverwacht kreeg ik antwoord: "Water zal voldoende zijn sletje." "Is Meester al op komst?" vroeg ik Hem.
Meester zat nog in de fitness, "... weet mijn controlerend sletje nu voldoende?"
Ik? Controlerend? Maar nee... "Oeps. Mijn excuses Meester. Sletje wou niet controlerend overkomen. Maar sletje weet dat ze... euhm... werkpuntjes heeft." Die werkpuntje zijn een waar excuus, ik wou mijn gevoel van dat moment niet delen met Hem. "Goed zo subje." paait Meester me. "Sletje heeft al gezegd dat Meester er haar moet op wijzen. Anders gaat sletje haar eigen ding doen." geef ik nogmaals aan aan Meester. "Daarom dat ik het zei. Nu ga ik verder trainen." bevestigt Meester.
Toen Meester eenmaal bij mij was, wist ik het weer niet goed...
Ik ruimde op waar ik mee bezig was, en ging Hem gedag zeggen. "Ontvang me es zoals je me moet ontvangen!" duidde Meester me. Kledij uit, op de knieën, kus op het kruis. Zonder enige moeite doe ik wat er van me verlangd wordt en kijk vol aanbidding naar Hem op.
Ik zie Hem kijken, lachen, denken. Ik leer Zijn gezichtsuitdrukkingen kennen. Ik tracht Hem te behagen, te verkoren.
Ik voel geborgenheid van Zijn kant, en probeer Hem op mijn manier geborgenheid terug te geven.
Of ik het 'liefde' mag noemen? Nee... Of ms toch, een zekere vorm van liefde. Geen verliefdheid, alhoewel dat Hij me soms wel kriebels bezorgt. Maar een warme genegenheid van een sletje voor haar Meester.
Dat een bdsm relatie gevoelens losmaakt is niet abnormaal. Er wordt immers deels lief en leed gedeeld. Alhoewel, gedeeld, subje geeft lief, en Meester geeft leed :-)
Je kruipt als het ware in E/elkaars geest, huid. Je deelt een stuk E/elkaars leven.
Ik kan enkel maar oordelen,
zoals het nu loopt, mag het blijven lopen van mij.
Meester en ik zien elkaar 2 a 3 keer in de week. Meester laat zich niet leiden door mijn enthousiasme en neemt de tijd! Hij laat zich niet afschrikken door mijn brat-streken, mijn temperament, mijn dip-momentjes. Meester toont geduld!
En ik... het vertrouwen groeit, mijn aftasten vervaagt, ik zie en erken mijn werkpunten.