Heel voorzichtig laat ik los.
Heel voorzichtig haak ik aan.
Personen met wie ik mailde, ter kennismaking, personen op skype, laat ik voorzichtig, maar duidelijk weten dat ik pas.
"Ik heb een nauw en aangenaam sms contact met iemand, en ik zou dat eigenlijk wel heel graag een kans willen geven."
Loop ik te hard van stapel? Nee, want ik hou mijn eigen ritme aan. Ik ben niet van plan mensen aan het lijntje te houden of blaasjes wijs te maken.
Gister heb ik mijn meisjes op de hoogte gebracht wat betreft BAI. De oudste was er het hart van in. Begrijpelijk. Ik heb zelf ook pijn gehad, en getreurd. Gelukkig kon ik hen ietwat troosten: "Maak een tekening, of schrijf een briefje, ik ga dat dan opsturen." "Weet je het adres dan?" vraagt mijn slimme meid. "Ja hoor!" antwoord ik. Ik weet idd waar BAI woont.
De meisjes hebben mogelijkheid om op hun manier dit stuk af te sluiten.
Ik haal er alleen maar lessen uit. Ik leg de lat nu nog veel hoger! Ik ben en ga véél voorzichtiger zijn, vooraleer ik mijn dochters weer betrek. Ik stap niet meer van mijn standpunt af omwille van een ander.
Aanvaard mij om wie ik ben, hou van mij om wie ik ben, en laat me zijn wie ik ben!
Ga mee in mijn verhaal, het geeft veel meer zekerheid dat ik mee ga in jouw verhaal.
Een liefdes-D/s-relatie, waar BDSM als rode draad doorheen loopt.
Ik wil trots zijn op mijn Dom, en hem met liefde aan iedereen voorstellen als mijn lief, mijn partner. Omgekeerd geldt ook. Mijn Dom moet trots zijn op mij. Mij aan zijn belangrijke personen willen voorstellen als zijn geliefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten