15 - klein bang wezentje

Donderdag ochtend.
De date gaat niet door.
"Ik ga alles loslaten. Incl jou. Me concentreren op mezelf en de kids." bericht ik C. C bericht als gewoonlijk. Ik ben echter niet in de mood, en hou het kort. "Kan me niet schelen..." reageert C. Hij vraagt verder uitleg. "Gewoon niets." hou ik het kordaat. "Ik weet dat een slet als jij altijd in "de mood" is." reageert hij. "Nu niet, ik ben met andere dingen bezig." sluit ik me af. "Dan nog, dan zou ik je klemmen opzetten moest je die dingen doen." antwoordt C. "Ach, Hoe graag ik ook wil, hoe hard ik ook verlang..." voel ik. "Je lichaam snakt er naar he." voelt C aan. "Ik tracht het van me af te zetten." voel ik mezelf beliegen. "Het lukt precies niet goed." oordeelt C. "Omdat jij me confronteert." spreek ik naar waarheid. "Hou me dan tegen sletje." daagt C me uit. "Ik hou je tegen. Ik sluit me af." probeer ik.

"Hoe voel je je in je schulp?" vraagt C. Ik zoek er mijn rust, mijn bescherming. Ik voel me er veilig. "Je woordenschat is ook beperkter." merkt C op. Ik geef idd kortere antwoorden. "Omdat ik afstand neem, en me niet wil laten meeslepen." leg ik uit.
"Sorry, en thx,," bericht ik 's avonds. "Ik had en heb hier even nood aan."

Vrijdag.
Goedemorgen heen en weer.
"Nog in je schulp of ok?" vraagt C terloops. "Ik vind het super dat je me gidst he. Maar wil je het aub begrenzen?" vraag ik. "Begrenzen als in...?" vraagt C uitleg. "Neutraal. Minder intens." antwoord ik. "Dan haak ik beter af. Ik ben zoals ik ben en dan zal je zelf sterk genoeg moeten zijn." reageert C. "Sorry." verontschuldig ik me. "Het is wat het is." antwoordt C. "Ik wil mezelf niet verliezen." tracht ik woorden te geven aan gevoelens. "Ha! Je bent bang jezelf net terug te vinden." meent C. "Ik heb gewoon tijd nodig." reageer ik. "Uhu." was het laatste bericht dat ik kreeg.

Ik voelde me overstelpt met aandacht. Ik genoot er van uiteraard. Ik ben ook dankbaar voor de confrontaties waar ik lessen heb uitgehaald. Maar het vermoeide mij ook. Het intense contact vermoeide me emotioneel. Dat voelde ik woensdagavond heel goed aan. "Volg je gevoel." krijg ik vaak de boodschap, en geef ik ook graag als boodschap. Dat heb ik gedaan.
Diep in mij voelde ik dat dit intense contact niet kon blijven duren.

En nu?
Ik ben nog steeds een onderdanig bratje.
Maar ik voel mij tegelijk een heel klein bang wezentje.
De breuk heeft veel teweeg gebracht.