.jpg)
C vraagt me uitleg over een vorig gesprek. "Ben je vaak zo een bitch om met je kont te wriemelen?" "Meestal ja." antwoord ik naar waarheid. "Dus vaak reden om te straffen of om je in de hand te houden..." oordeelt C. "Waarom straffen?" vraag ik hem. "Als je te hard de bitch uithangt... waarom niet..." reageert C.
Het gaat verder over emoties. "Die zijn vaak van mijn gezicht af te lezen." licht ik toe.
Opnieuw vraagt C waar ik aan denk. "Aan jou. Aan morgen." bericht ik. "Wat denk je van me?" vraagt C. "Je doet me wel iets." geef ik toe. "Wat doe ik dan?" vraagt C door. "Je doet me verlangen. Je doet me lachen. Soms confronteer je me. Dan voel ik je me troosten. Je doet veel C." ben ik eerlijk. "Ik gids. Ik zei toch dat je sterk bent." oordeelt C. "Noem het zoals je wil. Ik ben er je dankbaar voor." zeg ik. "Hoe dankbaar dan?" vraagt C. "Heel dankbaar! Ik zou bijna zeggen, ik lig aan je voeten." grap ik.
"Je klinkt alvast een sub waar elke D tevreden mee mag zijn. Maar, wees voorzichtig. Donderdag spreken we gewoon af en erna gaan we elk onze weg. Ongeacht het contact. Daarna komt evaluatie enz." krijg ik bericht. "Ok, dank je voor de toelichting. Ben ik niet voorzichtig dan?" vraag ik. "Je gooit je aan de voeten voor een onbekende man." merkt C op. "Mja, 't is waar. Zo onbekend ben je me niet meer." verdedig ik me. "Hoe denk je dat je je zou gedragen bij me?" vraagt C. "Gewoon zoals ik ben. Donderdag vriendelijk met de correcte afstand." zeg ik zonder nadenken. "Als een dame met klasse." merkt C op. "Een dame met klasse ben je wel, en vanbinnen een onderdanig klein geil sletje." vervolgt C. "Kan ik enkel maar beamen." geef ik grif toe.
Ik doe mijn dagelijkse bezigheden. C wil op de hoogte gehouden worden. "Als... dan...", fantaseert hij. "Je zou... eerst evalueren." tik ik hem speels op de vingers.
"Ik hou van spanking. Meer nog. Ik lijk dat nodig te hebben. Voor mij hoeft er geen seks aan te pas te komen. Mijn lichaam die bespeeld wordt." reageer ik als C denkt me te straffen met spanking. "Voor mij hoeft seks. Ik heb het nodig en moet soms de druk kwijt." geeft C toe. "Ik dacht dat je een sletje was..." vraag hij nog. "Ik hou van seks. Penetratie is geen noodzaak. Seks is breed he. Uit enkel een spanking kan ik al voldoening halen." "Kan je klaarkomen van een spanking? En voldoening begrijp ik, maar dat is eerder roes." oordeelt C. "Klaarkomen. 't is anders. Roes hoeft niet als voldoening. Roes is kers op de taart." meen ik. "Wat is voldoening dan? Wat juist is, wat zo hoort te zijn?" is C geïnteresseerd. "Een honger die gestild is. Een orgasme vanuit het diepste puntje van je lichaam." tracht ik te omschrijven. "Dat je voelt wat je plek is. Dat je pijn voelt. Zachte met scherpe pijn." denkt C.
We spreken concreet af voor donderdag. Dat uur op die plaats.
Later op de avond. "Ik voel me alleen en ik vind dat niet leuk." bericht ik C. Op zijn waarom-vraag heb ik geen antwoord. Al overvalt het me de laatste dagen meer en meer. "Hou je bezig." raadt C me aan. Maar dat doe ik. Ik hou me constant bezig. Van zo ik even niets om handen heb word ik overvallen. Ik wil op stap. Plezier maken. Lachen, onbezorgd zijn.
Ik schrijf, ik blog. Het is soms moeilijk. Ik heb het soms moeilijk. Confrontatie... "Is soms nodig." oordeelt C, "Maar iets valt me op. Je schrijft inderdaad wat jij wilt, het moet altijd volgens jou gaan." vervolgt hij. Intussen panikeer ik. "Morgen. Ik weet het niet. Ik heb schrik. Dat ik dingen verwacht. Afwijzing." bericht ik. "Heeft Bai me ook op gewezen." reageer ik op zijn opmerking. "Ik dacht dat je geen dingen verwachtte..." vraagt C. "Wat moet ik hier nu op zeggen?" vraag ik. "Ik denk, dat ik onzeker ben." leg ik uit. "Dat is logisch. Van wat ben je zeker dan?" vraagt C. "Ik ben van niets zeker. Ik stel me zelfs de vraag of ik er wel goed aan doe morgen af te spreken met je." twijfel ik. "Ik weet waarom ik met je wil afspreken. Ik ben doodsbang dat het ms toch niet klikt." ga ik verder. "En wat als het niet klikt? Dat is toch geen ramp?" tracht C me op mijn gemak te stellen. "Jawel. Want dan verwatert het sms contact. En heel eerlijk, ik verlang keihard naar een dominant en ik voel hoe ik naar jou trek en me aan je vastklamp en hecht." ben ik nu toch wel heel open. "Dat wil ik niet. Dat is veel te vroeg. Je bent nog herstellende van de confrontatie in jezelf. Dan zien we elkaar beter nog even niet." oordeelt C. Ik voel me uitgeput. "Ik ben er nog. Maar je zit nog zo met hem. En je moet ander mensen ontmoeten." meent C. "Ik zit idd nog met hem. Mijn liefde voor hem was echt en oprecht." reageer ik. "Ik ontmoet andere mensen. Ik tracht gewoon triggers uit de weg te gaan." merk ik op. "Waarom ben je mij niet uit de weg gegaan?" vraagt C. Maar dat is nu net wat ik wel aan het doen ben. "Omdat ik diep van binnen weet, dat het niet zal werken." geef ik hem nog mee. "Dat is ook goed. Je ziet me dus als houvast/vertrouwenspersoon/soulmate?" oordeelt C. "Houvast." reageer ik kort.
Tranen stromen.
"Ik hou je vast. Maar je moet langzaam op je eigen benen kunnen staan." merkt C op. "Ik ben momenteel gewoon mijn kracht kwijt." voel ik mij kwetsbaar. "Ik heb je..." lijkt C me vast te houden. "Echt e, ik wou dat ik kon uithuilen in iemand zijn armen. En dan getroost worden." ga ik heel diep. Wat voel ik mij weer een lastpak. "Nee, absoluut niet. Je hebt kracht nodig. Je moet je verhaal kwijt en je weg zien te vinden." vindt C.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten