14 - ongewisse

Hij laat mij in het ongewisse. Hij reageert niets. Hij voedt deels mijn gevoelens door geen grenzen te stellen, waardoor ik koester. Hij houdt mij op afstand door enkel tijdens de week zijn lege agenda-uurtjes op te vullen. Ik loop rond gelijk een kip zonder kop, niet wetend wat doen.
Jawel. Ik weet wel wat doen, maar ik kan het niet. Alhoewel... het is niet zo ver meer af.
Ik maak gemakkelijker afspraakjes, ik bekijk het geheel anders. Ik voel veel minder teleurstelling. Ik leg me makkelijker neer bij zijn 'nee'-antwoord als ik vraag om langs te komen.
Hij komt als het hem uitkomt. Puur om de lust. Dat is me nu wel duidelijk, dat is me meer dan eens duidelijk geweest. Alleen kon en wou ik me nog niet openstellen.
Vanavond bv is hij op stap. Dat is zijn goed recht he. Ik concludeer.
Opnieuw stel ik me open naar iemand die mogelijk wel weet waar hij met zijn leven heen wil. Maar ik ben selectief! Heel selectief. Het totaal pakketje moet kloppen.
En ook daar spreek ik me tegen, want bij DI klopt het totaalpakketje ook niet.
Ach ja. Ik ben geen stilzitter. Als ik iets voor ogen heb ga ik er voor, kost wat kost. Voel ik te veel tegengespartel van de partner, ga ik ff stoppen, stap terug zetten, maar ik blijf vooruit gaan. Ik blijf poging doen om vooruit te gaan. Ik probeer de partner mee te nemen. 't Moment dat ik voel dat hij niet meer wil, tja, ... wat doet een mens dan. Proberen mee te trekken. Maar als iemand echt niet mee wil...
Ik mag er geen energie meer instoppen. Ik hou dit gewoon niet vol. Ik heb meer om handen dan dit. Ik wil ook meer of dit. En ik ben meer waard of dit!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten