20 - sunshine

Buiten straalt een heerlijk zonnetje aan een helderblauwe hemel. In voorbereiding op kerstmis, was er een kerstfeestje op school, vorige vrijdag, een kerstdrink in het therapie-centrum, vandaag. Het huis is kerst-ingericht. Er heerst een warm gezellig kerstgevoel.

Straks vakantie, de 2 meisjes zullen thuis zijn. Het overgrote deel van de vakantie is mama-tijd. Ik kijk er reikhalzend naar uit.

Vanavond ga ik ff thuiswachten bij papa. Morgen heb ik niets gepland, met uitzondering van morgen avond. Ik heb afgesproken met iemand. En ook zondag kan ik nog wat genieten van het kinderloze weekend.

Ik voel me alvast goed, rustig. Momenteel kan ik het allemaal wat over me heen laten komen.

DI heeft nog geen tijd gehad om de mail te beantwoorden. Geen probleem, ik leg me er bij neer. Ik heb beslist de bal in zijn kamp te gooien. Ik laat het aan hem over. Ik hou op met inititatief te nemen en te vragen. Ik laat het ff los. Ik koester geen valse hoop meer. Ik weet zelfs niet of ik wacht? Ik weet wel dat ik ga genieten van wat komt. Als ik merk dat ik het er moeilijk mee heb, trek ik aan de alarmbel, of trek ik conclusies...

Maar vandaag... vandaag ben ik blij met het zonnetje, vanmiddag haal ik mijn dochters op, vanavond geniet ik van mijn meisjes, en stappen we gezamelijk een gezellige kerstvakantie in.