26 - puzzelen

Schatteke... Het spookt. Ik weet nog steeds het waarom niet. Gisteravond hebben DI en ik nog bericht. Ik heb hem ook gemaild. Op de mail is uiteraard geen antwoord gekomen. 't Was een diepgaande mail, een die hij moeilijk of niet kan beantwoorden. Dus verwacht ik er geen antwoord op. Dat weet ik nu wel al van hem, op welke vragen ik wel of geen antwoord mag verwachten.

Ik wil in gesprek met hem. Vrijdag lukt hem wel, vrijdag iets gaan drinken. Maar ik weet niet of ik dit wil. Ik weet niet of ik iets met hem wil gaan drinken. Ik ga mij niet op mijn gemak voelen. Ik blijf mij minder voelen naast hem. Nochtans geeft hij mij daar geen reden toe.

Ik moet dus geduld hebben. Bwah, hou ik niet van. Onwetendheid, loop ik de muren van op.
Ik stel opnieuw de vraag waarom hij mij schatteke noemde. Hij beantwoordt mijn vraag met een vraag: "Waarom noemde je mij klootzak?" Klootzak en schatteke zijn nu wel 2 uitersten he. "Ik noemde je een klootzak omdat ik kwaad was. Omdat je geen aandacht had voor de nazorg." beantwoord ik zijn vraag. "Ik noemde jouw schatteke omdat ik weet hoe gevoelig je bent..." beantwoordt hij mijn vraag. Hm, die komt aan. Recht naar binnen. Ik snap het echter niet. "Kijk in jezelf dan ga je het antwoord vinden..." verduidelijkt hij. "Je weet hoe gevoelig ik ben, maar je liet dat nooit blijken? En dan noem jij mij schatteke als ik je uitmaak? Dat snap ik helemaal niet. Speel geen mind game DI!" wijs ik hem aan. "Nee, jij gaat het mij duidelijk zeggen! Ik durf geen conclusies meer maken." reageer ik verder. "Tenzij je het sarcastisch bedoelde. Kan ook heel goed natuurlijk." vraag ik nog.

"Je zoekt aandacht, liefde, een man die je leiding geeft, maar daavoor gedraag je je bij momenten als een slet. Waarom?" krijg ik de vraag. Hm, moeilijke vraag. "Om de pijn te verzachten? Of net om de pijn niet te voelen? Gauw de wond toedekken met wat voorhanden is." probeer ik het antwoord te formuleren. "Zoals iemand die naar alcohol grijpt, zo probeer jij mannen te houden. Ik weet hoe je je vanbinnen voelt. Ik zie alles, ik observeer maar vertel niet alles!" vat hij samen. Fjew, dit gaat weer diep. "Ok. Stop. Je bent me aan het verwijten. Je bent me weer aan het kwetsen. Is dit de bedoeling?" voel ik me pijn hebben. "Neen. Het is niet kwetsend bedoeld. Integendeel." tracht hij me te sussen. "Waarom in godsnaam ga je in op mijn vraag om in gesprek te gaan als je zo over me denkt?" vraag ik. "Ik wil in je hoofd geraken." antwoordt hij tot mijn verbazing. "Jij wil in mijn hoofd geraken? Laat me niet lachen!! Ik heb me open gegeven. Ik ben me nu aan het afsluiten." voel ik me enigszins kwaad worden. Waarom doet hij nu wel die moeite? "Welk antwoord moet ik in mezelf vinden? Ik heb geen zin in spellekes." kom ik terug op eerdere sms.

Deze middag, we sms'en om andere redenen dan bdsm, toch vraag ik hem naar het mij verschuldigde antwoord. "Jij was je aan het afsluiten toch?" reageert hij. "Och DI..." mijn geduld is op, "laat maar."

"Wees een stijlvolle slet ipv een hoertje. Wees een dame ipv een vrouw. Straal seks uit maar wees selectief." krijg ik het antwoord. Wat moet ik hier nu weer op uitmaken?

Ik krijg geen duidelijk antwoord. Of tenminste, ik durf voor mezelf geen antwoord hieruit halen. Dit kan zoveel richtingen uit, en dat wil ik niet. Ik heb duidelijkheid nodig. Ook dat heb ik al meermaals aangegeven.

Ok, ik ben een hoertje.. ja ik ben een vrouw. Ik zie mezelf niet passen in de rol van dame. Mijn speelsheid en mijn ondeugendheid laten dit niet toe. Verder, ik ben wel selectief!!