Zonder duidelijke afspraken, ga ik van een zekere vrijheid uit. Zonder afspraken is er geen binding. Dus kan ik doen wat ik wil. Ik maak het hem duidelijk. "Jij doet toch wat je wil ook al zeg ik van niet." is zijn antwoord. Of ik afgesproken heb? Nee, tot dat moment had ik met niemand afgesproken. Ik wou eerst weten waar ik stond met DI. Snapt hij dan niet dat ik het allemaal niet meer weet. Hij wil geen relatie, als ik dan afhaak, reageert hij jaloers. Als ik elders ga, is hij kwaad. Als ik om een gesprek vraag, heeft hij amper tijd. Hij stelt zich amper open om aan mijn noden tegemoet te komen. Waarom zou ik dan niet met iemand anders afspreken? Hij stelt me voor de keuze: "Ik heb je gezegd dat ik morgenavond afspreek. Als je vanavond wil afspreken met iemand anders doe je dat, maar dan vervalt morgen!" "Wie ben jij om mij te verbieden af te spreken met iemand? Wat geeft jou dat recht?" ga ik in de verdediging. "Je kan niet op twee paarden wedden." verwijt hij mij. "Zegt hij die zelf actief zoekende is terwijl hij een slet heeft." dien ik hem van repliek. Ik heb hier geen zin meer in.
"Ik stel jouw voor de keuze net zoals jij met mij deed. Zoek in jezelf naar je gevoelens. Benoem het. Ga van daaruit handelen. Zeg me woordelijk in mijn gezicht hoe of wat. Pas als je dat kan wil ik afspreken. Intussen ben ik ongebonden en vrij om te doen en te laten wat ik wil." gooi ik de bal in zijn kamp. Gister was dat mijn laatste bericht. Antwoord blijft, zoals verwacht opnieuw uit.
Vandaag: "Ik had iets van reactie verwacht. Het uitblijven alleen al geeft mij een antwoord." maak ik hem duidelijk. "Je hebt afgesproken gisteren?" is zijn reactie. Verdorie, wat valt hij constant over dat afspreken? Is dat nu zo moeilijk om duidelijkheid te geven? Een ja of een nee, zonder maar...
Kennelijk wel, kennelijk verwacht ik te veel wat dat betreft. Moet ik dan in onwetendheid met hem meegaan tot hij weet wat hij wil? Met alle respect, maar mijn leventje gaat ook door. Ik wil enige houvast.
Gister was ik in gesprek met T. Hij heeft zijn naam aangepast. V. Een compilatie over ons gesprek.
Ik had het over, hoe kan het anders, DI. Ik zoek antwoorden. Ik probeer begrip op te brengen. Ms heeft ie wel gelijk. Ik moet niet op 2 paarden wedden. "Daar kom ik niet in tussen, zoals je reeds vermelde, je bent niemand zijn bezit." krijg ik het antwoord. "Dus doe jij wat je wil." "Dat was ook mijn eerste reactie, ik ben aan niemand verantwoording schuldig, ik heb met niemand een 'relatie', geen vanilla en geen Ds, dus kan ik me dacht ik idd nog enige vrijheid permiteren." voel ik me onzeker. "Waarom nu? Na ruim 2 mnd, waarom gaat hij mij nu "schatteke" noemen, waar ik nog steeds geen duidelijk antwoord op heb, lijkt me." stel ik me de vraag.
"'t Is niet netjes van me, maar ik kan bij jouw terecht voor sessie... dat maakt het mij net iets gemakkelijker me van DI los te maken (worry)." geef ik eerlijk toe. "Niet netjes? Is daar iets mis mee als je vrij bent dan?" antwoordt V. "Goh... ik maak wat gebruik van de situatie he. Ik die eerlijkheid en spontaniteit zo hoog in het vaandel draagt... ben ik het zelf niet echt he." stel ik me bloot. "Op welk gebied ben je niet eerlijk dan?" vraagt V me om uitleg. "Ik voel me de ene inruilen voor de ander." merk ik op. "Het is ten eerste al niet hetzelfde." reageert V. "A ja?" stel ik de vraag, "Met DI is het ook zo begonnen, just for game. Gij en DI zijn niet te vergelijken, als je daarop doelt." geef ik uitleg. DI maakt het zichzelf en daarmee ook mij zo moeilijk waar het veel makkelijker kan. Weet hij wel waar hij mee bezig is? Staat hij stil bij het feit dat er gevoelens en emoties mee gepaard gaan. DI zal eerst voor hem de lijnen moeten uitzetten wat hij wil. Is BDSM zijn ding? Wil hij verder daarin, wat voelt hij en wil hij. Hij zal eerst voor zichzelf moeten een antwoord vinden. Weet hij met zichzelf niet wat te doen? Ws wel, dat heeft hij mij al aangegeven. Hij slaat reacties om zich heen omdat hij niet direct weet van welk hout pijlen maken. Waar hij mij onbewust in meesleurt. Ik reageer op mijn manier op hem, op zijn acties. Ik kan hem niet verwijten dat hij niet weet wat hij wil. Ik kan hem des te meer verwijten mij erin mee te trekken. Hij kan me er ook in meetrekken om alles te helpen opklaren. Daar stond ik voor open. V wijst het me aan. V geeft me zijn visie, zonder oordelen.
"Wanneer kan je praten van een verbintenis? Als ik hem mijn Mr noem? Als hij mij zijn sletje noemt?" vraag ik onwetend. "Wanneer er afspraken zijn en duidelijkheid." verduidelijkt V me. "Met DI was er dus niets van afspraak en duidelijkheid." merk ik op. "Het is wel nodig ;)" geeft V aan. "Is nodig en heb ik nodig... geef mij geen duidelijke richtlijnen en ik maak ze zelf... ik dobber stuurloos rond, en doe maar wat dan." ken ik mezelf al een beetje. "Dat is logisch dat je niet weet hoe je moet reageren en je dan zelf je weg verderzet en uitzoekt en tekorten wil opvangen en ervaringen wil opdoen en delen." voel ik me gesteund. "Je zegt dat het voor een stuk bij jou ligt, maar ik kan daar alleen maar een logisch gevolg noemen, jij wil verder in BDSM." krijg ik nog een reactie. "Ja, ik wil verder in de BDSM, ik heb een streefdoel en ga er voor. Ik wil een voor mij goede Dom die mij onder zijn vleugels neemt." antwoord ik. "En ondertussen wil jij ervaringen opdoen, delen en ontdekken." vult V aan. "Ik wil me nodig en geliefd voelen, net zoals ik iemand nodig heb. Ik zie het als een serieus iets, een levensstijl bijna, ik wil het als levensstijl." geef ik verder aan. "DI moet eerst die vraag bij hem stellen of hij BDSM ook zo ziet en wil ervaren volgens mij." merkt V op. "De persoon die me weet te raken, die ik niet enkel mijn lichaam maar ook mijn geest geef, voor die ga ik door een vuur!! 't Gaat hem voor mij nu niet specifiek over DI. Maar stel dat... stel dat hij mijn zienswijze deelt, en wilt, goh..." droom ik er op los. "Dat begrijp ik wel." merkt V op. Jammer dat hij me dan aan het lijntje houdt en verwijt dat ik niet stilsta. "Dat zou hij moeten begrijpen." "Mja, ik verwijt hem ook he dat hij blijft stilstaan, ik tracht hem mee te trekken." verdedig ik DI weer. "Maar hij weet van jou wat je wil." vraagt V. "Ja absoluut, ik ben altijd open en eerlijk geweest en dat ben ik nog steeds." geef ik toe. "Idd, dus valt je niks te verwijten." troost V me. "Dan wordt ik verweten voor hoer... lol." steekt het me toch. "Hoe graag ik ook wil afspreken he, al is het maar om DI te tarten, zo een bitch ben ik dan wel he..." gaat het gesprek verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten