Gister ben ik dan toch deels tot gesprek kunnen komen. Thx DI.
Ik voelde me onwennig. Gek he.
Na alles wat gebeurd is, verwijten, afstand, enz.
Zo warm mijn gevoelens waren voor DI, zo weg zijn ze nu.
't Voelt raar.
Veel kan ik er eigenlijk niet over zeggen. De afstand die er gekomen is de laatste 2 weken, deels door mijn toedoen, reactie op de actie, heeft mijn hart afgesloten.
Het hoeft voor mij allemaal niet meer.
Ik voel mij als in een fase van, ik laat het over mij komen, ik geniet van wat er komt. Zonder verplichtingen, zonder bindingen. Het nastreven voorbij.
Najagen heeft toch geen zin. Ik ben er te veel door kwijtgeraakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten