Gisteravond tegen 20.30 uur had ik afgesproken met iemand aan de zeedijk. Hij was te laat. Ik stond te twijfelen hoe lang ik nog zou wachten.
De zee oefende een zekere aantrekkingskracht uit. Blootvoets heb ik gewandeld op de vloedlijn. Samen zijn we iets te drinken gaan halen in de nachtwinkel. Om dan de rest van de avond op het zand te zitten, pratend en kijkend naar de zee. In de verte zag ik de mooiste bliksemflitsen dat ik ooit gezien heb. Over ons trokken donkere onweerswolken. We bleven zitten tot de regen ons verjaagde. Iets na middernacht kwam ik thuis.
Zo simpel, zo nietig, zo kosteloos,
maar ik had een geweldige avond!!!
Ik opende een spervuur aan vragen. Ik trachtte een inschatting te maken.
Hij antwoordde.
Het geheel vormde een gesprek.
Een aangenaam gesprek, los, aftastend...
Natuurlijk bleven enkele vragen onbeantwoord.
Onbewust gooide ik het dan maar over een andere boeg.
Met resultaat!
Kortom,
een gezellige strandavond,
over donder en bliksem
en praten en lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten