vraag en antwoord

Wat moet ik doen? Wat ik altijd heb geweten te doen.

"Thx voor antwoordjes ee" open ik het skype gesprek. Daags ervoor had ik gevraagd om samen op stap te gaan, en hem gevraagd of ie kerstavond bij mij wil doorbrengen. Ik heb er tot nu toe nog geen antwoord op gekregen. "Kwaad?" vraagt hij me. "Ik?" kan ik ff niet direct volgen, "Waarom?" "Omdat ik er niet geraakt ben." antwoord hij. "Wanneer?" ben ik nog niet mee. "Vanmiddag" reageert hij. Ik ben mee: "Je had geen ja of nee gezegd." "Neen, weet ik." antwoordt hij.

Een ganse dag loop ik te piekeren op vanalles en nog wat.

"Je bent kwaad op mij." oordeelt hij na het lezen van de doorgegeven posts. "Nee ik ben niet kwaad op jou." antwoord ik eerlijk, "Ik ben kwaad om de situatie." "Ok. Leg uit." vraagt hij me. "Staat het niet duidelijk in het dagboek? Wat moet ik er verder aan uitleggen?" vraag ik hem. "Ik wil het van jou horen. Wat kom ik hier anders doen?" houdt hij vol. "Wel," begin ik, "Ja, wat kom je hier doen? Zo interessant ben ik idd nie he ;)" val ik aan. "Dat zeg ik niet." reageert hij, "En trouwens, gisteren had ik geen date. Ik ben met een maat op stap geweest." beantwoordt hij mijn vraag van gisteren. "Je bent aan mij geen verantwoording schuldig, net zo min als ik aan jou, die duidelijkheid is er. Niet?" geef ik van repliek. "Jij gaat afspreken met T." oordeelt hij. "Je weet waarom." kaats ik terug. "Tja, wat moet ik daaop zeggen. Ik weet nu ondertussen wel wat je doet op je dates." veroordeelt hij. "Nee, dat ga ik niet doen, want ik spreek niet thuis af. Voila, je vertrouwen in mij is er niet. In die 2 maand is er enkel afgesproken geweest om de lust. Np voor mij, maar ik sta open voor een relatie, dat jij niet kan of niet wil, ok. Maar neem het me dan niet kwalijk als ik wel verder wil." verdedig ik me. "Ok, dus ... Alles stoppen dan? Zodat jij verder kan." vraagt hij. "Tja, jij wil niet verder he. Ik kan niet blijven on hold staan. Toch?" vraag ik terug. "Dan is dat jouw beslissing. En ga ik me daar bij neerleggen." merkt hij op. "Jij wil nie verder..." schuif ik hem toe. "Ik kan niet verder" verdedigt hij zich. "Snap ik. We hebben die discussie al gevoerd he." merk ik op. "Weet je, t feit dat je elders date's zoekt, dat je ad's zet, zegt veel he." ga ik verder. "Als je verder gaat wens ik je veel succes op je zoektocht, en dan zal ik geen blok meer aan je been zijn, hoef je niet meer te piekeren." klinkt er schuldig. "Jij bent geen blok aan mijn been, maar ik merk gewoon dat je niet openstaat voor meer, en dat knaagt aan mij." tracht ik uit te leggen. "Je hebt het vaak genoeg doorgestoken dat je je niet kon openstellen door mij." kaats hij mij toe. "Ik kon het nie omda ik nie wou." geef ik hem toe. "Ik heb gewoon last met de onwetendheid. Jij kan nie... ga je ooit kunnen?? En dan nog... Jij gaat nooit voor mij kunnen voelen wat ik voor jou voel." vervolg ik. "Gevoelens heb je niet in de hand. Ik wil voelen, maar ik kan het niet, het maakt me kwaad, radeloos soms, ik voel bij weinig mensen iets." legt hij uit. "Idd, gevoelens heb je niet in de hand, en zoals jij je voelt om wat je niet voelt, voel ik me om wat ik wel voel, kwaad en radeloos, en ik weet niet hoe ik er moet mee om gaan." leg ik hem uit. "Zoiezo hebben we elk ons leven." reageert hij. "En zo wil jij het houden." merk ik op. "Ik wil vooral eerst mijn leven weer op de rails krijgen." geeft hij terug. "Snap ik. Maar waar plaatst het mij? Geeft het enige zekerheid? Nee he, niet naar mij, niet naar jou, dus: "on hold... Hoelang? Geen idee. Snap je me?" bedenk ik luidop. "Ja. Ik ga je niet aan het lijntje houden. Als je wil daten, hoef je me niets uit te leggen. Alleen wil ik weten of er seks is bij te pas gekomen." vraagt hij me. "Waarom denk je da ik tracht je gevoelens te toetsen? Elk klein stapje neem ik vast en neem ik mee... maar als da er nie is, wa zit ik dan te wachten? En, als ik met een ander afspreek, en dat ziet er naar uit dat het serieus kan uitgroeien, ga ik je niet vertellen of er al dan sex aan te pas komt." zeg ik hem. "Dat is jouw keuze dan, als je t wil opgeven, maar je kent het verhaal van het gras he." kaatst hij me weer toe. "Da ga hem nie over opgeven, maar als ik alles overloop geef je me zoveel signalen, pff, kijk, ik heb kids, en da loopt per momenten moeilijk, ik heb niet voldoende energie om dan nog es zoveel moeite in een - ik weet zelfs niet hoe ik het moet noemeren- te stoppen, niet wetende of het al dan nie positief afloopt. Je kan geen gevoelens hebben, ok, als je ze kan hebben, geeft da geen zekerheid da je voor mij gevoelens ga hebben, je kan evengoed voor een ander gevoelens ontwikkelen. Da maakt me bang, ik ben heus nie achterlijk." vertel ik hem weer. "Troost je, ik ga nie snel in een relatie." tracht hij me gerust te stellen. "Ik beantwoord geen beetje aan je ideaalbeeld, je gaat niet snel in een relatie... ook da geeft weer aan he... en of ik da als troost moet zien?" vraag ik me af. "Dat geeft alleen aan dat ik niet snel iets nieuws zoek op emotioneel vlak." legt hij uit. "Zoek." voel ik me aangevallen. "Wat mij weer meer en meer het gevoel geeft dat ik enkel voor de lust ben tot je iemand tegenkomt waar je wel een relatie mee wil aangaan. Wees gewoon eerlijk, dat maakt het mij alvast gemakkelijker." vraag ik hem. "Geen enkele relatie blijf duren, enkel het moment zelf moet je vastpakken en koesteren." oordeelt hij. "Met die ingesteldheid blijft geen enkele relatie idd duren, ik ga er vanuit als ik in relatie stap dat het voor eeuwig is, bij wijze van spreken." merk ik op. "Naief ..." vindt hij. "Ms," geef ik toe. "Positief! Jij jouw mening, ik de mijne. Ik weet enkel dat dit een prob zal blijven, tussen ons gaat er nooit meer zijn dan lust." merk ik verder op. "Lust is des menselijks." vervolgt hij. "Waarmee je wat wil zeggen? Is da nu eigenlijk zo moeilijk om te zeggen dat ik niet ben wat je zoekt!!" daag ik hem uit. "Wat ik zoek heb ik gehad, in mijn handen, en het is weggeglipt." herhaalt hij. "Weet ik al, draai verdorie es nie rond de pot, zeg me dat ik niet beantwoord aan wat je voor ogen hebt!!" daag ik opnieuw uit. "Lang en slank is meer mijn ideaal ja." krijg ik dan toch van antwoord. "Maar dat is geen geheim, en dat weet je wel. "Heeft wel veel te maken met je kunnen en willen voelen he, aan 'lang' kan ik niets doen." merk ik op. "Het is een ideaal beeld, waar ik niet in pas. En ik ga ook nooit in je wereldje passen. Waarom moet ik mezelf dan nog pijnigen?" vraag ik verder. "Mijn wereldje? Hoe is dat, mijn wereldje?" vraagt hij om uitleg. Ik geef hem de uitleg. Ik denk gelijk Karl Marx volgens hem. Hij begrijpt helemaal niet waarom ik zo denk. Ik voel het zo aan. Het is effectief ook zo. Ik heb ogen in mijn hoofd. Ik zie en concludeer. "Je geeft me wel het gevoel dat er nooit meer dan lust gaat zijn. Maar je spreekt dat soms tegen in woorden, dat is enorm verwarrend naar mij toe." vertel ik hem wel weer. "Ik ga proberen dat te vermijden tegenstrijdig over te komen."

"Ik zal het niet enkel mezelf, maar jou dus ook ambetant maken, omdat ik niet weet hoe me te gedragen. Daarom, ik heb echt wel duidelijkheid nodig, desnoods moet je me begrenzen... weet ik veel." vraag ik hem. "Je behandelen als wat je voor mij bent?" vraag hij. "Wat ben ik dan voor je?" ben ik nieuwsgierig. "Een lustteef, een vriendin, een gesprekspartner, enz. Duidelijk?" vraagt hij.
"Ms is da idd een goed onderwerp, praten over duidelijkheid," stel ik vast, "jouw kennende... blijft het niet bij praten ee."

"Mijn Mr heeft toegang tot mijn fl- en email account. Hij monitort mijn activiteiten op het internet wanneer Hij dat nodig acht." lees ik op een fetlife profiel. Ik stuur het hem door met de boodschap: "Ga es lezen, iets dat me wel aanspreekt..." "Jij wil dat ik je controleer?" stelt hij. "Kan misschien helpen voor jouw. Als je dat wil."

"Om te beginnen ga jij wat opener moeten trachten te zijn, feedback geven, complimenten geven, ik wil me helemaal geven, je sletje zijn, dat weet je al, en meer. Prob is, wat ik allemaal wil, kan jij niet volledig geven, dus ga je wa inspanning moeten doen, oa japanse bondage, cane, zweepjes, gewoon een heuse D/s, met opdrachten...." vraag ik verder. "Een cursus knopen." reageert hij. "Ik wil uitgroeien tot een heuse onderdanige." geef ik toe. "Bij voorkeur jouw onderdanige, dus ja, ms moet jij je wat meer info opdoen." "Ik ga de touwen eens meenemen en wa trainen." reageert hij. "O en ja, ik wil je voor mij alleen!!!! geen gechat of gedate met anderen ;)" merk ik nog op.

"Denk er nog es over na... je kent me intussen al (ms te goed), kan zowel een nadeel of voordeel zijn e." merk ik op. "Maar das voor jou ook zo." reageert hij. "Geef geen openingen als ze er nie zijn aub." vraag ik nog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten