adoptie

zondag 20 april 2014

Genieten, dat is nog steeds het belangrijkste, zonder mezelf te verliezen, zonder mezelf weg te cijferen.
Dat evenwicht heb ik toch wel gevonden. Het "Je m'en foux" gevoel heerst.
Er is geen binding, er zijn geen verwachtingen, geen afspraken, geen nietske.
De weg die ik ingeslagen ben kan dat niet combineren.
Er is een intussen goede vriend waar ik weer mee afgesproken heb. Met een andere vriend moet ik dringend een datum pinnen.

En er is Daddy. Hij heeft mij onlangs weten te sussen met een bondage.
Hij weet van mijn verlangens. Hij kent mijn verlangens. Hij lijkt moeite te doen mijn verlangens in te vullen.
De ganse wirwar lijken diverse draden die elk hun weg gaan, en toch zijn ze samen verstrengeld. Het betreft een geheel, met elk zijn verwachtingen en noden, die samen door het leven gaan.

Het mama zijn, combinerend met mijn bdsm noden, combinerend met mijn hobby's, diverse activiteiten en verplichtingen. Alles lijkt vanzelf te gaan.
Ik heb de stap weer durven zetten, om mij te geven, in een zekere binding.

Daddy en ik gaan verder afspreken.
Hij zal echter niet de rol van Papa op zich nemen. Hij neemt de rol van Meester. Ik ben meer sub dan girl.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten