commentaar

19/10/2013 - commentaar

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de vele reactie's die ik in mijn mailbox kreeg! Het deed deugd te lezen, ik voelde me ondersteund. Straks meer...
Na enkele bewogen dagen, na het exploderen, na veel heen en weer mailen, chatten, sms'en en telefoneren, heb ik besloten om terug te vechten.
Ik ben iemand van veel kansen. Niet iedereen zal achter mijn keuze staan.

DI, ik wil 'opnieuw' verder.
Mogelijk is het mijn hart die dit mee beslist. Kennelijk druipt het hier van af dat er bij mij emoties meespelen.
Een greep uit de reactie's...

"Je kent me wel niet (hoeft ook niet perse he?)
Ik wilde je toch even comlimenteren met jouw dagboek.
Veel ervan komt overeen met mijn "goreaanse"denkwijze.
Succes in je verdere leven en ik hoop dat je ev veel wijsheid aan hebt overgehouden." reactie via fetlife van K.

conversatie met Mr C
Ik: "Ik ga me niet anders voordoen dan ik ben...Lig ik je toch niet, dan verwacht ik dat me dat gezegd wordt, en dat er een mooi einde aan gebreid wordt, geen klakkeloos toevoegen en blokken meer!!"
Mr C: "Geen gedoe en achterbaksheid."
Ik: "Geen loze beloften of wat dan ook! Ik ben 1 grote défauts wi :-D"
Kwaadheid, emotie, honger naar aandacht strijden in mijn lijf. Dat uitte zich mee in mail en chat.

"Ik wilde even reageren op je profiel. De rollercoasterweg zal lang en beweeglijk zijn. Ontelbare emoties zullen je pad kruisen." kreeg ik als reactie via mijn fetlife profiel van Mr W.
We hebben verder geskypt,
Mr W: "Fijn dat je me toevoegde, iets trok mijn aandacht, je praat over rollercoaster, emoties, gevoelens, dat is speciaal.
Ik:" Speciaal?
Mr W: "Ja, de meesten praten over wat ze willen, zoeken, hoe ze zijn."
Ik: "Ik snap het nie, hoe kan je nu intiem zijn met iemand als daar niets van emotie bij is?"
Mr W: "Ja maar om het in je profiel neer te zetten h, dat is speciaal, dat van die emoties begrijp ik, dat schreef ik al."
Ik: "Tja... kijk, k word naief genoemd... enz"
Mr W: "Nee, is het niet."
Ik: "Ik ga me heus niet anders voordoen of ik ben."
Mr W: "Ik hou van eerlijkheid en openheid."
Ik: "Hm, heb ik nog gehoord... prob is dat het (mis)ge-bruikt wordt, of ik laat het toe."
Ik stel Mr W voor het dagboekje toch es te lezen: "Niet schrikken he, t geeft geen mooi beeld. ms best eerst es lezen voor je beslist al dan niet verder te skypen met me."
Mr W: "h , waarom zullen we niet meer skypen dan ?"
Ik: "Omdat de blog heel open en bloot is, het geeft geen mooi beeld over mij, maar k wil het bewust niet aanpassen. anders vertekent het, en dat wil ik ook niet. Het relaas van mijn verhaal W, het komt niet positief over."
conversatie met M
M: "De vraag die ik me stel, na al je verwikkelingen te hebben gelezen, is of jij nu 'gewoon' brute pech hebt gehad, of dat jij bij aanvang van ieder contact misschien een belangrijke vraag hebt overgeslagen? Nl: "Kan (mag) ik verliefd op je worden?"
Hoe dan ook, één stelregel blijft bij mij steeds van kracht, en dat is dat NIEMAND mag vergeten dat BDSM emotionele TOPSPORT is. Een stelregel die mijn allereerste contact, vele jaren geleden, mij onder de neus hield. (Ja, subs/slavinnen moeten een Meester dus ook 'mogen' sturen)
Ik: "In mijn onervarenheid heb ik me laten vangen, laten meeslepen, idd wat 'brute pech' gehad, die ik overigens zelf ms in de hand gewerkt heb. Verliefd!! Dat overkomt je. Maar dat kan je onmogelijk ontwijken in een bdsm-relatie. Is mijn mening!Als ik in relatie ben, blijf ik trouw in die relatie, of die nu bdsm gelinkt is of nie. Aangezien ik single ben, stel ik me volledig open, is er kans tot meer grijp ik die graag aan. Maar... gevoelens... heb je niet in de hand. Niet iedereen ervaart bdsm met emotionele momenten!! Grote fout. Is opnieuw mijn bescheiden mening. Ik heb er geen prob mee een Mr te sturen, als hij er idd iets mee doet. Maar ik heb er wel een prob mee als ik alles moet gaan voorzeggen. Vooral wat betreft nazorg.
Ms ga ik nu weer heel naïef uit de hoek komen, maar ik ben heel blij te lezen dat er 'gelijkgezinden' zijn wat betreft bdsm.
M: "Voor mij, h, is bdsm zoveel méér dan pijn en lust en ...noem 't allemaal maar op... Zo één van die dingen die ik wel vaker herhaal op een chat als bdsmgirl, vooral bij jonge onervaren meiden die in hun cv al aangeven dat ze actie zoeken, is dat ik samen met hen kleren wil gaan kopen. Heel erg vanilla-kleding.
Dat doe ik ook effectief (graag). Mee een winkel binnenstappen en terwijl mijn sub kleren voor zichzelf keurt die ik dat ook. Ook voor haar dus. Daarbij kies ik dingen waarvan ik weet dat het niet echt haar keuze zou zijn qua vorm of kleur, maar waarvan ik vermoed dat ze er beeldig mee zou staan. Dàn is het de kunst haar 'mijn kleding' te doen passen en haar zover krijgen dat ze één of meerdere van mijn stukken koopt. Veel onderdanigen verstaan niet wat dat met bdsm te maken heeft. Jij wel?
Ik leg uit:bdsm is vaak een kwestie van je meisje dingen te laten doen die ze niet uit zichzelf zou doen. Haar overtuigen om toch...smaakt als een overwinning voor mij.
Hoezo, overwinning? Telkens zij, sinds die dag haar kleerkast opentrekt, word ze herinnerd aan die éne dag. Leuke variatie daarop kan zijn dat zij alleen maar in haar ondergoed met een lange jas erover uit die winkel mag vertrekken... grinn
Maar zoals je gisteren in je blog zei: Die keuze kan niemand anders maken dan jijzelf."
Er wordt ook inspiratie opgedaan door gelijkgezinden, steun gezocht, getuige opnieuw een reactie in mijn mailbox: "fijn dat ik van je dagboek mag lezen ". (persoon 
die dit reageerde is mij gekend.)
Deze dame deelde mij haar onzekerheden. Ik heb gereageerd, zoals jullie mij al wat kennen van de blog, open en bloot, intuitief. "djw voor je reactie , vind fijn dat ik je mag mailen en vragen mag stellen heb niemand waar ik me kan uiten en dit kan delen" reageerde de dame terug. Deze dame is zoekend in het BDSM gebeuren. Zo is zij op mijn blog terechtgekomen.
Zij wil de mailcontacten niet openbaar op de blog. Uit respect doe ik dat dan ook niet.

Dit keer heb ik toestemming gevraagd om stukken conversatie te publiceren. Ik heb deze ook gekregen. Thx daarvoor :-)
Ik vind het super om te lezen dat niet enkel ik op, volgens anderen, wolkjes loop, dat niet enkel ik een moeilijk te bereiken doel vooropstel, dat ook anderen bdsm vol emotie beleven.
Ik ben dankbaar om de vele steunende reactie's, reactie's op mijn emoties, reactie's op de manier waarop ik alles omschrijf in mijn blog.
Ik vind het een eer, dat 'de dame' mij mailt en mij dingen toevertrouwt!

Als ik op deze manier een deurtje kan opendoen voor anderen, om hun fantasieën te volmaken. Als anderen zich gesteund en begrepen voelen, door mijn blog te lezen. Als dit dagboek een klein beetje kan helpen in een zoektocht. Als ik de positieve, voor mij steunende, reactie's lees.

Wie ben ik dan om dit dagboek op te geven?
Dan ga ik er graag mee door.
Mogelijk op een andere manier...
Dat zal zichzelf uitwijzen.

Lieve lezers,
blijf reageren aub,
positief of negatief,
het maakt niet uit!

liefs

Geen opmerkingen:

Een reactie posten