kwaad

Och ik ben kwaad, kwaad op mezelf, kwaad om mijn voelen. Gister vroeg ik hem om nog langs te komen. "Niet overdrijven he" zegt ie. Tja... In zijn denken heeft hij gelijk. Ik denk er anders over. De signalen die ik 'niet' krijg.
Dan ben ik idd zijn 'sletje'. Enkel en alleen zijn sletje. Niets meer. Niets minder.
Intussen heb ik mail gekregen van T. Niet t nee. T. Met de vraag es af te spreken.
Waarom niet? Mensen leren kennen. Ik heb immers niets te verliezen. Ik heb niets vast, niets tastbaar. Meer nog, ik wil me niets steeds afvragen of hij elders chat. Waar hij ad's zet? Of hij al dan niet date heeft. Ik wil mezelf niet afvragen of hij mij nu wel of niet blaasjes wijsmaakt. Ik heb het moeilijk hem nog te geloven. Het brengt mij ergernissen, frustraties... De kids vangen het op... En we zitten in een cirkel he.
Na een ganse dag niezen, kids die aandacht vragen, hebben we met ons 3'tjes de kerstsfeer wat in huis gehaald.

De oudste had al heel wat energie opgeslorpt. Toen ik haar in time-out zette, heeft ze een woede-bui'tje gekregen, is ze naar boven gelopen, haar slaapkleedje uitgetrokken (een nieuwtje van K3) en er een stuk van gescheurd!! Dit was er over!! Moedeloos kwamen de tranen, en onmiddellijk kwam ze haar excuseren.
Na de kerst versiering in huis te plaatsen, zoekt ze weer op een negatieve manier mijn aandacht. Opnieuw gaat ze in time-out, opnieuw dreigt ze kledij te scheuren, ze schopt tegen de deur. Ewel, ze mag wat buiten staan om letterlijk en figuurlijk af te koelen.

Eerlijk, ik kijk al weer uit naar maandag. Maar woensdag mis ik haar alweer.
Mijn 2 heftige meisjes die meer aandacht dan een doorsnee kindje vragen. Enkele maanden terug in de Zandberg is me daarop gewezen. Wat voelde ik me begrepen toen ze het zeiden! Eindelijk, eindelijk iemand die het ook ervaart. Oef, het ligt niet aan mij.
Intussen geeft de jongste aan dat ze naar het toilet moet. Een half uur terug wou ze niet. Dus, ik weer recht, licht aan in wc, ze kan naar toilet. Niet dus, ze is te laat, alles in de broek. Mama mag weer verversen. Opdweilen.
Er zijn zo van die momenten dat alles te zwaar weegt, en vandaag is dit zo een moment.

Een ganse dag niezen, een snotneus, een irritante keel, koppijn, ...

Ik had gehoopt op wat ontspanning, maar op die manier kom ik al niet buiten. En elders voel ik me ook niet terecht kunnen.
Maandag, ga ik rondbellen. Straks is het 2 weken vakantie, dit ga ik niet op die manier door, ik heb iets achter de hand nodig.