Just another day, a new day...
Daar is het terug, mijn kracht, mijn sterkte! Ik voel het en grijp het met beide handen! Ik laat me niet kennen... Tja, ik heb 2 dagen dip gelopen. Hij is dat niet waard!! Hij is het niet waard dat ik treur en mijn kop laat hangen. Niet op die manier.
Ik heb enkele knopen doorgehakt. Op skype heb ik hem geblokkeerd en uit de contacten gegooid. Vooral uit zelfbescherming. Ik ben zo open en eerlijk geweest om het hem nog te sms'en. Gister avond heb ik zijn nr ook uit mijn gsm gegooid. Deze ochtend had ik onverhoopt nog reactie verwacht. Die is uitgebleven. Deze middag kreeg ik dan wel bericht. Vriendelijk heb ik mijn standpunt opnieuw duidelijk gemaakt. Opnieuw trachtte hij op mijn gevoel in te spelen. De schuld in mijn schoenen te schuiven. Maar, ik heb me gewapend. Er staat een stalen constuctie opgesteld, die alle pijlen terugkaatst. Zelfs cupido's liefdes-pijlen. Die stalen constructie blijft er staan. Date, of whatever, ik laat me niet meer zo diep meesleuren. Pas als ik enige zekerheid heb, als mijn gevoel 100% positief is, kan die stalen constructie beetje bij beetje afgebroken worden.
Ik zie het uit de contacten gooien als een degelijke afronding voor mezelf. Want ondanks de verhitte discusies, heb ik lekkere spel-momenten gehad. Ik heb het hem idd niet gemakkelijk gemaakt. Dit neemt echter niet weg dat er met gevoelens moet gespeeld worden.
Op mijn eigen manier sluit ik dit hoofdstuk af. Ik vervolg mijn weg. Wat hij niet kan of wil bieden, kan en wil een ander wel. Iedereen is anders, daar heb ik respect voor. Dan wil ik ook respect voor mijn persoontje. Ik wil respect voor mijn voelen, en er niet op afgebroken worden. Opnieuw heeft mijn voelen het gelijk gehaald. Waarom zou ik dit gaan wantrouwen?
Ik ben niet perfect, alles behalve, ik stel me open voor opbouwende kritiek. Mogelijk doe ik er niet direct iets mee, maar ik hou het bij. Op gepaste tijde gebruik ik het, leer eruit, en handel ernaar.
"ff hiernaar luisteren, klik linkje"
DI, geef me dat beetje respect, en laat los. Rond dit hoofdstuk voor jezelf af. Ik ben je sletje niet meer. Ik heb je mijn alles gegeven, mijn lichaam, mijn ziel, mijn hart. Van jou heb ik enkel je lichaam gekregen. Niettegenstaande het een lekker lichaam is, verlangde ik meer. Dat heb ik je meer dan eens duidelijk gemaakt. Je bleef openingen geven, ik ben verwachtingen gaan creeëren. Gevoelens gaan koesteren. Je hebt er handig op in gespeeld. Ik heb het graag toegelaten, hopend...Het bleef echter uit.
Na een kleine 2 maand zou je voor jezelf al moeten kunnen uitmaken of er meer in zat of niet. Na een kleine 2 maanden pas heb je me toegegeven, dat je mij enkel zag voor sex en spel. Dit na herhaaldelijk vragen van mijn kant.
Mijn gedrag, mijn stemmingswisselingen, waren reactie's. Reactie's op onzekerheden. Reactie's op wantrouwen. Reactie's van mijn gevoel.
Spijtig dat er van jouw kant niet meer in zat, maar ik leg er me bij neer, en vervolg mijn eigen weg.
Zoals ik in voorgaande posts al gezegd heb, er zit meer in je. Passie, warmte, genegenheid... Jij moet het echter toelaten. Jij moet je er voor openstellen. Blijf niet in het verleden hangen.
Ik hoop dat je de juiste persoon tegen het lijf loopt die dat allemaal uit je kan halen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten